Ο μήνας έχει δεκατρείς
κι ο Σίλβιο στο Μιλάνο,
από την Πόλη έρχομαι
και στην Αθήνα κλ…νω!
Ο Σίλβιο είναι πονηρός
κι αυτά που λέει, φάτα,
κυκλοφοράει για γαμπρός,
με κόκκινη γραβάτα!
Δεν είναι τώρα σαν παλιά,
που σήκωνες το χέρι
κι όλοι σού λέγαν «ζήτω σου»,
Αδόλφε μου ή Λευτέρη!
Μήτε και τα νομίσματα
τσακίζουμε στα δύο,
Χριστούγεννα θα κάνω εδώ,
να φύγω το αποκλείω!
Δύσκολα χρόνια, Σίλβιο,
κακά, πανάθεμά τα,
του ξύλου ιώσεις άρχισαν,
έρμη καρδιά μου, κράτα!
Πολ Σάτιρος comments powered by Disqus
