Γράφει ο Λάκης Γκολάκης (ποιος άλλος, φυσικά;)
Αγαπώ την Εθνική μας και, για κείνη, λαχταρώ
να περάσει αυτόν τον γύρο και να βάλει γκολ σωρό!
Έχει δεκατρείς ο μήνας τούτη την Παρασκευή,
όμως Σάββατο είν’ ο αγώνας… Θα καθίσω στην τιβί!
Έτσι και γκελάρει η μπάλα στην κορφή του κεφαλιού
του Σωκράτη, θα μού πέσει το γλυκό του κουταλιού!
Το ποτήρι με το γάλα στο παρκέ μου θα χυθεί,
αν τού Γκέκα φύγει η μπάλα και η ευκαιρία χαθεί!
Μόλις δω τον Φετφατζίδη προς το τέρμα να χιμά,
μια φωνή τρανή θα βγάλω, να ξυπνήσω τη μαμά!
Αν σουτάρει ο Καραγκούνης κάνοντας το ένα-μηδέν,
θα κλατάρει η Κολομβία και δε θ’ αντιδράσει. Δεν!
Μα, άμα μας αιφνιδιάσουν απ’ το πρώτο το λεφτό,
θα κρατήσω την ελπίδα, θα σφιχτώ να μην κλαφτώ!
Πρώτος θα ’ν’ ο Μάνος Σέργιος απ’ τον Σάντος αλλαγή,
που ’χει φτερωτά ποδάρια και δεν ακουμπά τη γη!
Δυο γκολάκια θα σβουρίξει στον αντίπαλο, παιδιά,
ισοφάριση και νίκη!... Και στο Στάδιο, τσικουδιά!
 |  |
