24 Ιουνίου 2010
Δεν πέφτει ο "μύλος" των κλεφτών με δόρυ Δον Κιχώτη
Μάταια κυνηγούν σκιές εδώ και πέντε μήνες,
οι Εξεταστικές Επιτροπές να πιάσουν τις κομπίνες.
Τα μέλη αποφάσισαν με σύγχρονες βαθιές τομές,
κρυφές του μαύρου χρήματος να βρουν διαδρομές.
Ψάχνοντας στο λαβύρινθο των μυστικών αρχείων
κινούνται με αργό ρυθμό πρακτόρων αρχαρίων.
Η SIEMENS τα απόρρητα κρατάει «στο σεντούκι»,
και απαντά αρνητικά στο Χάρη τον Μπαμπούκη.
Τα ασαφή πορίσματα κατέδειξαν εν τέλει
ως αρχηγό των «τρωκτικών» τον Τάσο το Μαντέλη.
Αφού για καμιά δεκαριά είχανε στήσει μπλόκο
μέσ’ την παγίδα βρήκανε μόνο τον κύριο «Ρόκο»
Με νομικά σοφίσματα κι άφθαστη πανουργία,
ο «αρουραίος» δήλωσε πως πήρε «χορηγία».
Το παραμύθι εξιστορεί και το πιστεύει ακόμα
πως η κλοπή δεν πιάνεται αν είναι για το κόμμα.
Οι διώκτες δεν εισέρχονται στ' άδυτα των κομμάτων
που έχουν γλώσσα κωδικών και όχι ονομάτων.
Το ίδιο το σενάριο είχε παιχθεί προσφάτως,
όταν στη φάκα πιάστηκε ο Θόδωρος Τσουκάτος.
Διαφωνίες νομικές βάλανε τροχοπέδη,
δεν βγήκανε πολλά στο φως ούτε για Βατοπέδι.
Αφού «ψηλούς»δεν πιάσανε ούτε και ρασοφόρους
το τσέκ πληρώνει ο Κοντός και ο Εφραίμ τους φόρους.
Καθολικό το αίτημα σε τέτοιες υποθέσεις,
να παίρνει το Δημόσιο τις «μαύρες» καταθέσεις.
Θα πρέπει οι ιθύνοντες να καταλάβουν ότι:
Δεν πέφτει ο «μύλος» των κλεφτών με δόρυ Δον Κιχώτη.
Θάνος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
Από την Τζούλια έρχομαι (απολίτικο και ολίγον απολίτιστο επικόν ποίημα)
Από την Τζούλια έρχομαι και στην κορφή Μαριάννα,
η κρίση η οικονομική μού άλλαξε τα πλάνα.
Σκεφτόμουνα να παντρευτώ, να πάρω μια παρθένα,
τώρα περνάνε από μπρος, και από πίσω τρένα.
Απ’ τις μεγάλες ντίβες μας, γουστάρω ’γώ την Στέλλα,
να μού τρελαίνει το κορμί μα και τη βουβουζέλα.
Κάθε που η Αργεντινή θα χώνει την γκολάρα,
θα σιδερώνει τορνευτή τα άσπρα μου κολάρα.
Θα με φροντίζει στοργικά, δεν θα με κερατώνει,
με το Θωμά, με τον Μηνά, τον Πέτρο, τον Αντώνη.
Ω τι καλά, ω τι χρυσά, ω τι μαλαματένια,
να ’χω μια τέτοια γκόμενα να μου βλογάει τα γένια.
Και θα ξεχάσω την ξανθή Πετρούλα, τη χυμώδη,
που λέει θα κάνει Ντι-Βι-Ντι, με εραστή ζωώδη.
Από την Τζούλια έρχομαι και πίνω μια σαμπάνια
και στης Μαριάννας της αυλή σφάζονται πελεκάνια.
Πολ Σάτιρος
Σημείωση Πολ Σάτιρου: Γκρρρ, δεν προλαβαίνω να γράψω κάτι, κι αμέσως έρχεται καπάκι ο Θάνος, να μού κουκουλώσει το δικό μου... Μπου-χου-χου!...
Σημείωση Διεύθυνσης Ιστολογίου: Η επόμενη ανάρτηση (καπάκι) είναι του Θάνου, του εξαίρετου συνερ-γάτου μας! Μη φύγει κανείς!!!
