Η Μπιρμπίλη στο Παρίσι,
δεν καταλαβαίνει κρίση,
έχει σπίτι με ταβάνι
και πολύ το απολαμβάνει!
Έχει σπίτι με βεράντα
και πολλά λεφτά στην τσάντα,
διότι σ’ ένα γυμναστήριο,
γνώρισε παλιά έναν κύριο!
«Μα, ποιος είστε», τού ’πε εκείνη,
«είμ’ ο Γιώργος κι έχω ευθύνη,
έχω ευθύνη για τη χώρα»!
«Κύριε, τι μού λέτε τώρα»!...
Θαύμασε πολύ η Μπιρμπίλη,
του κορμιού του την καμπύλη,
το μουστάκι, τη μουσούδα,
το στενό του το βερμούδα!
«Αν σας κάνουν κυβερνήτη,
πάρτε μου καλέ, ένα σπίτι,
το γατί μου να μην πλήττει»!...
«Πού το θέλεις»; «Στη Μαδρίτη».
«Αχ, αδύνατον, βρε Τίνα,
στη Μαδρίτη πέφτει πείνα!
Μήπως προτιμάς τη λύση,
να στο πάρω στο Παρίσι,
να ’χεις φίλη σου την Κάρλα
για να πιάνετε την πάρλα»;
«Δε θα σας δυσαρεστήσω,
πάρτε το μου, μπρος και πίσω,
ευγενέστατε κύριέ μου,
τι καλός που είστε, Θε μου»!...
(Εδώ ακούγεται για μερικές στιγμές ο γαμήλιος ύμνος του Μέντελσον).
…Έτσι κάναν γνωριμία,
μπαμ και κάτω, με τη μία
και την έκανε υπουργό του,
πριν τον αν’σχηματισμό του!
comments powered by Disqus
