Επιστροφή των Κυπρίων στη Λίρα ή ευκαιρία για τη δημιουργία μιας μεσογειακής Μνᾶς;

Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης

ΤΑ ΧΘΟΝΙΑ ΣΧΕΔΙΑ των βορείων και υπερβορείων χωρών της Ευρώπης, με αιχμή τους τη Γερμανία, απογυμνώθηκαν εντελώς χτες το απόγευμα στη συνεδρίαση του κυπριακού κοινοβουλίου, από το αναπάντεχο για το δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε, βροντερό και ομόφωνο ΟΧΙ του ελληνισμού της μεγαλονήσου, απέναντι στην τελευταία απόφαση του Eurogroup.

Διότι, ιδίως αυτοί, ήθελαν διακαώς – και, φυσικά, εξακολουθούν να θέλουν όλο και με πιο μεγάλη βουλιμία – δική τους την πλούσια σε ενεργειακά κοιτάσματα Μεσόγειο. Σύμφωνα μάλιστα, με τους ειδικούς, τα εν λόγω κοιτάσματα δεν χρειάζεται καν να τα εξορύξεις! Επιπλέουν κυριολεκτικά στην επιφάνεια της θάλασσας βγάζοντας «μπουρμπουλήθρες»!

Σήμερα, έχουν εντοπιστεί πολλά τέτοια κοιτάσματα, εκτός από την Κύπρο (όπου ήδη, ως γνωστό, ξεκίνησε η εκμετάλλευσή τους σε συνεργασία με τους Ισραηλινούς), νοτίως της Κρήτης αλλά και στο Ιόνιο – και άρα, γιατί να μην υπάρχουν επίσης νοτίως της Ιταλίας, της Σικελίας, της Μάλτας κ.ο.κ., για να φτάσουμε εν τέλει μέχρι τις απαρχές του Ατλαντικού;

ΤΡΕΙΣ ΤΡΟΠΟΥΣ, ύστερα από το βροντερό ΟΧΙ στα σχέδια καθυπόταξής τους, εξετάζουν οι Κύπριοι για την έξοδό τους από την κρίση:

1. Να συνεχίσουν τις συνομιλίες τους με την Ε.Ε., εφόσον φυσικά αρθεί πλήρως η τελευταία απόφαση, προσβλέποντας σε ηπιότερη στάση των ευρωπαίων εταίρων απέναντί τους (και κατ’ επέκταση απέναντι και στις άλλες χώρες του Νότου) πράγμα που συνεπάγεται ριζική αλλαγή της εν γένει ακολουθούμενης καταστροφικής πολιτικής.
2. Να έλθουν σε συμφωνία με τη Ρωσία παρακάμπτοντας την Ε.Ε., προκειμένου οι Ρώσοι – εξασφαλίζοντας το «μερτικό» τους από τον ενεργειακό πλούτο της κυπριακής Α.Ο.Ζ. – να δανείσουν χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος, αλλά και να παρέχουν διαχρονικά την στήριξή τους, οικονομικά αλλά και γεωπολιτικά.
3. Να επιστρέψουν στη λίρα, το μέχρι πρότινος εθνικό τους νόμισμα, μια λίρα όμως συν τω χρόνω ισχυρότερη και ισχυρότερη, καθώς δεν θα αποτιμά κατ’ ανάγκη το αντίκρισμά της σε χρυσό, μα σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο! Τούτο ακριβώς τρέμουν οι Ευρωπαίοι στις χώρες του κρύου και του πάγου, πάνω απ’ τα κεφάλια μας – σαν κοράκια κρεμάμενοι.

ΕΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΗ ΛΙΡΑ ΤΟΥΣ οι ελληνοκύπριοι, ο ελληνισμός, κατά τη γνώμη μας, βρίσκεται μπροστά σε μια μοναδική ευκαιρία για την νομισματική του ένωση! Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε, κι ούτε ενδεχομένως θα υπάρξει στο μέλλον, μια τέτοια δυνατότητα, εμείς και οι Κύπριοι να αποκτήσουμε μεταξύ μας ένα κοινό και πολύ ισχυρό νόμισμα!

Το οποίο θα μπορούσαμε κάλλιστα να ονομάσουμε με μια λέξη αντιπροσωπευτική και προερχόμενη από την κοινή μας αρχαιότητα, π.χ. Μνᾶ… Για εγκυκλοπαιδικούς λόγους να αναφέρουμε ότι, οι ισοτιμίες της μνᾶς είχαν ως εξής:

• 60 μνες ισοδυναμούσαν με ένα τάλαντο.
• 1 μνα ισοδυναμούσε με 100 δραχμές.
• 1 δραχμή αντιστοιχούσε σε 6 οβολούς.
• 1 οβολός αντιστοιχούσε σε 8 χαλκούς.

Στο νέο νόμισμα, την μεσογειακή μνα, θα μπορέσουν να προσχωρήσουν και άλλες μεσογειακές χώρες με πρώτη και καλύτερη την Ιταλία, δεδομένου ότι οι εκ δυσμών γείτονές μας «ψάχνονται» ή, επί το λαϊκότερον, «ξύνονται» για να αντιδράσουν εξίσου δυναμικά. Αμέσως επόμενο θα είναι το Ισραήλ – που σήμερα παραπαίει μεταξύ δύο νομισμάτων: του εθνικού του νομίσματος και του δολαρίου των Η.Π.Α.

Η ΚΥΠΡΟΣ, κυρίες και κύριοι, με την θαρραλέα και ζηλευτή στάση της, άνοιξε την «κερκόπορτα» για να περάσει επιτέλους το οργισμένο ποτάμι των λαών. Ένα ΟΧΙ, και δη από τον μικρότερο σε πληθυσμό λαό της Ευρώπης, την Κύπρο, μια σχεδόν αθέατη κουκίδα στον χάρτη, αρκούσε για να κάνει τους άθλιους και διεστραμμένους ηγέτες, εχθρούς της βούλησης των ίδιων λαών τους αλλά και της επιθυμίας μας να ζήσουμε μαζί αδερφωμένοι όλοι οι Ευρωπαίοι, να χάσουν τη γη κάτω απ’ τα πόδια τους…

Όμως, ό,τι και να συμβεί στη συνέχεια, ό,τι και να πάθει η Κύπρος που πλέον βάλλεται πανταχόθεν από τα σκοτεινά κέντρα τους, έχει πλέον αποδειχτεί περίτρανα ότι, πέρα από το θράσος τους, έχουν τελικά και πολύ «κοντά ποδάρια»…

comments powered by Disqus