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
19 Ιουνίου 2010
Όλη η αλήθεια για το σκάνδαλο στο θωρηκτό Αβέρωφ
Κοιτάξτε να δείτε, κάποια παντρευότανε. Σκέφτηκε λοιπόν να κάνει ένα τρικούβερτο γλέντι, γιατί αυτή δεν θα πεθάνει ποτέ! Ξέρετε, είναι μερικοί που τρώνε-τρώνε μέχρι σκασμού τον άμπακο εδώ πέρα, κι όταν έρχεται ο χάρος να τους πάρει βρίζουνε κι απειλούνε θεούς και δαίμονες. Ο χάρος φυσικά, που δεν ιδρώνει τ’ αφτί του, τους παίρνει συμπούμπουλους κι αυτουνούς, όπως κι όλους μας δηλαδή, χ…σε μέσα…
Κάποια Μαριέττα ήτανε, κάποιον Πατσουλή πήρε… Τιβί περσόνα, το κορίτσι, δεν είμαστε ό,τι κι ό,τι ε;
«Βρε Μαριέττα μου», είπε μια μέρα πριν λάβουν χώρα τα καθέκαστα ο Πατσουλής, «δεν κάνουμε τη γαμήλια δεξίωσή μας στο Αβέρωφ»;
«Ο …Αβέρωφ το ξέρει»; Αναρωτήθηκε η πανέξυπνη Μαριέττα.
«Άστον αυτόν Μαριέττα μου, βλάχος μάς ήρθε, βράχος τού ήρθε! Χους ει…», μουρμούρισε κουνώντας το κεφάλι του ο Πατσουλής. «Μη στενοχωριέσαι όμως. Θα φέρουμε ρωσίδες, με τρίχες σαν κοτσίδες», συμπλήρωσε…
Το είπε και το ’κανε… Να κάτι Ουκρανέζες, να κάτι Γεωργιανές ξέκ…λες, να και κάτι Μοσκοβίτισσες μπουκιά και συχώριο! «Εκτιμώ ότι φαίνεται ελαφρώς το κιλοτάκι σας, αγαπητή εεε Λιούντα»… «Μπα; Πότε; Όταν εγκώ σκύβει»; «Ναι, όταν σκύβετε αλλά κι όταν δεν σκύβετε». Κι ανέβηκαν όλες αυτές επάνω στο θωρηκτό κι αναστέναξε το θωρηκτό και τα κανόνια του ερεθίστηκαν κι έγιναν πολλαπλάσια σε μέγεθος, μετά συγχωρήσεως.
«Ου! Τι μεγκάλα κανόνια έχεις το πλοίος σας»!
«Έλα να σού δείξω και τα υπόλοιπα, μανάρα μου»!...
Πριν ξεκινήσει το γλέντι, εκφώνησε βαρυσήμαντο λόγο ένας ε.α. αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού: «Βίον ανθόσπαρτον στο ζεύγος», είπε με γεμάτο το στόμα του. «Να ζήσει και να έχει την ίδια τύχη με το θωρηκτό! Καλή διασκέδαση επίσης στους υπόλοιπους που δεν παντρεύεστε τώρα»… Και τα λόγια του τούτα, αποτέλεσαν το έναυσμα για τρυφηλούς εναγκαλισμούς μεταξύ των παρισταμένων, χουφτώματα και τα τοιαύτα. «Καλέ κύριος, μην πιάνετε το βυζούβιός μου»… «Α, δεν λέγεται “βυζούβιος”, μωρό μου το ηφαίστειο! Προσπάθησε ξανά»…
Οι δύο πεθερές αεικίνητες, μοιράζανε τα κονφετί και ήταν τόσο αγαπημένες που πήγαιναν σ’ όλους τους χώρους πιασμένες αγκαζέ! Ο γαμπρός έπαιρνε μάτι δεξά-ζερβά κι η Μαριέττα είχε συνεχώς τον νου της μη φάει κανένα κέρατο και χαλάσει το πάρτι. Όχι, βέβαια, ότι δεν έπαιρνε μάτι κι αυτή… Σιγά τώρα, η παρθένος!... Παρθένος το γένος, για να εξηγούμαστε…
«Πού είναι ο παπάς»; Ρώτησε έντρομος κάποια στιγμή ο Πατσουλής. Διότι είχαν προσκαλέσει και τον παπά που τους πάντρεψε και ξαφνικά έμοιαζε εξαφανισμένος από προσώπου Αβέρωφ…
«Α, εκεί είναι», έκανε αδιάφορα η Μαριέττα δείχνοντας με το δάχτυλο έναν όγκο από Ουκρανέζες, επάνω σ’ έναν μαυροφορεμένο με γένεια. «Δεν τον φάγανε ακόμα, αλλά πού θα πάει; Κοντεύουν να τόνε λυγίσουν με το βάρος τους»!
