Πάν’ από την Ελλάδα νυχτοπούλια,
κρώζουν πως ξαναπάμε στη δραχμή
και πού να βρεις τον Κάρολο Παπούλια,
να τού φωνάξεις: «Μη, Παπούλια, μη»!...
Γιορτάσαμε, παιδιά, τα Θεοφάνεια,
με ζήτω και με γιούχα και λοιπά,
πια, τους πολιτικούς τους βλέπεις σπάνια
κι ο κόσμος πιο πολύ τους αγαπά!...
Παπούλια μου, συ, π’ απ’ τα δεκαπέντε,
πολέμαγες με πάθος τους Ναζί,
βγες έξω στον σιρόκο, στον πουνέντε,
γιατί σε πήρανε «ψιλό γαζί»!...
Αμόλα τη φρουρά να τους συλλάβουν
(βρε, με ντομάτες να σού επιτεθούν!)
δεν άφηναν λιγάκι, να προλάβουν
να κοκκινίσουν και να φαγωθούν!...
Πάν’ από την Ελλάδα τα κοράκια,
κοιτάνε πεινασμένα κατά μας,
τούς τρέχουνε τα σάλια στα πλακάκια
κι είν’ οι κουβέντες τους, της Χαλιμάς!...
comments powered by Disqus
