ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ποίημα αυτό δεν μιλά για τη δική μας χώρα, αλίμονο τώρα. Μιλά για μια άλλη χώρα, σε κάποιον άλλο πλανήτη.
Gangsters λυμαίνονται τον τόπο,
ο πρόεδρος της Βουλής, ρεμάλι!
Ως κι ο πρωθυπουργός στο κόλπο
γιατί τον εκβιάζουν άλλοι.
Και ξεπουλάν οι πουλημένοι,
παιδιών ανήλικων το μέλλον!
Ασύδοτοι να μπουν οι ξένοι
φορώντας τις προβιές αγγέλων.
Αδύνατον ν’ αντισταθούνε,
θέλοντας ή και μη, τους στήσαν!
Στη φόρα, αν αρνηθούν, θα βγούνε,
τι κάνανε παλιά και ποιοι ήσαν.
Έχουν το κράτος καταλύσει,
την ίδια τη Δημοκρατία!
Κι όποιος τολμήσει να μιλήσει,
δικάζεται χωρίς αιτία.
Όλο και πιο βαθιά μας χώνουν,
στης υποδούλωσης τον λάκκο!
Λέγοντας τάχα πως μας σώνουν,
α, πότε αυτοί θα βγουν στον τάκο;