Ποίημα υψηλής περι-οπής, εμπνευσμένο από το ομώνυμο δημοσίευμα του φίλιου ιστολογίου "Fimotro" και, πιο συγκεκριμένα, από την ανάρτηση ήτις ευρίσκεται εις τον σύνδεσμον http://fimotro.blogspot.com/2010/01/blog-post_2540.html. Σημειώνουμε, τέλος, ότι και τη φωτογραφία μας (άνω) την βουτήξαμε ευγενώς από το ίδιο ιστολόγιο. Αλλά, τα πολλά λόγια είναι φτώχια (και εμείς είμαστε πλούσιοι πανάθεμά μας), οπότε, ακολουθεί, δίχως περισσότερα μπλα-μπλα, το μεγαλειώδες μας έργο:
Ρίκο, ρίκο, ρίκο-κο,
τι θα πει βερίκοκο;
Πέφτω στο κρεβάτι μου,
στην τιβί – ωχ! – το μάτι μου!
Βλέπω το Λαζόπουλο,
με μυαλό κοτόπουλο,
κόντρα στον Βερύκιο,
με μαλλιά απ’ το Λύκειο.
Ο Βερύκιος ορμά,
κράζει ο Λάκης μας, «μαμά»!
Αλλ’ αντεπιτίθεται
κι ο Δημάκος πείθεται.
Δήμο, Δήμο, τι μηνάς;
Τι μηνάς, τι τσαμπουρνάς;
Έφυγε ο Κοντομηνάς
κι αντραλίζεσαι, πεινάς;
Αχ, στην Κάντζα οι Γερμανοί,
ρίξαν γάντζο με σκοινί,
φούνταραν και μια άγκυρα
κι άλλαξαν το μάγειρα!
Πολ Σάτιρος comments powered by Disqus
