Όλοι μάς λεν ορθά-κοφτά,
πως πήραμε πολλά λεφτά
και σώθηκεν η χώρα!
Πανηγυρίζουν στην τιβί,
αλλά δε βλέπουν οι στραβοί,
μπροστά, την κατηφόρα!
Μας φέραν μέχρι τον λαιμό,
μ’ αυτό τον τρόπο τον ωμό
που ψήφισαν τα μέτρα!
Και για πεντέξι γενεές,
θα ζούμε με τις «δωρεές»
ξένων σκληρών σαν πέτρα!
Κάποτε, θα ’ρθει φυσικά,
μ’ άλλους ηγέτες ειδικά,
της λευτεριάς η μέρα!
Κι ας όλοι εμείς, στο μεταξύ,
αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί,
δε θα ’μαστε ’δώ πέρα!
Αφιερωμένο στον Νίκο, τον αδερφικό μου φίλο.