Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Αξιότιμε κ. Βενιζέλε,
Από τότε που επιβάλατε την έκτακτη εισφορά μέσω της Δ.Ε.Η. για την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων (η οποία, σημειωτέον, εσχάτως κατέστη μόνιμη), σας παρακολουθώ με ιδιαίτερη προσοχή, σεβασμό και αγάπη. Δεν φαντάζεστε πόσο εκτιμώ την αγωνία σας για να σώσετε τη χώρα και πόσο το βάρος το δικό σας, το «δυσβάσταχτο» όπως ορθά το αποκαλείτε, που σηκώσατε ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά και εσείς προσωπικά, είναι και δικό μου βάρος…
Μέσα, λοιπόν, στα πλαίσια της ενδελεχούς παρακολουθήσεως των δηλώσεών σας, ένα βραδάκι στις οχτώ (σε κάποιο δελτίο Ειδήσεων), σας άκουσα να λέτε πως, «η Ελλάδα ήταν βαθιά χρεωμένη και δεν μπορούσαμε να ξεπληρώσουμε το χρέος μας. Έτσι, εγώ και ο Αντώνης ο Σαμαράς αποφασίσαμε να δανειστούμε πολύ περισσότερα χρήματα, προκειμένου να εξοφλήσουμε εκείνο το χρέος μας και να χρωστούμε πλέον, μόνο το νέο χρέος μας, το οποίο, ναι μεν είναι πολύ μεγαλύτερο του προηγουμένου, πλην όμως με σαφώς ευνοϊκότερους όρους! Τούτη την πολύτιμη συνεισφορά μας στον τόπο, ωστόσο, δεν την εκτιμά η αντιπολίτευση»…
Τι να σάς πω, τώρα κ. Βενιζέλε μου. Κι εγώ λυπάμαι… Αυτή η αγενέστατη αντιπολίτευση, δυστυχώς αδυνατεί να συλλάβει το μέγεθος της ευφυΐας σας, αλλά, τι τα θέλετε; Δεν είμαστε όλοι ίσοι κι όμοιοι, ε; Εσείς πράξατε το καθήκον σας, ενώ την ίδια στιγμή, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, κυριολεκτικά σκοτώθηκαν ποιος θα σας πρωτοδανείσει! Τα θυμάμαι τα γεγονότα. Ήταν και βιαστικοί οι αθεόφοβοι, συν τοις άλλοις. Σού λέει, «μη μετανιώσει ο αξιότιμος κ. Βενιζέλος και πάει στράφι η Ελλάδα»…
Σήμερα, η Ελλάδα ευγνωμονούσα, σώθηκε χάρη σε σας και σας ευχαριστούμε και ανταποδίδουμε. Αναγνωρίζουμε όλοι ότι χρειάζεστε λίγη ξεκούραση ύστερα από τόσον κόπο, τόση ένταση και πόνο ψυχής… Μακάρι, σύσσωμο το εκλογικό σώμα της χώρας μας να σάς παρέχει η δυνατότητα να ξεκουραστείτε εν τιμή και ηρεμία. Όμως, επιτρέψτε μου, κ. Πρόεδρε, πριν πάτε να ξεκουραστείτε, να σάς προτείνω κι εγώ μια λύση για ένα άλλο χρέος, το χρέος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του κόμματός σας δηλαδή, το οποίο γνωρίζουν και οι κότες πως αδυνατείτε να το αποπληρώσετε στις Τράπεζες, λόγω της κατασπατάλησης των χρημάτων από τον βδελυρό αποστάτη κ. Γιώργο Παπανδρέου, ανάξιο τέκνο του λαοφιλούς μακαρίτη ιδρυτή σας, Θεός σχωρέσ’ τον.
Η λύση είναι η εξής: Να δανειστείτε κι εσείς πολύ περισσότερα χρήματα. Φερειπείν, χρωστάτε αυτή την στιγμή πέντε εκατομμύρια; Να δανειστείτε εκατόν-πέντε (εκατομμύρια, για να καταλαβαίνουμε τι λέμε)!... Αλλά με ευνοϊκότερους όρους!... Ήτοι, πλέον θα πληρώνετε δόσεις των δέκα μόλις ευρώ τον μήνα, για χίλιες ζωές (μαζί με τους τόκους, οι ζωές θα είναι χίλιες). Και τι είναι δέκα ευρουλάκια τον μήνα, ε; Μια σταγόνα στην αιωνιότητα!... Αιωνιότητα, βεβαίως-βεβαίως.
Λοιπόν; Συμφωνείτε, αξιότιμε κ. Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Θα το κάνετε; Ή, μήπως, με κάτι ειδικά δικαστήρια που θα ακολουθήσουν, κάτι αποκαλύψεις τύπου Χριστοφοράκου (εγώ δεν τα λέω αυτά· ο Καμμένος τα λέει), θα είστε τόσο πολύ απασχολημένος που δεν θα προλάβετε;
 |  |
