Γράφει ο Τάκης Ξαπλαρής
Τράβηξα την πόρτα του διαμερίσματός μου – που μένω τρία χρόνια τώρα με τη σύζυγό μου τη Σούλα – και χύθηκα ορμητικά στις σκάλες ανεμίζοντας πίσω μου μια μπέρτα. Στην ουσία, δεν επρόκειτο για μπέρτα, παρά για μια πετσέτα θαλάσσης την οποία αφηρημένος κρατούσα και την εκσφενδόνισα στο κατώφλι να μην την πάρω μαζί μου!
Α, αν θέλω πραγματικά να την πιάσω στα πράσα την κυρία (την Σούλα, για όσους χάσατε το άλφα μέρος), πρέπει να βιαστώ! Να προλάβω την στιγμή της συνάντησής τους. Το πρώτο φιλί. (Τι πρώτο, δηλαδή, αλλά τέλος πάντων, πρώτο για σήμερα)… Η θλίψη μου, στο κατακόρυφο. Λες κι όλη η εθνική κατάθλιψη της Ελλάδας να έφυγε από τους άλλους και να με πλάκωσε συμπούμπουλο.
Στην είσοδο της πολυκατοικίας συνέλευση!!! Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια… Μαμάαα, θα μού ζητήσουν τα κοινόχρηστα που χρωστάω!!! «Εεε, συγνώμη, αγαπητοί συγκάτοικοι… Είμαι, εχμ, λίγο βιαστικός».
«Περίμενε!... Δεν θα πας πουθενά»… (Ωχ, ο διαχειριστής).
«Μα, κύριε διαχειριστά, πρέπει να τρέξω στο Golden Hall. Βρίσκεται εκεί η γυναίκα μου»…
«Και η δική μου»…
«Και η δική μου»…
«Και η δική μου»…
«Και η δική μου»…
Για δες εδώ!... Όλοι σε τούτη συνέλευση το ίδιο πράγμα λένε. Στάθηκα θέλοντας και μη, και τους κοίταξα έναν-έναν προσεκτικά: Ο κύριος Ψηλωματάς του έκτου ορόφου· ο κύριος Ρετιρές του πέμπτου· ο κύριος Τεταρταίος του τετάρτου· ο κύριος Τρίτων του τρίτου· ο κύριος Πρωτονοτάριος του πρώτου· ο κύριος Ισογείτης του ισογείου· ο κύριος Θυρορείτης του Θυρωρείου και ο κύριος Τυφλοπόντικας του υπογείου…
«Ο κύριος Ξαπλαρής του δευτέρου ορόφου», με σύστησε ευγενικά ο διαχειριστής στους υπόλοιπους.
«Α»!
«Ω»!
«Ιιι»!
Επιφωνήματα ακούστηκαν. Φαίνεται με αναγνώρισαν. Ίσως θα διαβάζουν «Πολιτική Σάτιρα!». Τι σού είναι τελικά αυτή η διασημότητα, βρε παιδί μου»!...
«Σας γνωρίζουμε», είπαν με μια φωνή.
«Από την κόψη;», ρώτησα σεμνά.
«Ποια κόψη;», απόρησαν.
«Του σπαθιού την τρομερή»…
«Τώρα μιλάμε ή κλ…νουμε;», παρενέβη ο διαχειριστής. (Σημειωτέον ότι ο διαχειριστής μένει στην γκαρσονιέρα πάνω από τον έκτο). «Αγαπητέ, κύριε Ξαπλαρή… Οι κύριοι, σας γνωρίζουν μόνον εξ ακοής. Από τη γυναίκα σας… Η γυναίκα σας όταν βγαίνει έξω, όλο για εσάς μιλάει».
«Α, ω, ιιι»!!! (Τώρα ήταν η σειρά μου για τα επιφωνήματα). «Και τι λέει, δηλαδή»;
«Ότι όλο ξάπλα είσαστε, συνεχώς κοιμάστε, τρώτε και παχαίνετε»…
«Πω, πω, θα μού ’ρθει τεταρταίος»!!!
«Είπατε κάτι για μένα;» πετάχτηκε ο κύριος Τεταρταίος (του τετάρτου)…
Συνεχίζεται…
 |  |
