Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Οι κυβερνήσεις σε όλον τον κόσμο, επωμίζονται περισσότερα βάρη από όσα τους αναλογούν. Και όχι μόνο περισσότερα, αλλά συχνότατα λάθος (!) βάρη. Τούτο οφείλεται, αφενός στο γεγονός ότι παραγνωρίζουν-στραγγαλίζουν την ικανότητα των πολιτών τους (διότι επιθυμούν να ασκούν ασφυκτικό έλεγχο πάνω τους) και αφετέρου διότι οι ίδιοι (οι κυβερνώντες) δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους.
Ο δικός μας πρωθυπουργός, ο Αντώνης Σαμαράς, σε σχετική ερώτηση που τού έγινε παλιότερα για την εργασιακή του εμπειρία, δήλωσε ότι, κάποτε εργάστηκε ως pizza boy στις Η.Π.Α., «σε μια πιτσαρία που έσκιζε»!... (Έτσι ανέφερε με καμάρι). Κι ανάθεμα αν είχε ανοίξει τα λογιστικά βιβλία της επιχείρησης εκείνης ή αν γνώριζε την πραγματική εν γένει κατάστασή της. Αυτά ακούνε οι έμποροι και γελάνε.
Και πού; Στις Η.Π.Α. Σε μια οικονομική πραγματικότητα από την οποία απέχουμε παρασάγγας.
Σήμερα εκταμιεύσαμε τα πρώτα χρήματα από την δανειακή δόση-μαμούθ των πενήντα και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ που μάς χορηγούν οι Ευρωπαίοι (και θα τα πληρώσουν τα παιδιά μας). Κάπου 34 δισ. ευρώ… Σήμερα επισκέπτεται τη χώρα μας και ο Βούλγαρος πρωθυπουργός, κ. Μπορίσοφ. Θα συναφθούν σίγουρα εμπορικές συμφωνίες, με τον κ. Μπορίσοφ, καθώς και με μια σειρά άλλους πρωθυπουργούς ξένων κρατών. Προηγήθηκε, άλλωστε, το κάλεσμα του Αντώνη Σαμαρά προς τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις.
Θα έρθουν, λοιπόν, οι μεγάλες επιχειρήσεις στη χώρα μας απευθυνόμενες καταρχάς στο εδώ καταναλωτικό κοινό – το οποίο όμως φθίνει και τείνει να εξαφανιστεί. Άρα, δεν θα αποκομίσουν τα προσδοκώμενα οφέλη. Στο μεταξύ, θα προσλάβουν εντόπιο εργατικό δυναμικό για να στελεχώσουν τα καταστήματα-υποκαταστήματά τους ή, στην καλύτερη περίπτωση, τα εργοστάσιά τους. Αυτό το εργατικό δυναμικό θα λαμβάνει μισθούς πείνας.
Διαπιστώνοντας με την πάροδο του χρόνου οι επιχειρηματίες αυτοί ότι, με την ελληνική αγορά δεν θα μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα – δεδομένου ότι θα είναι μια εξαθλιωμένη αγορά, λόγω της αβάσταχτης φορολογίας και των χαμηλών αποδοχών – μοιραία θα αποταθούν σε εξωγενείς αγορές. Δηλαδή, θα αναζητήσουν τρόπους για να εξάγουν το προϊόν τους. Και πού θα εξάγουν; Μα, σε κάποιες ξεχασμένες χώρες στην Αφρική και όπου γενικά η Ε.Ε., επί του παρόντος δεν εξάγει.
Τα χρήματα όμως των εξαγωγών αυτών, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Ούτε καν εκ του σύνεγγυς. Θα κατευθύνονται απευθείας στις χώρες προέλευσης των πολυεθνικών και θα υπόκεινται στις εκεί φορολογήσεις. (Αν και ενδέχεται, άλλες ευρωπαϊκές χώρες με πολύ χαμηλούς συντελεστές φορολογίας, όπως το Βέλγιο, να έχουν επίσης την τιμητική τους).
Φανταστείτε, εμείς να φιλοξενούμε την άλφα ή την βήτα πολυεθνική, αυτή να παράγει στη χώρα μας και το προϊόν της να φορολογείται στο Βέλγιο… Ωραία!
Τέλος, και για να κλείσουμε την παρούσα ενότητα, υπεισέρχεται δυστυχώς ένας ακόμη αρνητικός παράγοντας στην όλη υπόθεση: Με όλες τούτες τις πολυεθνικές, οι εισαγωγές της χώρας μας, θα αυξηθούν δραματικά. Μα, θα αναρωτηθεί κανείς, κακό είναι αυτό; Η απάντηση είναι πως ναι, είναι κακό, κάκιστο. Διότι ταυτόχρονα θα πέσει σε έτι περαιτέρω μεγαλύτερο μαρασμό η εγχώρια παραγωγή.
Υπάρχει άραγε λύση; Ή οφείλουμε να κλείσουμε την πόρτα μας στους ξένους και να προσπαθήσουμε να πετύχουμε από μόνοι μας; Αδύνατον να πετύχουμε από μόνοι μας - διότι δεν θα βρίσκουμε ...ευρώ! Τα δισεκατομμύρια που δανειστήκαμε, όσο πολλά και αν φαίνονται, θα τελειώσουν γρήγορα. Και πριν της ώρας τους ίσως, καθώς θα υποκείμεθα επιπροσθέτως σε αθέατο ενδοευρωπαϊκό αλλά και υπερατλαντικό οικονομικό πόλεμο, μέχρι να αποτελέσουμε (για παραδειγματισμό) ένα μεγαλόπρεπο οικονομικό ολοκαύτωμα.
Με ό,τι καταστροφικό, σε κάθε τομέα εθνικής κυριαρχίας μας, τούτο συνεπάγεται...
Η απάντηση, συνεπώς, είναι ότι, η πόρτα μας πρέπει να παραμένει ανοιχτή, αρκεί όμως από μεριάς μας να κάνουμε κάτι πολύ σημαντικό. Και αυτό, είναι τα …μικρομάγαζα. Οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις που ένας έκαστος των πολιτών θα χρηματοδοτείται από το κράτος (υπό συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις) προκειμένου να δημιουργήσει.
Και τα μικρομάγαζα αυτά, προς έκπληξη πολλών βέβαια, θα μπορούν πανεύκολα να πουλούν φθηνότερα από τους διεθνείς κολοσσούς! Πώς; Θα το αναλύσουμε στην επόμενή μας ανάρτηση…
 |  |
