Φίλες και φίλοι, σήμερα, μαζί με τη σάτιρα, σάς έχουμε κι ένα αληθινό ποιηματάκι με τίτλο «Σαφάρι ελεφάντων». Είναι του Παναγιώτη Θ. Τουμάση, ο οποίος, εκτός από χάχας τυγχάνει και ποιητής, τρομάρα του! Χαρείτε το:
ΣΑΦΑΡΙ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ
Μ’ έναν νεκρόν ελέφαντα στο φόντο,
ποζάρει ο βασιλιάς!
Πεινά ο λαός! Ποιος νοιάζεται; Στο βρόντο!
Χορεύτριες της κοιλιάς,
φτάνουν απόψε στο χρυσό παλάτι!
Τους γαλαζοαίματους,
τούτα τους τέρπουν… Φαίνεται στο μάτι,
στο λάγνο βλέμμα τους!...
Κι αν τραυματίστηκε λιγάκι στο γοφό;
Δε θα ’ταν σφαίρα!
Από κάποιον «ηλίθιο» και «κουφό».
«Διώχτε τον, πέρα!...»,
φωνάζει με λυγμούς… Οι στρατηγοί του
σκοτώνονται για να εκτελέσουν
– ασπρόμαυρες φιγούρες του Truffaut –
τη διαταγή του!...
Κι ο βασιλιάς ήρεμος πάλι, ωσάν
σε πίνακα του Von Hess
πατώντας σ’ ένα αθέατο σελοφάν
του γρασιδιού τις λόγχες,
«ας συνεχίσουμε λοιπόν εμείς,
τ’ ωραίο μας σαφάρι!»,
προτρέπει την ομήγυρη… Κι η μις
Sophie Glücksburg χαζεύει το φεγγάρι!...
Δείτε και την πηγή της έμπνευσης για αυτό το ποίημα
comments powered by Disqus
