Στρος Καν - Η αποπλάνηση της καμαριέρας

Ο Στρος Καν ήτανε ξάπλα,
πάνω σε διπλό κρεβάτι
και στου διάδρομου την άπλα,
στο ξενοδοχείο «Βαγδάτη»,
μια πλανεύτρα καμαριέρα,
με τη σφουγγαρίστρα επ’ ώμου,
του ’πε, «κύριος, καλημέρα!»,
«έλα μέσα εδώ, μωρό μου»!

Μπαίνει μέσα το κορίτσι
κι ολοτσίτσιδο τον βλέπει,
«κύριος θέλει πίτσι-πίτσι;»,
«θέλω βέβαια! Τι; Δεν πρέπει;»,
«πρέπει, πρέπει, πώς να κάνω;»,
«ξάπλωσε κοντά μου τώρα»,
ο Στρος Καν πέφτει από πάνω
κι όλοι οι άλλοι, ζήλεια, ψώρα!


Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Είμαι καλός

Είμαι καλός, σκοτώνω τους κακούς,
των ουρανών μέλος αντεπιστέλλον,
άγαλμα θα μού φτιάξουνε στο μέλλον
κι όπου κι αν πας, για μένανε θ’ ακούς.

Για μένανε θα λένε στην τιβί,
είμαι καλός σαν πρόεδρος των Η.Π.Α.,
σαν Άραβας δικτάτορας με πίπα,
σε Τυνησία, Συρία και Λιβύη.

Είμαι καλός, απ’ όλους τους καλούς
καλύτερος, καλότατος, καλάμια,
έχει πολλά η Αλ-Κάιντα πλοκάμια
κι είναι πολλά πετρέλαια στους γιαλούς.

Κάθε κακός θα δολοφονηθεί,
απ’ τις δυνάμεις του Καλού και τότες,
παράσημα θα πάρουν οι στρατιώτες,
πτώματα θα γεμίσουν οι βυθοί.

Είμαι καλός, κακία δεν έχω εγώ,
θα στείλω και του Πάγκαλου ένα γράμμα:
«Τον άτιμο Μπιν Λάντεν, τον Οσάμα,
μαζί τον φάγαμε, τ’ ομολογώ»…


Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...