Πένθιμον άσμα σε ήχο πλάγιο Β΄
Τώρα στον κόρφο σου ούτε ψύλλος,
φεύγει κι ο πιο καλός σου φίλος!
Τώρα σε κλαίνε κι οι σαρδέλες,
ο Χάρης πάει Σεϋχέλλες!
Είχες, βρε Γιώργο, ένα μπουμπούκι,
που τ’ ονομάζανε Παμπούκη
και για χατίρι κάποιου Χρήστου,
τον έκανες «μνήμης αλήστου»!
Καλά, δεν σκέφτηκες καθόλου,
το μέλλον του έρμου μας του Στόλου;
Τους ναυτικούς και τα βαπόρια,
που ’χουν μεγάλη στενοχώρια;
Χάρη Παμπούκη, γύρνα πάλι,
στου Παπουτσή την άδεια αγκάλη!
Πώς και τον άφησες μονάχο,
να ’ναι το κύμα πλάι στο βράχο;
Τα κροκοδείλια τα δάκρυα,
όμως ας μείνουνε στην άκρια,
καθώς, για το φευγιό, πρωτίστως,
δεν φταίει ο Χρήστος, μόνο ο Χρήστος!
Τα φταις κι εσύ, πρωθυπουργέ μας,
γιε του Ανδρέα κι άρα, γιε μας!
Τα φταις κι εσύ, γιατί τον πήρες,
σ’ ένα ξενοδοχείο πλήρες,
στις πρόσφατες τις διακοπές σου
κι έφαγε όλες τις γκόμενές σου!
Τις έφαγε όλες, πλην την Άντα,
αυτήν στην άφησε για πάντα!...
comments powered by Disqus
