Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Ζούμε της ανθρωπότητας τις τελευταίες μέρες.
Κι οι ανόητοι, συνεχίζουμε να νιώθουμε ασφαλείς.
Εχθροπραξίες γίνονται στον Έβρο, δίχως σφαίρες.
Ότι θα τη γλιτώσουμε, νομίζουμε, εν πολλοίς.
Το παρακάτω που 'ρχεται, τον πανικό θα σπείρει.
Τους γείτονες θα χάνουμε, λεπτό με το λεπτό.
Κάποιος γνωστός εκφωνητής, στη θέση του θα γείρει.
Θα βλέπουμε τον θάνατο παντού, με τρόπο απτό.
(Ρεφρέν)
Θα πάψουν πια τα χρέη μας να μας απασχολούν.
Οι Τράπεζες θα κλείνουνε, καθώς κι οι Οργανισμοί.
Οι υπάλληλοι στις Εφορίες, θα φεύγουν, θα σχολούν.
Στο δρόμο θα πεθαίνουνε και θα φωνάζεις: "Μη".
Έχω φυτέψει λάχανα, μαρούλια και ντομάτες.
Κι έχω κλειστεί στο σπίτι μου, στον κόσμο δε μιλώ.
Με το κασκόλ τυλίγομαι, σε μάτια, μύτες, πλάτες.
Για να μπορώ, όσο γίνεται, τον ιό να ξεγελώ.
10.3.2020
comments powered by Disqus
