Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Με τούτο το χαράτσι,
κοπέλα κι αν μού κάτσει,
λεφτά δε μού ’χουν μείνει,
για να τής πάρω μίνι.
Για να τής πάρω μάξι,
κι ακίνητα, κι αμάξι,
με τάραξαν στον φόρο
και βγήκα στη λεωφόρο.
Και βγήκα στο σοκάκι,
γυμνός, χωρίς σακάκι,
με δίχως παντελόνι,
να φρίττουν οι γειτόνοι.
Να φρίττουν και να λένε,
«δε σε γνωρίζω, ξένε»,
ενώ σαν είχα πλούτη,
μαζί μου τρώγαν τούτοι.
Μαζί μου τώρα στ’ άσχη-
μα, η Τράπεζα κατάσχει
και στέλνει τους κλητήρες
να μού βροντάν τις θύρες.