Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Η ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ΣΟΥΛΑΣ (ΜΕΡΟΣ Α΄)
Όταν ξυπνώ τα πρωινά, τίποτα δεν προλαβαίνω!
Έχω να κάνω ένα σωρό δουλειές· να τρέξω εδώ, να φτάσω εκεί, να συζητήσω με τον τάδε, να συμφωνήσω με τον δείνα… Τράπεζες, Εφορίες, Δημόσιες Υπηρεσίες, γραφειοκράτες, αριστοκράτες, σκύλοι και γάτες!... Έτσι και δεν ετοιμάσω τη λίστα μου αποβραδίς, πάω κυριολεκτικά χαμένος!...
Κάθε βραδάκι λοιπόν, τέτοια ώρα, πιάνω μολύβι και χαρτί, ενώ στο τραπεζάκι πλάι μου, το λατρεμένο μου τσάι του βουνού αχνίζει παρήγορα…
Το ίδιο κάνει και η γυναίκα μου, η Σούλα, η καρδιά της καρδιάς μου, το πάλαι ποτέ ίνδαλμα των ερωτικών μου φαντασιώσεων… Δράττεται κι αυτή της ευκαιρίας, πιάνει ένα παλιομόλυβο και ένα κουρελόχαρτο από σακούλα ψωμιού και με τα συνηθισμένα ορνιθογράμματά της ετοιμάζει τη δικιά της to do list.
Α, είμαστε οργανωμένη οικογένεια εμείς – αλίμονο…
«Σούλα, αράπη μου»;
«Μμμ»… (Χε, χε, όταν είναι απορροφημένη, δεν καταλαβαίνει ότι την είπα «αράπη»).
«Γίνου άνθρωπος καμιά φορά!... Πάρε ένα τετραδιάκι περιποιημένο… Μη σε βλέπω να γράφεις στη χαρτοσακούλα»…
«Μη με διακόπτεις, τζουτζούκο μου. Χαλάς τον ειρμό μου»!
Πάντα υποχωρώ. Δε βαριέσαι… Μόνη της θα το βρει, σιγά-σιγά, το σωστό. Αν ξεκινήσουμε να τσακωνόμαστε και γι’ αυτό τώρα, σύντομα θα χρειαστούμε δεύτερο κρεβάτι. Και, πέρα από τα έξοδα να το αγοράσεις, δεν έχουμε ούτε χώρο! Πού θα το βάλουμε;
Κάλλιο στην αγκαλίτσα μου, έστω και στριμωγμένα!...
«Εγώ τέλειωσα», δήλωσε κάποια στιγμή η Σούλα.
«Κι εγώ», απάντησα. Πράγματι, τούτη τη φορά, είχα βάλει στη λίστα μου μέχρι και της «Παναγιάς τα μάτια» – που λέει ο λόγος, βέβαια:
- Τέλη κυκλοφορίας (τελευταία μέρα και μετά πρόστιμο)
- Δόση δανείου (τελευταία προθεσμία και μετά χειροπέδες)
- Ραντεβού με τον εργοδότη μου (να υπογράψω την νέα μείωση μισθού, αλλιώς απόλυση)
- Πληρωμή ενοικίου στον ιδιοκτήτη (αλλιώς έξωση)
- Πληρωμή κοινοχρήστων στον διαχειριστή (αλλιώς διακοπή θέρμανσης)
- Ε.ΥΔ.Α.Π. (αλλιώς διακοπή παροχής νερού)
- Δ.Ε.Η. (αλλιώς γ@μησέ τα)…
«Και δεν πάμε»;
«Θέλω “χρυσές στιγμές”»!
«Αμέ»… Έχουμε κώδικες που κουβεντιάζουμε συναμεταξύ μας! Για να μην καταλαβαίνουν οι τέσσερις τοίχοι γύρω μας. Λόγω κρίσης, τα παιδιά τ’ αφήσαμε σε δεύτερη μοίρα…
ΤΕΛΟΣ Α΄ ΜΕΡΟΥΣ - Συνεχίζεται...
 |  |
