Η ΦΑΤΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΝΙ-ΠΑΛΑΤΙ
Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
«Αγάπη μου»;
«Ωχ! Τι είναι πάλι; Περιστέρα μου, δεν βλέπεις ότι κοντεύω να κοιμηθώ»;
«Βρε, αγάπη μου. Πώς να το δω; Αφού είναι σκοτάδι και, στο κρεβάτι, μού έχεις γυρισμένη την πλάτη»...
«Αχ, αχ! Τέλος πάντων... Ορίστε, γύρισα απ’ τη μεριά σου, σ’ αρέσει τώρα»;
«Ναι, αλλά να μην ροχαλίζεις»...
«Εντάξει. Λέγε τώρα... Τι ήθελες να μού πεις»;
Ο Αλέξης Τσίπρας περνάει μία ακόμα δοκιμασία ύπνου, πλάι στην αγαπημένη του σύζυγο, την Μπέτυ, κοινώς Περιστέρα. Σε τούτες τις δοκιμασίες έμαθε, πια, να βγαίνει χαμένος. Η Μπέτυ δεν δαμάζεται με τίποτα, αν δεν πας με τα νερά της.
«Ξέρεις, σκέφτηκα το εξής», ξεκίνησε η Μπέτυ. «Πώς να κοιμάται τα βράδια ο Ερντογάν, μαζί με τη γυναίκα του, εκείνη την, πώς τη λένε, με τον φερετζέ και την κελεμπία»...
«Α, αυτό; Πολύ απλό», απάντησε σχεδόν νευριασμένος ο Τσίπρας. «Τής βγάζει τον φερετζέ, τής βγάζει και την κελεμπία»...
«Και δεν τρομάζει»;
«Να τρομάξει, τι; Αφού την ξέρει. Μπορεί να τρόμαξε την πρώτη φορά που την είδε – μετά τον γάμο, ασφαλώς – αλλά πλέον θα την έχει συνηθίσει»...
Η Μπέτυ χαχάνισε και γύρισε χαχανίζοντας από το άλλο πλευρό για να κοιμηθεί.
«Να! Βλέπεις; Τώρα, εσύ μού γυρνάς την πλάτη», διαμαρτυρήθηκε ο Τσίπρας έχοντας, πια, καταπραΰνει τα νεύρα του.
«Είναι το καλό μου πλευρό! Δεν μπορώ να κοιμηθώ από το άλλο»... Και, σε κλάσματα του δευτερολέπτου, η Μπέτυ ξεκίνησε ξεδιάντροπα το ροχαλητό. Ένα δυνατό ροχαλητό, το οποίο καθόλου δεν συνάδει με την λεπτή και ευγενική φυσιογνωμία που γνωρίσαμε όλες και όλοι στις τηλεοράσεις μας. Και, τότε...
Και, ακριβώς εκείνη την στιγμή...
Το κόκκινο τηλέφωνο χτυπά!... Ντριν!!! Πρόκειται για το κόκκινο τηλέφωνο που βρίσκεται πάντα στου Αλέξη Τσίπρα το κομοδίνο και συνδέεται άμεσα με τον Τούρκο πρόεδρο, μέσα στο Γενί-Παλάτι. (Όπως λέμε, Γενί-Τζαμί, ε; Έτσι θα λέμε, κάπως, και Γενί-Παλάτι).
«Λέγετε», απαντά, σιγανά-σιγανά, ο Αλέξης... Το ροχαλητό της Μπέτυς, στο μεταξύ, συνεχιζόταν, σημάδι πως πρόλαβε να σηκώσει το ακουστικό, προτού εκείνη ξυπνήσει.
«Αλέξη», η φωνή του Ερντογάν, σιγανά-σιγανά κι αυτή...
«Έλα, ρε Ταγίπ. Τι τρέχει, τέτοια ώρα; Γιατί δεν κοιμάσαι; Σού φέρανε εμπόρευμα οι Ρώσοι, μήπως; Τίποτα πυραύλους και ξύπνησες για να τους παραλάβεις»;
«Όχι, ρε Αλέξη! Οι Ρώσοι τους ετοιμάζουν ακόμα τους πυραύλους. Σαν τη δικιά σας, την Πηνελόπη, το κάνουνε. Τη μέρα τους υφαίνουνε, το βράδυ τους χαλάνε»!
«Για ν’ ανεβάσουν την τιμή, ίσως», έκανε αθώα ο πρωθυπουργός μας. Στην πραγματικότητα, ο ίδιος μίλησε του Πούτιν για να συμβαίνει αυτό... Υπουλίες, μεταξύ εχθρών, εεε φίλων, συγνώμη...
Όμως, ο Ερντογάν έδειχνε πολύ ανήσυχος για να προσέξει την ειρωνεία. Κάτι σοβαρό, μάλλον, τον απασχολούσε, κάτι τον φόβιζε και δεν μπορούσε να ηρεμήσει.
