Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 3: Ο Τσίπρας, η Μπέτυ και τα φαντάσματα…
Λένε πως, όταν μια γυναίκα είναι πραγματικά πολύ όμορφη, η γη ραγίζει εκεί που περπατά… Κάποιος πολύ παρατηρητικός, μάλιστα, θα μπορούσε να διακρίνει για λίγα δευτερόλεπτα πάνω στις πλάκες του πεζοδρομίου τις ραγισματιές!... Ύστερα, όμως, οι ραγισματιές κλείνουν και η γη επουλώνει τις πληγές της.
Ένα πρόσθετο φαινόμενο με τις όμορφες γυναίκες, λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο, ξημερώματα των Ταξιαρχών! Σκιές ζωντανεύουν στο σκοτάδι του δωματίου, οι οποίες σκιές διαλέγουν τη συγκεκριμένη νύχτα για να κάνουν την επίσκεψή τους σε όλες τις καλλονές του κόσμου που ο Θεός έφτιαξε κι έσπασε μετά το καλούπι τους, ώστε να μην μπορεί ούτε ο ίδιος να τις ξαναφτιάξει. Πρόκειται για εραστές παλιότερων εποχών, βασιλείς, πρίγκιπες των πιο λαμπρών θρόνων, αλλά και απλοί καθημερινοί άνθρωποι βαθειά πληγωμένοι από κάποια μεγάλη τους αγάπη αταξίδευτη…
Ο Αλέξης Τσίπρας (sic), όλα τα παραπάνω τα γνώριζε άριστα και, σήμερα, ξημερώματα των Ταξιαρχών, από το βράδυ ως το πρωί μάτι δεν έκλεισε! Παρέμεινε ξάγρυπνος, να φυλάει την Μπέτυ του, τη λατρεμένη σύζυγό του, μήπως τίποτα κακόβουλες μορφές του υποσκότους θελήσουν να τού την αρπάξουν από τα χέρια του κι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τρέμε Μέρκελ, θα ήταν ικανός μέσα στην άφατη απελπισία του να τα ρίξει ακόμα και σε δαύτην!...
Ο πρώτος ίσκιος ζύγωσε αργά, νωχελικά, κατά τις δύο μετά τα μεσάνυχτα… Ο Έλληνας πρωθυπουργός ένιωθε τεράστια υπνηλία, αλλά, συνειδητοποιώντας τον κίνδυνο, σαν να τον τσίμπησε το γνωστό αφρικανικό κουνούπι «γίγας», πετάχτηκε αστραπιαία από το μαξιλάρι του στηρίζοντας το σώμα του στο στρώμα με τους αγκώνες!... «Επ, σ’ έπιασα, καταραμένε», τσίριξε προσέχοντας ο τόνος της φωνής του να είναι τόσος όσος χρειαζόταν για να τον ακούσει βέβαια το φάντασμα, αλλά να μην ξυπνήσει την Μπέτυ…
«Ωχ, μας πιάσανε, Παπακωνσταντίνου, συνεταίρε μου», βόγκηξε με απόγνωση ο ίσκιος και, εκείνη ακριβώς την στιγμή, ο Αλέξης διαπίστωσε ότι ο ίσκιος τούτος έμοιαζε καταπληκτικά στο σουλούπι μα και στη φωνή με τον πάλαι ποτέ ένδοξο αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ευάγγελο Βενιζέλο!... Πίσω, δε, από την ευμεγέθη φιγούρα του πρώτου, ξεπρόβαλλε και μια δεύτερη, πιο λεπτή φιγούρα, η οποία όντως παρέπεμπε στον Παπακωνσταντίνου, τον πρώην Τσάρο της Ελληνικής Οικονομίας…
«Πουλάκια μου, νομίζατε ότι θα μού την σκάσετε εμένα»;
«Μπα; Και τι θα μάς κάνεις, δηλαδή»;
«Τι θα σάς κάνω; Άκου θράσος!... Τι θα σάς κάνω, ε; Εσύ, ρε χοντρέ, δεν κρατούσες κρυμμένο στο συρτάρι του γραφείου σου το στικάκι της λίστας Λαγκάρντ; Κι εσύ, ρε αδύνατε, δεν προσπάθησες να αποκρύψεις τις ξαδέρφες σου από τον έλεγχο του εισαγγελέα…»;
Προτού προλάβει ο Τσίπρας να αποσώσει τα λόγια του, παφ! Οι δυο σκοτεινές φιγούρες εξαφανίστηκαν έντρομες από μπροστά του! «Στο καλό και να μάς γράφετε», γουργούρισε χαιρέκακα ο νικητής! Ταυτόχρονα γύρισε το κεφάλι του για να δει μην τυχόν η Μπέτυ είχε πάρει είδηση την τρομερή μάχη που μόλις διαδραματίστηκε. Η Μπέτυ ολόγυμνη και ξέσκεπη λόγω του air-condition, εξακολουθούσε να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Καμιά απολύτως ένδειξη ότι κατάλαβε το παραμικρό. «Μπράβο το μωρό μου· να το σκεπάσω εγώ το μωρό μου», σήκωσε τα κλινοσκεπάσματα και την έβαλε από κάτω. Εκείνη ξαναξεσκεπάστηκε σχεδόν αμέσως… «Να πάρει η ευχή! Μού βάζει δύσκολα, αλλά δε φοβάμαι τα δύσκολα εγώ»…
Το επόμενο φάντασμα, χτύπησε στις τρεις και μισή! Πάνω που ο Αλέξης Τσίπρας είχε πια πιστέψει πως δε θα ’ρχόταν άλλος κανένας, νάσου ο Πάνος Καμμένος – όχι ο ίδιος, καλέ! Η σκιώδης φιγούρα του – με τον επιβλητικό του όγκο εμφανίστηκε να πετά πάνω από την πανέμορφη κοιμωμένη!... Τ’ ακροδάχτυλά του, ήδη θώπευαν διάφορα επίμαχα σημεία του σώματός της… «Πάνο, εσύ εδώ»;
«Ναι, Αλέξη μου… Ήρθα για να πάρω έναν μεζέ και θα φύγω πάλι»…
«Έφερες και τον Κουίκ μαζί σου»;
«Όχι, δα! Ο Κουίκ, όταν έρχεται μαζί μου, δεν σταυρώνω γκόμενα»!...
