Ήταν Νοέμβριος του 2011 όταν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, ή μάλλον οι δανειστές μας, μάς επέβαλαν δοτό πρωθυπουργό τον τεχνοκράτη Λουκά Παπαδήμο, τον μοιραίο άνθρωπο τη μοιραία ώρα για την πατρίδα μας.
Το συγκεκριμένο ποίημα γράφτηκε άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του και, αίφνης, το ιστολόγιό μας - το οποίο σημειωτέον εκείνο τον καιρό δεν είχε την σημερινή του επισκεψιμότητα - γέμισε κόσμο! Επισκέπτες, όχι μόνο από εδώ αλλά κι από το εξωτερικό, έρχονταν αθρόα στη σελίδα μας και μάς προξένησε κατάπληξη...
Φαίνεται ότι ο Παπαδήμος (και οι υποστηρικτές του) έψαχνε στο διαδίκτυο να διαβάζει τι γράφουν γι' αυτόν. Δεν εξηγείται αλλιώς.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η γλώσσα του ποιήματος, μικτή καθαρεύουσα και δημοτική, οφείλεται στο γεγονός ότι, οι δηλώσεις του δοτού εκείνου πρωθυπουργού γίνονταν, στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, σε μια εξόχως προσεγμένη ελληνική, η οποία μαρτυρούσε την άρτια γραμματική του κατάρτιση.
 |  |
