Οκτώβριος του 2008 και ο Real FM, μωράκι ακόμα, κάνει τα πρώτα του δειλά αλλά σταθερά βήματα στον αέρα των ερτζιανών!
Το στούντιο βρισκόταν στον Ταύρο - αργότερα μεταφέρθηκαν στο Μαρούσι, στο κτίριο των παλιών κινηματογράφων ΟΝΤΕΟΝ. Η Βάσια Λόη, η ξανθιά εκείνη κοπέλα, έκανε μια καταπληκτική εκπομπή, όπως και ο τόσο πρόωρα χαμένος, προσωπικός φίλος του γράφοντα, Νίκος Απέργης, ο ηθοποιός... Και, φυσικά, ο Μάνος Παρδάλης (λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή; - για να δούμε φέτος πότε θα έχουμε Σαρακοστή, μιας και το έφερε η κουβέντα).
Εκτός από τους παραπάνω, οι οποίοι αναφέρονται στο σημερινό ρετρό ποιηματάκι μας, υπήρχαν κι ο Γιάννης Παπαγιάννης, αδερφός μας και δυνατός υποστηρικτής μας, ο Αιμίλιος Λιάτσος (που τότε τον αποκαλούσαμε Εμίλ Κόρακα, γιατί κοράκου μάτι δεν έβγαζε - η παροιμία το λέει, ε;) και άλλες, και άλλοι!... Δυνατές υπογραφές, τις οποίες αυτός ο σταθμός είχε πάντα. Εγγύηση αποτελούσε και αποτελεί η παρουσία, φυσική και διοικητική, του κορυφαίου Νίκου Χατζηνικολάου, για τον οποίο οι περιγραφές περιττεύουν.
Σημειώνουμε ότι, ο Δαϊλάκης - αναφέρεται στους τελευταίους στίχους - ήταν εκείνο τον καιρό ένας υπουργός της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή και το όνομά του έπαιξε πρωτοσέλιδα, δεν θυμόμαστε όμως για ποιο πράγμα.
Απολαύστε λοιπόν, το: Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟΝ REAL FM, ένα ποιηματάκι που γράψαμε εκείνο το φθινοπωριάτικο πρωί, σε μέρα που πιθανότατα γινόταν κάποια απεργία δημοσιογράφων και μάλλον ο γνωστός DJ του σταθμού, Γιάννης Βασιλόπουλος, έπαιζε συνεχώς τραγούδια. Εξ ου και το λογοπαίγνιο: «Ο Απέργης απεργούσε»... Μακάρι όμως να τον είχαμε κοντά μας, κι ας απεργούσε...
Φόρος τιμής στη μνήμη του, ας είναι τούτη η ρετρό σάτιρά μας.
 |  |
