.jpg)
Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
ΔΡΥΟΣ ΠΕΣΟΥΣΗΣ…, λέει ο λαός, όταν δηλαδή πέσει η βελανιδιά, ο καθένας μπορεί να κόψει ξύλα. Αν είσαι ξυλοκόπος δυνατός, το δέντρο κλάδεψέ το, όσο στέκεται όρθιο. Με το κουφάρι του στο χώμα, κι η θεια Μαριγώ, με το τσεκουράκι της, κάνει δουλειά!
Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΠΕΣΕ. «Τα σκληρά άγαν φρονήματα πίπτειν μάλιστα (!) και τον σίδηρον, οπτόν, εκ πυρός περισκελή», φώναζε ο Κρέων στον γιο του, τον Αίμωνα. Εμείς τον ρίξαμε τον Σαμαρά, η κοινωνική μας κατακραυγή. Διέλυσε τα σύμπαντα. Δίχως να πειράξει ούτε μια τρίχα από τους πλούσιους, ξεζούμισε εντελώς τα φτωχότερα στρώματα, σαν το καράβι που από κάτω προς τα πάνω μπάζει νερά…
ΝΑ ΤΟΝ ΛΥΠΗΘΟΥΜΕ; Να μην κάνουμε καμία κριτική λοιπόν, γι’ αυτά που μάς έκανε; Κείται μπροστά μας καταγής. Βαριανασαίνει. Εξακολουθεί να πιπιλίζει τις ίδιες δικαιολογίες. Μια ζωή τις ίδιες δικαιολογίες… «Βγαίνουμε απ’ το Μνημόνιο… Ορθοποδεί η Ελλάδα». Αλλά πού να βγούμε. Σαν την γκόμενα την ξαπλωμένη στο κρεβάτι του πόθου, που σού ζητά να την γεμίσεις (με αγάπη) κι εσύ αργείς, αργείς, αργείς… Μα, πόσο πια θα σε περιμένει; Χαιρετίσματα…
ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΝΟ, βγαίναμε απ’ το Μνημόνιο. Στην πράξη, νέα μέτρα βρίσκονταν προ των θυρών. Πολύ πιο ελεεινά από τα προηγούμενα. Μυστικά emails μεταξύ της κυβέρνησης και της Τρόικας. Εκ νέου περικοπή των συντάξεων και των μισθών. Βαθύτερη λιτότητα. Ισχυρότερη καταστολή της φωνής του λαού. Δυστυχία, δυστυχία, δυστυχία, χωρίς έλεος…
ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ… Έχοντας δίπλα του, φερέφωνο, τον Αντιπρόεδρο. Εκβιασμένον ενδεχομένως υπό του ιδίου, εξαιτίας εκείνου του σκληρού δίσκου με τη λίστα Λαγκάρντ, ή όπως αλλιώς την είπανε. Μπορεί και λόγω τίποτα μιζών, σούπερ πούμα που δεν πετάνε (δεν πετάξανε στην πρόσφατη τραγωδία του Norman Atlantic), υποβρυχίων κ.λπ.
ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, είχαν και το δάχτυλο χωμένο μέσα στο σκ@τό. Μακάρι να αποδειχτεί, να τους δούμε και στη φυλακή· τους περιμένουν οι Χρυσαυγίτες, μ’ ανοιχτές τις αγκάλες!
Ο ΣΑΜΑΡΑΣ, κατά γενική ομολογία, υπήρξε ένας ιδιαίτερα σκληρός πρωθυπουργός (έκανε μήνυση μέχρι και στον Χαϊκάλη!). Σκληρός όμως όχι προς όλους, αλλά επιλεκτικά (και αποκλειστικά) προς τους Έλληνες αντιπάλους του! Τον Βενιζέλο, κυριολεκτικά, τον εκμηδένισε. Τον έκανε να τρέμει και να χάνει το χρώμα του. Τα χέρια του – φαίνεται αυτό σε όλα του τα βίντεο – τα έσφιγγε περιδεής, η φωνή του, πάμπολλες φορές, υψωνόταν σε αδικαιολόγητα για την συζήτηση ύψη. Ο πανικός του ήταν έκδηλος παντού. Και στην Ελλάδα, και στο εξωτερικό.
Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΙΧΕ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΕΙ και τους βουλευτές της παράταξής του! Οι άνθρωποι, αν δεν ψήφιζαν ό,τι τούς έλεγε, θα τίθενταν εκτός κόμματος σε ριπή αστραπής!... Κι όχι μόνο αυτό. Θα άρχιζαν να τους ψάχνουν τα Σ.Δ.Ο.Ε. και όλα γενικά τα ελεγκτικά όργανα του κράτους. Και καθαροί να ήτανε, τον μπελά τους θα βρίσκανε…
ΕΙΧΕ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΕΙ επίσης και τους υπόλοιπους βουλευτές! Εκτόξευε συνεχώς απειλές κατά πάντων και δια πάντων!... Ο κακομοίρης ο Μελάς φοβήθηκε περισσότερο απ’ όλους!... Γελοιοποιήθηκε, για να ακριβολογούμε. «Δεν ψήφισα στην Α΄ Ψηφοφορία τον Δήμα, για να δείτε όλοι ότι δεν τα πήρα, εχμ, εχμ, αλλά θα ψηφίσω στην Β΄ και στην Γ΄». Αμέ! Αποκορύφωμα της πρωθυπουργικής τρομοκρατίας, η πολύ πρόσφατη δήλωση του υπηρεσιακού πλέον πρωθυπουργού μας, ότι: «Το “ΠΑΡΩΝ” έχει ονοματεπώνυμο! Και θα τεθούν προ των ευθυνών τους όσοι ψηφίσουν “ΠΑΡΩΝ”». Ξέρετε τι σημαίνει «θα τεθούν προ των ευθυνών τους», έτσι και σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και ξαναγίνει πρωθυπουργός ο Σαμαράς; Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους!...
ΚΑΙ ΕΝΩ τούτα συμβαίνανε εντός των Τειχών, στις Βρυξέλλες ο Σαμαράς άλλαζε το κουστούμι του κι από Superman μεταβαλλόταν σε Mr. Prothymos· σε κύριο Πρόθυμο, δηλαδή, πανέτοιμος για όλα (τα ΝΑΙ)! Τώρα, αν χρειαζόταν για τη μεταμόρφωσή του αυτή, κάποιον τηλεφωνικό θάλαμο, δεν το γνωρίζουμε. Ωστόσο, εκεί (στο Ευρωκοινοβούλιο), η Μέρκελ (βλέπε Σόιμπλε) διέταζε. Κι ο Σαμαράς, έσκυβε το κεφάλι.
ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ – δεν μιλάμε για τους λαούς, με τους οποίους είμαστε αδέρφια, μα για τις δοτές κυβερνήσεις τους – καταστρέφανε συστηματικά την Ελλάδα:
α) Την καταδικάσανε σε υπογεννητικότητα.
β) Την καταδικάσανε να έχει κρίση-μαμούθ.
γ) Την καταδικάσανε να μην παράγει απολύτως τίποτα.
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ να την κάνουν σιγά-σιγά, μεθοδικά και δολίως, εντελώς του χεριού τους.
ΚΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ τα έβλεπε όλα αυτά, μα συναινούσε. Όπως συναινούσε κι ο Γ.Α.Π., «ο πρώτος διδάξας». Κι ο Παπαδήμος, που στην αρχή μας ξεγέλασε όλους. Δοτοί, αντιδημοκρατικοί, ανάλγητοι ηγέτες που δεν τους αξίζαμε. Όσες κι αν ήταν (ή είναι) οι ενοχές μας για τον πρότερο έκλυτο βίο μας, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΑΜΕ…
 |  |
