Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Παραπονιέται ο Γιώργος Τράγκας, γιατί βγήκαν στους δρόμους μόνο ελάχιστες χιλιάδες Έλληνες πολίτες… Και στενοχωριέται, γιατί δεν έγινε εδώ ό,τι έγινε στην Ισπανία… (Καπνογόνα, πλαστικές σφαίρες, συμπλοκές με την αστυνομία, τραυματισμοί κι όλα τ’ άλλα που είδαμε, εμείς το «φιλοθέαμον κοινό» στην τιβί). «Πώς», ωρύεται ο Τράγκας, «θα πείσουμε τους Ευρωπαίους για το άδικο των μέτρων, εάν δεν βγούμε μαζικά να διαμαρτυρηθούμε»;
Αλλά, δεν ήρθε ακόμα η δική μας ώρα, Γιώργο Τράγκα – και στο είπαμε και χτες… Για να ματώσει ο λαός μας – περί ματώματος πρόκειται – πρέπει πρώτα κάποιος (πείτε τον, Κυβέρνηση) να τον …ματώσει. Και δεν έχει ματώσει (ή δεν έχει πειστεί ότι μάτωσε) όσο τουλάχιστον θα τού επέβαλλε μια τέτοιου είδους αντίδραση. Στον αντίποδα, η Ισπανία έχει ματώσει, και πάρα πολύ μάλιστα… Αυτός ο Ραχόι είναι ανεκδιήγητος! Φαίνεται κι από τη φάτσα του!
Ενώ ο Καλαματιανός, ο Αντώνης ο Σαμαράς, ε; Ο Αντώνης έχει το Μανιάτικο! Φταίει η εγχείρηση στο μάτι του; Μπορεί! Φταίει ο τσαμπουκάς στο βλέμμα του; Ξανά μπορεί! Φταίει το λοξό χαμόγελο στα χείλη του; Χίλιες φορές μπορεί! Μαχαίρι δίκοπο είναι ο άτιμος!... Ή θα χαρακώσει την Μέρκελ ή εμάς. Παίζεται… Ακόμα δεν έχει αποφασιστεί το οριστικό αντικείμενο της σφαγής – aka το σφάγιο! Όθεν και είναι από πολύ επωφελής έως πολύ επικίνδυνος τύπος…
Μα τούτο ακριβώς το «αμφίνοον θαύμα» είναι η κύρια αιτία της αποχής του κόσμου από εκδηλώσεις σαν τη χθεσινή. Εκδηλώσεις κουκουλωμένες από παρατάξεις (κόκκινες, ροζ, ό,τι σκ@τά), οργανωμένες και υποκινούμενες από τις ίδιες παρατάξεις και με προβεβλημένες τις μούρες των οικείων παραταξαρχών! Για να σφίξουν τα γάλατα, εεε, τα μέτρα!... Άμα σφίξουν τα μέτρα, ένα ακράτητο ποτάμι λαού θα ξεχυθεί στις πλατείες και τους δρόμους.
Όχι, όμως, για να ζηλέψουν οι Ισπανοί ή οι όποιοι Ισπανοί – και να χαίρεται ο Τράγκας. Μα, για να κλάψουν…
 |  |
