Χτες άνοιξε, εκτάκτως και κατ' εξαίρεση, τις πύλες του ο ευρισκόμενος εδώ και καιρό υπό ανακαίνιση Καθεδρικός Ναός της Μητρόπολης Αθηνών, προκειμένου να δεχτεί και να ευλογήσει τον βασιλιά Κωνσταντίνο μαζί με τη γυναίκα του, Άννα-Μαρία, επ' ευκαιρία της πεντηκοστής επετείου του χρυσού γάμου τους, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Espresso.
Τώρα, βέβαια, τα είπαμε όλα στην παραπάνω πρόταση - αυτά συμβαίνουν όταν χρησιμοποιείς την ούτως καλούμενη πυκνή γραφή - πλην, αφήσαμε απέξω (για να φτιάξουμε τούτη τη δεύτερη παράγραφο και να μην μοιάζει κουτσουρεμένο το κείμενό μας), τις ανακτορικές πολυθρόνες, τις ίδιες εκείνες πολυθρόνες που είχαν και κατά την τέλεση του γάμου τους, 50 χρόνια πίσω, στο χρυσό τους παρελθόν.
Στην τρίτη (και τελευταία) μας παράγραφο, παραθέτουμε τις δηλώσεις του προκαθήμενου των ξυλουργών και των επιπλάδων που επιστρατεύτηκαν για την επισκευή-ανακατασκευή των φθαρμένων και λερών άνω αναφερθέντων καθισμάτων, ομοίων με θρόνους. Δήλωσε ο Αρχιμάστορας-Αρχιξυλουργός πως ο μεγάλος αγώνας δεν ήταν πώς να εξολοθρεύσουν το σαράκι που κατέτρωγε τις ψυχές τους, εεε τους βραχίονές τους, αλλά πώς να εξαφανίσουν από το ύφασμα τα περιγράμματα των οπισθίων του βασιλικού ζεύγους, όπως αυτά αποτυπώθηκαν πριν από μισόν αιώνα και δεν θα ταίριαζαν πλέον με τις νέες τους διαστάσεις.
Φανταστείτε να κάθονταν οι Αυτών Μεγαλειότητες πάνω σε μικρότερες γούβες!... Ντροπής πράγματα είναι αυτά... Συγχαρητήρια, λοιπόν, στους άξιους ξυλουργούς που τα κατάφεραν. Οι νέες γούβες έχουν σημασία. Πρέπει να κοιτάμε μπροστά. (Ωχ, τέταρτη παράγραφος. Τέλος πάντων, ας τη θεωρήσουμε bonus track).
 |  |
