Με το ποίημα «Ήρθε φθινόπωρο», θα καλωσορίσουμε εδώ στο «Πολιτική Σάτιρα!» τον φετινό Σεπτέμβρη. Κι αν νιώθουμε μια μικρή μελαγχολία, σύννεφο είναι, θα περάσει…
ΗΡΘΕ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Ήρθε φθινόπωρο· να κλάψεις τι ωφελεί;
Έτσι κι αλλιώς, για τούτο κλάψανε πολλοί.
Κάθε φθινόπωρο, στις αύρες που φυσούν,
φεύγουν οι ξένοι και μάς λένε: «See you soon».
Ω, «see you soon» και «je reviens», μας χαιρετάν.
Για ποιον χτυπά η καμπάνα, σκέφτεσαι. Ντιν-νταν!
Μένουν εδώ, Πακιστανοί, Πέρσες, Ινδοί,
να ’χουν δουλειά κι οι Χρυσαυγίτες, δηλαδή.
Βλέπεις, επίσης, πλουμιστούς Αφρικανούς
και τις Ρωσίδες, με τους κώλους τους γυμνούς!
Ένα μεγάλο σταυροδρόμι είναι η Ελλάς,
γιατί να κλάψεις; Πιο καλά ’ναι να γελάς.
Ευθυμήσατε λιγάκι; Έσκασε χαμογελάκι το χειλάκι σας; Βλέπετε, βλέπετε; Εμείς δεν θα σας αφήσουμε ποτέ!... Πάντα με χιούμορ θα ξεπερνάμε τις δυσκολίες… Εμπρός, λοιπόν, θάρρος!
Παλικάρια, άλλωστε, ήμασταν πάντα. Τώρα θα λυγίσουμε;