«Αγάπη μου», τη μάλωσε τρυφερά ο Πατσουλής, «μη λες “με το βάρος τους”… Με τα προσόντα τους, να λες»!... Και τη φίλησε μακροσκελώς στα χείλη. Οι μουσικές έπαιζαν, η ζάλη απ’ τα ποτά γρήγορα απλώθηκε, τα πάθη άναψαν πάνω στο γυμνό κατάστρωμα και κανένας δεν κατάλαβε τελικά για πότε πέρασε η βραδιά… Φεύγοντας εξαντλημένοι με το πρώτο φως της ημέρας οι (αξιοπρεπείς) προσκεκλημένοι ευχήθηκαν από καρδιάς στο νιόπαντρο ζευγάρι «και του χρόνου»…
Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
17 Ιουνίου 2010
Μέσα στη Νότιο Αφρική είδαμε άσπρη μέρα
Εκεί που φάγαμε το γκολ και λέγαμε, «τι κρίμα!»,
ο από μηχανής θεός μας άλλαξε το κλίμα.
Τότε οι μαύροι πάνθηρες πιαστήκανε από μάτι
και την αυλαία ανοίξαμε με ένα γκολ του «Σάλπι».
Η Εθνική ανέκαμψε, βρήκε τον εαυτό της
άριστη μπάλα έπαιξε κι έφθασε στο σκοπό της.
Κανένας δεν υστέρησε σε τούτο το παιχνίδι,
η νίκη επισφραγίσθηκε με γκολ του Τοροσίδη
Πρώτη φορά σε Μουντιάλ κερδίζουμε αγώνα
και την πανηγυρίσαμε σαν νίκη «Μαραθώνα».
Γλέντι και κορναρίσματα μέχρι αργά το βράδυ
και τον Ρεχάγκελ βλέπουμε σαν νέο Μιλτιάδη.
Το ηθικό ανυψώθηκε και πήραμε αέρα
αφού στη μαύρη ήπειρο είδαμε άσπρη μέρα.
Όλοι να το ευχόμαστε στο επόμενο παιχνίδι
μήπως και ρίξουνε κλωτσιά, πάλι στον Τοροσίδη.
Θάνος
Σημείωση δική μας: Στο επόμενο παιχνίδι Θάνο μου, δεν αρκεί μία κλωτσιά! Χρειάζονται πολλές κλωτσιές και πάλι ζήτημα είναι αν θα περάσουμε έστω τη σέντρα! Χε, χε! Λοιπόν, ποιηματάρα έγραψες και θα την αναρτήσουμε και στο Ελλάς Ολέ! (Η ηλεκτρονική διεύθυνση του Ελλάς Ολέ!: http://ellasole.blogspot.com). Π.Σ.!
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
13 Ιουνίου 2010
Μας κούρεψαν οι Κο{υ}ρεάτες
Κι αν μας κουρέψανε άσχημα, οι φίλοι Κορεάτες
και άνετα δεν νοιώθουμε στου Μουντιάλ την Πιάτσα,
κάτω δεν θα το βάλουμε, πάλι μαλλιά θα βγάλουμε,
την γκαντεμιά θα σπάσουμε, γιατ’ είμαστε από ράτσα.
Αν ανεβάσουνε στροφές, όλοι οι ποδοσφαιριστές
κι είναι γνωστό στα δύσκολα πως έχουν εμπειρία,
με «Σάλπη» να σαλπάρουμε, την νίκη για να πάρουμε
αν και δεν είναι εύκολο από την Νιγηρία.
