Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Ανάθεμα που βγήκανε συμβούλοι και δημάρχοι,
τίποτα πιο χειρότερο στον κόσμο δεν υπάρχει.
Γίνεται κάτι σαν γιορτή, κάτι σαν τουρτουλούκι,
για να σε καταφέρουνε να ξαναμπείς στο λούκι.
Η ψήφος είναι ιερή,
όπως στον άγιο το κερί,
τα τάματα στις εκκλησιές,
τα κέρματα που ’χει ο γκισές.
Στην πέφτουν οι γειτόνοι σου με γραβατούλα σένια
παρακαλώντας για σταυρό γεμάτοι από ευγένεια.
Εχτές δε σε χαιρέταγαν, προχτές δε σού μιλούσαν
και πριν δυο μήνες στρογγυλούς σε ξένο τόπο ζούσαν.
Η ψήφος είναι το ταμάμ,
οι μελιτζάνες σου οι ιμάμ,
το κατσικάκι φρικασέ,
πρόβειο γιαούρτι σε κεσέ.
Κάθε που γίνονται εκλογές κλείνομαι μες στο σπίτι,
πουρνό-πουρνό της Κυριακής μέχρι την άλλη Τρίτη.
Έχω τη χύτρα μου αδειανή και το ψυγειό ντουλάπι
κι αυτοί ψήνουν στα κάρβουνα, κοψίδια του χασάπη.