Μια «καλημέρα» θα σας πω, με στίχους απ’ το Λύκειο!
Έχω να πά’ στην Τράπεζα να καταθέσω ενοίκιο!
Μα μια βροχούλα ξέσπασε, με κεραυνούς και μ’ αστραπές
και η ομπρέλα μου απ’ τα πέρυσι ξηλώθηκε στις εγκοπές!
Έτσι κλεισμένος μέσα ’δω, γράφω το εν λόγω πόνημα!
Και περιμένω, φυσικά, και κάποιο τηλεφώνημα!
Να ’ν’ για δουλειά, για προκοπή, να ’ναι και για καλό σκοπό,
γιατί πολύ τεμπέλιασα και πήρα λάθος ατραπό!
Χτες, με πολλούς τσακώθηκα, μα σήμερα μετάνιωσα!
Ακόμα μεν, τ’ αντίποινα μες στο πετσί δεν τα ’νιωσα!
Μα θα με κόψουν σήμερα και δε θα μ’ έχουν φίλο πια,
στο Twitter και στο Facebook, πατώντας τα γνωστά κουμπιά!
Μπα; Μη μού πεις!... Σταμάτησε; Για να κοιτάξω, απέναντι!
Αχ, όχι!... Δεν σταμάτησε… Και τα λεφτά τα ’χω έναντι!
Έτσι και τα χαλάσω αλλού, τι θ’ απογίνω; Θα χαθώ!...
Μήπως κανείς σας, κατά κει, τραβά να ’ξυπηρετηθώ;
 |  |