Τα αίτια τα ξέρουμε γι’ αυτό δεν υποφέρουμε,
για το κακό που πάθαμε φταίνε οι βαβουζέλες,
θα πρέπει για καλού-κακού να μας στηρίξουν οι Ζουλού,
να αντηχήσουν τα Ταμ-Τάμ να δούμε άσπρες μέρες.
Θάνος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
11 Ιουνίου 2010
Αρχίζει το Μουντιάλ!
Αρχίζει το Μουντιάλ,
πολύ το γουστάρω,
σουβλάκια θα πάρω
και μπύρα μεγάλ-!
Θα βλέπω τα γκολ,
να πέφτουν σαν σφαίρες,
ετούτες τις μέρες,
γιορτή έχω και σχόλ-!
Η κρίση, χε, χε,
ποσώς με τρομάζει,
και πια δεν με νοιάζει,
ο κύριος Μπουχέ-!
Σαν ένα ραγκούν,
θα μείνω στο σπίτι,
κι αντί τον Ελύτη,
θα δω Καραγκούν'-!
Αρχίζει το Μουντιάλ,
με τις βουβουζέλες,
θα κάνουμε τρέλες
και όπου μας βγάλ'-!
Μουντ Σάτιρος (αδερφός του Πολ, ειδικευμένος στο Μουντιάλ)
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
9 Ιουνίου 2010
Στην πολιτική σκακιέρα
Στην πολιτική σκακιέρα
κάτω από θαμπές λυχνίες,
κάνουνε πως δίνουν μάχες
μα συνάπτουν συμμαχίες.
Στην πολιτική σκακιέρα
ρόλο η διπλωματία παίζει,
το μυαλό δεν είναι πάνω
αλλά κάτω απ' το τραπέζι.
Δίχως να το καταλάβεις
γίνεται το άσπρο μαύρο
και εντέχνως εμφανίζουν
ένα άλογο για ταύρο.
Ισοδύναμες παρτίδες
είναι λίγες και σπανίζουν
κι όταν είναι «κορυφαίες»
για τους άλλους κανονίζουν.
Οι μεγάλοι θέτουν όρους
αφού είναι αφεντικά
κι οι μικροί με «yes» κουνάνε
το κεφάλι ευλαβικά.
Τα παιχνίδια εποπτεύουν
Διεθνείς Οργανισμοί
κι εφαρμόζονται …αναλόγως
νόμοι και κανονισμοί.
Είναι αιώνιος κανόνας
πως σε κάθε συμμαχία
ισχυροί τρώνε τον άρτο
κι οι αδύνατοι ψιχία.
Θάνος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
8 Ιουνίου 2010
Μες στης κρίσης τον καιρό
Μες στης κρίσης τον καιρό,
φτιάχνουν κόμματα σωρό,
σπρώχνει η Ντόρα τον Αντώνη
και το Κέντρο ελευθερώνει,
ενώ ο Αλέκος πάει να μπλέξει,
στην Αλέκα τον Αλέξη,
ο Χρυσόγελος γελά,
προσπαθεί ναι μεν, αλλά…
Ο Στρος Καν μας κυβερνά
και συχνά-πυκνά περνά,
για να δει αν χλωμό είν’ ακόμα
του Γιωργάκη μας το χρώμα,
πράγμα που σημαίνει ότι
υπακούει με την πρώτη,
«ο Καρατζαφέρης φταίει»,
λέν’ για πλάκα οι Ευρωπαίοι…
Οι δημοσιογράφοι ορδές,
σαν τους νεκροθάφτες, δες,
γράφουν στις φυλλάδες για ούλα,
μέσα στην αναμπουμπούλα,
ποιος τολμά να τους αγγίξει,
την κυβέρνηση θα ρίξει,
το Ταμείο τους να ’ν’ γερό,
μες στης κρίσης τον καιρό…
Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
Ο ωραίος Άκης
Τον πολύ ωραίον Άκη,
συναντώ στο Κολωνάκι,
σε μπουτίκ να κάνει ψώνια
για τα τέκνα και τα εγγόνια!
