Της Βουλής μας το κανάλι,
το ’χουνε στο μάτι βάλει,
κάτι τύποι σαν τον Νίκο,
βρε, άι στο διάλο, άι στο λύκο!
«Άνοιξέ μου, Βαγγελάκη»!
«Ω, καλώς τον Νικολάκη!
Τι γυρεύεις, τέκνον Βρούτο»;
«Δώσ’ μου το κανάλι τούτο»!
«Τι μού λες; Α’ δεν στο δώσω»;
«Άστα αυτά και λέγε, πόσο»!
«Τι μού λες; Α’ δεν το πάρεις»;
«Θα ’ρθει ανάδρομος ο Άρης»!
Της Βουλής μας το κανάλι,
το φλερτάριζε και μι’ άλλη,
που – τι σύμπτωση! – στην ώρα,
πάει και κείνη εκεί, με φόρα!
Πέφτει πάνω στην κουβέντα,
«Νίκο μου, δεν έχεις ρέντα·
δεν τον πείθεις τον Βαγγέλη»…
«Πείσε τον εσύ, μωρ’ Έλλη»!
«Βαγγελάκη, Βαγγελάκη,
δώσε το, στον Νικολάκη,
φίφτι-φίφτι, όμως με μένα,
μη δεις τίποτα …γραμμένα»!
Δείτε την είδηση που μάς ενέπνευσε το ποίημα...
 |  |