«Αλέξη», είπε εξομολογητικά ο Ερντογάν.
«Πες μου, φίλε μου».
«Η Φατμέ, η γυναίκα μου, ΔΕΝ ροχαλίζει»!...
«Ε, και δεν χαίρεσαι; Η δικιά μου, ροχαλίζει και δεν μ’ αφήνει να κλείσω μάτι»!
«Μα, κι η δικιά μου ροχαλίζει. Απλά, ΑΠΟΨΕ, δεν ροχαλίζει»...
«Καθόλου»;
«Χμ, στην αρχή, ροχάλισε κανονικά... Αλλά, πάει τώρα μισή ώρα που έχει σταματήσει εντελώς. Ακούς εσύ τίποτα; Να! Βάζω το ακουστικό κάτω απ’ τη μύτη της. Ακούς τίποτα; Μήπως έχω κουφαθεί και δεν ακούω»;
Ο Αλέξης, πραγματικά, δεν άκουγε το παραμικρό. «Πω, πω», συλλογίστηκε. «Έχει γούστο να τα κακάρωσε η Γενί-Φατμέ»!...
«Ταγίπ, ηρέμησε»! Το πρώτο πράγμα, σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι να ηρεμούμε τον συνάνθρωπό μας. «Πιες ένα ποτήρι νερό». Το δεύτερο πράγμα, σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι να προσφέρουμε ένα ποτήρι νερό στον συνάνθρωπό μας.
«Γκλουκ-γκλουκ, ήπια... Ήπια νερό, Αλέξη μου»...
«Λοιπόν. Άκουσέ με, προσεκτικά. Πού έβαλες το ακουστικό, πριν»;
«Στη μύτη της, αλλά, εχμ, φοράει τον φερετζέ και είναι κουκουλωμένη».
«Δηλαδή, Ταγίπ, με τον φερετζέ κοιμάται εσένα η γυναίκα σου»;
«Αμέ! Με τον φερετζέ, και με την κελεμπία».
«Και δεν τα βγάζει καθόλου»;
«Όχι, βέβαια»!...
Ο Τσίπρας φρίκαρε! Ο κακομοίρης ο Ταγίπ, γυναίκα έχει και γυναίκα δεν έχει!... «Ρε, Ταγίπ, η γυναίκα σου, όταν πηγαίνει στην τουαλέτα, πώς εξυπηρετείται»;
«Κοίτα να δεις, Αλέξη... Η κελεμπία έχει μια τρύπα από πίσω και από εκεί εξυπηρετείται»...
«Τρύπα»;
«Ναι, μια μεγάλη τρύπα. Έτσι φτιάχνονται οι κελεμπίες εδώ στην Τουρκία»...
«Καλά! Για κάνε μου μια χάρη, βρε Ταγίπ. Πάρε το ακουστικό και βάλε το, στην τρύπα αυτή που λες. Από εκεί θα καταλάβουμε αν η γυναίκα σου ζει ή έχει πεθάνει»...
«Πεθάνει; Μπου-χου-χου, λες να έχει πεθάνει η γυναικούλα μου»;
«Κάνε ό,τι σού λέω και μην κλαις, σε παρακαλώ»...
Ένα λεπτό απόλυτης ησυχίας κύλησε βασανιστικό... Και, ξαφνικά, μπουμ!... Ένας εκκωφαντικός ήχος κλανιάς τάραξε στα ντεσιμπέλ το ακουστικό του Τσίπρα! Μέχρι κι η Μπέτυ ξύπνησε! «Τι ήταν αυτό το φοβερό μπουμπουνητό, αγάπη μου; Μας χτύπησε κεραυνός»;
«Ζει, ζει, είναι ζωντανή!...», ο Ταγίπ πανηγύριζε στην άλλη άκρη της γραμμής.
«Κλείνω, Ταγίπ, κλείνω. Ξύπνησε η γυναίκα μου».
«Σ’ ευχαριστώ, αδερφέ μου, Αλέξη»...
Ο Αλέξης έκλεισε βιαστικά. Η Μπέτυ άνοιξε τα μάτια της ορθάνοιχτα.
«Αγάπη μου»; Είπε η Μπέτυ.
«Τι θέλεις, γλύκα μου»; Ρώτησε ο Αλέξης.
«Κλανιά μυρίζει; Ή η ιδέα μου είναι»...
«Α, κλανιά μυρίζει, αγάπη μου. Σωστά το βρήκες. Χέστηκε η Φατμέ στο Γενί-Παλάτι»...
Κι από τούτη τη φράση του Αλέξη Τσίπρα, γεννήθηκε το γνωστό ανέκδοτο με τη Φατμέ και το Γενί-Τζαμί... Με τις υγείες μας...
comments powered by Disqus
