Αποκλειστικό!!!
Φοβερά και τρομερά πράγματα συνέβησαν, κυρίες και κύριοι, πριν τοποθετήσουν τη βόμβα οι ούτως καλούμενοι τρομοκράτες! Το ασύλληπτο σχέδιό τους, απέτυχε όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις φορές, πριν από την τελική επιτυχία. Παρατηρήστε την πρώτη απόπειρα που απέτυχε:
Ο τρομοκράτης πήγε άγρια χαράματα με το πακέτο υπό μάλης στο αμαξοστάσιο των σκουπιδιών. Όμως λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, γιατί βρήκε εκεί τον αρχισκουπιδιάρη, έναν τύπο ονόματι Βαγγέλα κι έτσι δεν κατάφερε ν’ αρπάξει έναν αδειανό κάδο, να βάλει μέσα τη βόμβα και ύστερα, μασκαρεμένος ο ίδιος σε σκουπιδιάρη, να σύρει τον κάδο με τη βόμβα μέχρι τον Άγνωστο – τελείως άγνωστο – Στρατιώτη. Ανακλαδίστηκε, που λέτε, ο Βαγγέλας και μπουχός ο τρομοκράτης!
Αφού τα θαλάσσωσε ο τρομοκράτης, πήγε στη συνέχεια και κάθισε στο πεζούλι περιμετρικά της πλατείας Συντάγματος. Τώρα, βαστούσε το πακέτο φανερά κι ήταν μάλιστα τυλιγμένο με φιόγκο. Περνάει από μπροστά του ένας πιτσιρικάς. «Ψιτ, μικρέ»! Φωνάζει ο τρομοκράτης.
«Ορίστε, κύριε»; Απαντά με σεβασμό ο μικρός που κοντοστέκεται.
«Πάρε αυτό το δεματάκι, αγόρι μου, και ρίξ’ το μέσα στον κάδο εκεί δα, καθώς εγώ έχω τη μέση μου από το πολύ, εεε… αυτό»!
«Εντάξει», είπε ο μικρός και πήρε το δεματάκι.
Πηγαίνοντας για τον κάδο όμως, θυμήθηκε που στο σχολείο λένε οι δάσκαλοι να πετάμε τα ανακυκλώσιμα υλικά στους μπλε κάδους, ενώ δίπλα στο μνημείο ο κάδος ήταν πράσινος, πανάθεμά τον! Έφυγε λοιπόν από εκεί, χωρίς να πετάξει το δέμα κι έφτασε μέχρι την Ομόνοια, ώσπου να βρει μπλε κάδο για να το πετάξει. Κατόπιν, κατευθύνθηκε τρεχάτο προς τον Μπακάκο, όπου είχε ραντεβού με μια συμμαθητριούλα του.
Περιττό να αναφέρουμε πως ο τρομοκράτης όλη αυτή την ώρα ακολουθούσε από πίσω τον μικρό, άφωνος κι άλαλος για να μην κινήσει υποψίες. Όταν ερήμωσε σε λίγο ο δρόμος – που δεν ερημώνει ποτέ – χώθηκε ο μισός μέσα στον μπλε κάδο κι ανακάλυψε το δέμα. Κολυμπούσε αυτό μέσα σε μια λίμνη από ακαθαρσίες, καθώς όλοι πετούν τα σκατά τους στους μπλε κάδους και δεν τούς καίγεται καρφί για ανακύκλωση… Παίρνει ο τρομοκράτης το σκατωμένο πακέτο και, βουρ, τρέχει στον έμπιστο πυροτεχνουργό για να ελεγχθεί αν έπαθε τίποτα το πολύτιμο περιεχόμενο.
Ο πυροτεχνουργός το μύρισε, το έγλειψε, το δάγκωσε στην άκρη και αποφάνθηκε: «Σκατά! Περίμενε να σού φτιάξω ένα καινούργιο»! Άπλωσε στο τραπέζι τα σκονάκια του: Μια δόση μπαρούτη, δυο δόσεις κάρβουνο και μισή δόση ζάχαρη. Τα ανακάτεψε όλα μαζί, τα στούμπωσε μ’ ένα στουμπερό, τα φύσηξε μ’ ένα φυσερό και παρέδωσε το νέο δέμα στον τρομοκράτη. Ο οποίος, οσονούπω, ξαναγύρισε χαρούμενος στον Άγνωστο – εντελώς άγνωστο – Στρατιώτη.
Νάσου, μπροστά του, μια τουριστριούλα! «Ωρέ, μανάρα μου εσύ»! Αναφώνησε ο τρομοκράτης. «Χάιιι», απάντησε η τουριστριούλα. «Τέλεις σεξ»; «Εγκώ όκι σεξ», απάντησε ο τρομοκράτης. «Εγκώ έχω πακέτο γκια σένα». «Ωωω, γκια μένα! Ξέρω ποιος είσαι! Σε στέλνει η Βίκυ από την τηλεόραση, για να μού παραδώσεις πακέτο»!
Αρπάζει η τουριστριούλα το πακέτο και πηγαίνει μπροστά στους τσολιάδες, να αποτίσει φόρο τιμής. Οι τσολιάδες δεν κάθονται ήσυχα και η τουριστριούλα αποφασίζει ότι προτιμά τους τσολιάδες από τον τρομοκράτη. Έτσι, πηγαίνει κουνιστή και λυγιστή και πετά το πακέτο στον κάδο των σκουπιδιών! Αυτή είναι όλη η αλήθεια, κυρίες και κύριοι. Έτσι έγιναν τα πράγματα, πανάθεμά τα, και ο τρομοκράτης δεν έχει καμία μα καμία ευθύνη. Δείτε το και στις κάμερες. Έχει αποτυπωθεί: Μια όμορφη τουριστριούλα πετά ναζιάρικα, το πακέτο με τους φιόγκους!...
Πολ Σάτιρος και Σάντσος Πάντσας comments powered by Disqus
