Η άνω πρόβλεψή μας, διατυπώνεται σήμερα, Κυριακή 30 Αυγούστου, λιγότερο από ένα μήνα μέχρι την προσφυγή του λαού στις κάλπες.
Παρατηρούμε ότι Ν.Δ. και ΣΥ.ΡΙΖ.Α. βρίσκονται στην απόλυτη ισοπαλία με ποσοστά 28% έκαστο κόμμα, δεδομένου ότι ο κόσμος έχει μπερδευτεί με την προεκλογική εικόνα και των δύο, συν το γεγονός ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. από αντιμνημονιακός σφόδρα, ξαφνικά μάς προέκυψε μνημονιακός.
Η Χρυσή Αυγή σημειώνει αξιοπρόσεκτη άνοδο, ως απόρροια όχι τόσο του πολιτικού της λόγου αλλά της οικονομικής κρίσης που μαίνεται στην Ευρώπη, ένα φαινόμενο το οποίο συνήθως προηγείται μεγάλων και καταστροφικών πολέμων (βλέπε Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος).
Σε απόλυτη ισοπαλία παρακάτω, συναντούμε το Ποτάμι, το Κ.Κ.Ε. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με το πολύ χαμηλό ποσοστό του 5% για το καθένα από αυτά. Το Ποτάμι χάνει λίγους από τους ψηφοφόρους του, μιας και ο πολιτικός του λόγος μοιάζει πάρα πολύ με αυτόν της Ν.Δ. και άρα ποιος ο λόγος να διαφοροποιείται κανείς υπέρ του. Το Κ.Κ.Ε. διότι δεν καταφέρνει παρά την άκρατη φιλολογία του να πείσει τον δύσπιστο φίλα προσκείμενο προς την Αριστερά Έλληνα ψηφοφόρο. Ενώ το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αδυνατεί να αναστηθεί επειδή έχει πέσει πια οριστικά και αμετάκλητα στην εκτίμηση των πρώην ψηφοφόρων του, μετανοημένοι μνημονιακοί οι περισσότεροι, οι οποίοι ήδη έχουν αποσκιρτήσει προς άλλα συναφή λιμάνια και δύσκολα θα ξεβολευτούν από αυτά.
Το ΛΑ.Ε. του Παναγιώτη Λαφαζάνη σε απόσταση αναπνοής με 4%, ως ανερχόμενη δύναμη που όμως λόγω του μη εμπνέοντος εμπιστοσύνη παρουσιαστικού του ιδρυτή και αρχηγού του, λόγω επίσης και της ανύπαρκτης ρητορικής δεινότητάς του, είναι καταδικασμένο σε πολύ χαμηλές επιδόσεις, πλην θα σχηματίσει Κοινοβουλευτική Ομάδα, αν και μάλλον δε θα καταφέρει να γίνει ρυθμιστής πραγμάτων, καθώς η Ν.Δ. και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α από κοινού είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα αποτελέσουν τον νέο μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό.
Ουραγοί, τέλος, ακολουθούν οι Αν.Ελ., οι οποίοι κατά την εκτίμησή μας, για πολύ λίγες ψήφους δε θα καταφέρουν να μπουν στη Βουλή. Άλλωστε, εκείνο που είπαμε παραπάνω για το Ποτάμι, δηλαδή ότι ύστερα από την στροφή τους στο ΝΑΙ και το Μνημόνιο, παρουσιάζουν σημαντική ομοιότητα με την Ν.Δ., πολλώ μάλλον ισχύει για τούτους εδώ και πάλι τίθεται το ερώτημα, ποιος ο λόγος το εκλογικό σώμα να τους προτιμήσει; Μήπως διότι, όπως διατείνονται, θα επιφέρουν σημαντική μείωση του χρέους προς τους ξένους δανειστές;
Αν κάποιος το πιστεύει αυτό, τότε εμείς κάνουμε λάθος…