Στην Αφρική, στην Νιγηρία,
που ζούνε τίγρεις και θηρία,
εκεί θα πά’ κι εγώ να ζήσω,
το πρόβλημά μου να το λύσω!
Θα φτιάξω μια μεγάλη φάρμα,
το ’χω φετίχ και το ’χω κάρμα,
θα βάλω κότες και κοκόρια,
όχι των Αθηνών… Εγχώρια!
Μάλλον, θα κάνει λίγη ζέστη
και κλιματιστικόν ουκ έστι,
αλλά θα πάρω μια βεντάλια,
για να ζηλεύετε, κουφάλια!
Και θα παράγω προϊόντα,
μ’ όλα τ’ ατού και τα προσόντα,
που θα τα στέλνω στη Γαλλία,
του Δου-Νου-Του να γίνουν λεία!
Και θα μαζεύουν τα παιδάκια
ό,τι θα πέφτει στα πλακάκια,
έχουνε χώρα πουλημένη,
όλα τούς τ’ άρπαξαν οι ξένοι!
Δε θα μιλώ μήπως μ’ ακούσουν
και ξαφνικά μού πούνε, «πού ’σουν;
Πάμε στον Uncle Sam, αντάμα»,
US Marines απ’ τον Ομπάμα!
Θα δίνω την παραγωγή μου,
από τα ζα κι από τη γη μου,
ψίχουλα βγάζοντας για κέρδος,
να μη με ψάχνει κι ο Λοβέρδος!
Μπορεί κι επιστολή να λάβω,
με της Christine Lagarde τα μπράβο,
«ω, τι καλή», θα πω, «κυρία,
πότε θα ’ρθεί στην Νιγηρία»;
comments powered by Disqus
