Τρίτο Μνημόνιο,
τρίτο πικρό ποτήρι.
Πίνω το κώνειο,
με μιας και ξεροσφύρι.
Τα χρεωστούμενα,
βαρέλι δίχως πάτο.
Το σπίτι που ’μενα,
μπουλντόζες ρίξαν κάτω.
Αφού δεν πλήρωσα,
την τελευταία δόση,
το χάνω πλήρως, α!...
Και μού την έχει δώσει.
Τα συμφωνήσανε
στο Μέγαρο Μαξίμου.
Τρεις βλάκες ήσανε,
αλί και τρισαλί μου.
Μας υποδούλωσαν,
είπανε: «Μην κινείστε!
Πάρτε τον π@λο, σαν
καλά παιδιά που είστε».