«Πω, πω»!
«Αυτό λέω κι εγώ»…
«Πάνο μου, μην το εκλάβεις στραβά, όμως δε θα επιθυμούσα να σε αφήσω να πάρεις, εεε, μεζέ»…
«Εννοείς, ότι θα μ’ εμποδίσεις;», κλαψούρισε με τραυματισμένη φωνή ο Πάνος Καμμένος…
«Dura lex, sed lex, φίλε μου».
«Μπα; Και με ποιον τρόπο θα μ’ εμποδίσεις; Εγώ πάντα ήμουνα νόμιμος σε όλα μου»…
«Κοίτα, Πάνο μου· νόμιμος μπορεί να ήσουν, αλλά ξεχνάς ότι τα αεροπλάνα του εχθρού, μας ψεκάζουνε καθημερινά! Ειδικά έξω από την κρεβατοκάμαρα του Μεγάρου Μαξίμου, εδώ που βρισκόμαστε δηλαδή, περνούν συχνά-πυκνά άγνωστα F-16, μερικά εκ των οποίων αντί για ρύγχος, έχουν φυσερό»!
«Παναγιά μου παρθένα»!... Ούρλιαξε σαν κεραυνοβολημένος ο Πάνος Καμμένος και, πουφ! Κι αυτός εξαφανίστηκε αυτοστιγμής!...
«Άντε να ξημερώσει, επιτέλους», μουρμούρισε ανήσυχος ο Έλληνας πρωθυπουργός. Διαισθανόταν πως, έτσι και τριτώσει το κακό, δύσκολα θα καταφέρει να το αντιμετωπίσει… «Μήπως πρέπει να ξυπνήσω την Μπέτυ, να το παλέψουμε μαζί»; Αναρωτήθηκε…
«Μην την ξυπνάαας», ακούστηκε μια φωνή στο σκοτάδι!
«Φτου, βρε γαμώτο! Τρίτωσε… Ποιος είσαι ελόγου σου»; Ο Τσίπρας είχε αιφνιδιαστεί, προσπάθησε ωστόσο να μην το δείχνει.
«Μα, δε με γνώρισες; Ο Θόδωρος είμαι… Ο Πάγκαλος, μωρέ»!
«Και γιατί δε σε βλέπω; Τη φιγούρα σου, εννοώ. Χρησιμοποιείς τεχνολογία stealth»;
«Όχι… Έχω απλώς παχύνει λίγο περισσότερο και καταλαμβάνω ολόκληρο τον χώρο του δωματίου σου. Για να με δεις, χρειάζεται να απομακρυνθείς πιο πίσω, αλλά σάμπως υπάρχει χώρος για να πας; Εσείς οι αδύνατοι φτιάχνετε τόσο στενές κρεβατοκάμαρες που κοντεύω να σκάσω»…
«Και θέλεις και συ την Μπέτυ»;
«Συ είπας»…
«Πριτς»…
«Προχώρα, λοιπόν, στο παρασύνθημα», τον προέτρεψε ο Πάγκαλος με μεγάλη αυτοπεποίθηση για τον εαυτό του (sic υπ’ αριθ. 2).
«Μαζί τα φάγαμε»!... Τού πέταξε στα μούτρα ο Αλέξης ελπίζοντας ότι με τούτη την ατάκα θα τον εξαφανίσει.
«Χα, χα», κάγχασε παραμένοντας στη θέση του ο Πάγκαλος! «Μαζί τα φάγαμε, Αλέξη, και μαζί ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΦΑΜΕ»!!!