Γιατί σε κλείσαν, Άκη μου,
στη φυλακή τη μαύρη,
κει που λαλεί ο κορυδαλλός
κι είναι λεφούσι οι γάβροι;
Μήνα σε κλείσαν για κλεψιές,
μήνα για καμιά μίζα,
που μες στο μέλι βούτηξες,
απ’ την κορφή ως τη ρίζα;
Μαζί με σένα κλείσαν τους
παρατρεχάμενούς σου,
που νοιάζονταν να τρως καλά
και να χορταίνει ο νους σου!
Ό,τι ψιλά περίσσευαν,
τα μάζευαν εκείνοι,
να προσκυνούν τη χάρη σου
και τη μεγαλοσύνη!
Τώρα θα μείνεις, Άκη μου,
στο σκοτεινό κελί σου,
μέχρι να γίνει η δίκη σου,
να κόψουν το …μαλλί σου!
Βλέπεις, τα εκατομμύρια,
φτωχύνανε τη χώρα
κι έχουν θυμώσει οι άνθρωποι,
κανείς δε λέει, «συγχώρα»!
comments powered by Disqus
