Γράφει ο Λάκης Γκολάκης
Δεν είναι ότι έχασε ο Ολυμπιακός από την Σάλκε, χτες το βράδυ στο Καραϊσκάκη.
Δεν είναι ούτε ότι ο διεθνής μας Κυριάκος Παπαδόπουλος (της Σάλκε) έβαλε ένα κανονικό γκολ που δεν το μέτρησε ο διαιτητής. Άλλωστε, δυο στιγμούλες αργότερα σκόραραν οι Γερμανοί πάλι κατά τον ίδιο τρόπο – μια φάση καρμπόν θα λέγαμε – με κάποιον πιο γερμανοπρεπή στ’ όνομα παίχτη τους…
Είναι ότι βλέπαμε Nova (Sports 2) και στο ημίχρονο κλείσαμε την τιβί και προτιμήσαμε το ράδιο! (Ράδιον εστίν ράδιο, αν τυχόν κανένας φιλόλογος ή καμία φιλόλογος μας διαβάζει)… Τι ήταν να το κάνουμε; Χάσαμε μια τέλεια γκολ-λουσία (εκ του «ψυχρο-λουσία). Και, στο κάτω-κάτω, το γκολ είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου. Ισοφάρισε ο Ολυμπιακός, ξαναπροηγήθηκε η Σάλκε (στο αμέσως επόμενο λεπτό!) κι έχασε στο καπάκι και πέναλτι… Στο ράδιο, ο εκφωνητής…
Ο εκφωνητής ήταν φωνακλάς! Ρίαλ Εφ-Εμ, τι να κάνουμε; Σκεφτήκαμε ότι «θα φωνάζει για να ευχαριστήσει τον αφεντικό του, τον Νίκο Χατζηνικολάου, που είναι γάβρος μέχρι το κόκκαλο»! Δεν υπήρχε ηρεμία. Έδειχνε καθαρά ότι υπερβάλλει, αυτός ο εκφωνητής… Και τον συγκρίναμε άθελά μας με τους εκφωνητές των κρατικών ραδιοφώνων. Εκείνους τους ήρεμους τύπους που δεν κινδυνεύουν με τίποτα να χάσουν τη θεσούλα τους. Το ζουν το παιχνίδι. Φωνάζουν, αλλά βρε παιδί μου, το ’χουνε!...
Ζήσε το, το παιχνίδι, μωρέ λιγάκι… Μην βιάζεσαι να βάλεις τις φωνάρες! Πιο αγάντα (και αγάλια)… Δεν πειράζει. Ας μη χαμογελάσει πάντα ο …Χατζηνικολάου. Ο κάθε, δηλαδή, Χατζηνικολάου. Πώς θες να μεταδόσεις (=μεταφέρεις, μεταλαμπαδεύσεις) στους ακροατές σου το πνεύμα του αγώνα, όταν, καημένε, δεν το ’χεις; Να λείπουνε οι αναλύσεις και οι ξερο-αναλύσεις σου του ημιχρόνου και τα λοιπά… Είσαι μάγκας ή δεν είσαι;
Αλλά, τέτοιους θέλουνε οι αφεντικοί όλου του κόσμου, μη γελιόμαστε τώρα. Ξεφεύγει, βέβαια, πού και πού και κάποιος. Π.χ., Λάρυ Κινγκ! Αχ, μαθουσάλες παγκόσμιοι!... Τέλος πάντων…
Με τις υγείες σας, γαβράκια! Και εις άλλα (γκολάκια) με υγεία…
 |  |