Φτύνω κάτω μια ροχάλα,
«γεια σου Άκη μου, κουφάλα,
πώς κι απ’ τα δικά μας μέρη,
η Σταμάτω σου το ξέρει»;
Προσπαθεί να μ’ αποφύγει,
μα τον παίρνω στο κυνήγι
και τον πάω, θέλει δε θέλει,
καροτσάκι στην Κυψέλη!
«Τι γυρεύεις, επιτέλους»,
λέει με γρηγοράδα βέλους,
«μήπως να σού δώσω σπίτι,
blogger άστεγε κι αλήτη»;
Παίρνω ανάποδες μαζί του:
«Ναι, στην Αρεοπαγίτου!
Στην Ακρόπολη γουστάρω,
δώσ’ μου σπίτι να το πάρω»!
Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
5 Ιουνίου 2010
Καραμανλής - Νατάσσα (Το έπος του Μπουχέσα)
Βαθιά, άκραχτα μεσάνυχτα!... Ο Καραμανλής κοιμάται… Χρρρ, βζζζ, χρρρ… Η Νατάσσα ξαγρυπνά, βαριά σεκλετισμένη:
Αγάπη μου, Καραμανλή, τι έπαθα η καημένη,
να ξαγρυπνώ στο πλάι σου, βαριά σεκλετισμένη,
να μην μπορώ να κοιμηθώ, μήτε να κλείσω μάτι
κι όταν στο δρόμο περπατώ, όλοι να λένε: «Νάτη»!
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ο Καραμανλής πορδίζει. Ένα μακρόσυρτο πόρδισμα, διότι έφαγε φασόλια γίγαντες για βράδυ και μάλιστα γιαχνί…
Η Νατάσσα οσμίζεται την οσμή και λέει τούτα τα λόγια:
Ακόμα κι η πορδούλα σου, φασόλια μού μυρίζει,
ήταν απ’ τα χεράκια μου, γι’ αυτό δεν είχαν ρύζι,
αν τα ‘φτιαχνε η μανούλα μου, που θέλει να χωρίσω,
θα ’χανε ρύζι από μπροστά και ρύζι από πίσω!
Τικ-τακ, τικ-τακ, το εκκρεμές του σαλονιού μετράει τώρα τις μικρές ώρες… Τρεις και μισή, η Νατάσσα εξακολουθεί να στριφογυρίζει στο κρεβάτι της… Ο Καραμανλής βογγάει:
Ουφ, ουφ, παράφαγα, θαρρώ, εκείνα τα φασόλια,
σκάνε μες στο στομάχι μου, σαν σκάγια και σαν βόλια,
τα ’φαγα μην κακοφανεί στη σύζυγο τη δόλια,
ενώ θα προτιμούσα εγώ πεντέξι τυροβόλια!
Μπαμ! Νάσου κι άλλη πορδή!... Πιο βροντερή ετούτη. Η Νατάσσα σηκώνεται απότομα και τρέχει στο παράθυρο να πάρει αέρα.
Αλίμονο, την πάτησα με τούτον τον μπουχέσα,
άμα δεν ξαναεκλεγεί, μάγκα μου χέσε μέσα!
Ο Καραμανλής ανακλαδίζεται, ξυπνάει κι ευθύς από τον ύπνο του βγαλμένος, τη ρωτάει:
Πώς είπες, γυναικούλα μου; Άκουσα στα σωστά μου;
Γιατί άφησες το νυφικό κρεβάτι μας, ’δώ χάμου;
Γιατί τ’ αβρό χεράκι σου δεν μού κρατάει το μπούτι;
Μήνα σού λείπουνε λεφτά; Μήνα σού λείπουν πλούτη;
Η Νατάσσα, δίχως να τα χάσει απ’ το ξέσπασμα του άντρα της, τού απαντά με χάρη, που ξετρελαίνει γέροντα αλλά και παλικάρι:
Όχι, με σένα χόρτασα, μωρό μου, μεγαλεία
και της Ραφήνας γλέντησα τη φίνα παραλία,
μα αν σε διαγράψει ο Σαμαράς δεν ξέρω τι θα κάνω,
θα προτιμήσω αντί εσού, κάποιον Τουμάση Πάνο!
Ο Καραμανλής συγκλονίζεται. Δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη… Ναι, έτσι είναι! Μην νομίσετε δηλαδή ότι βιαζόμαστε να τελειώσουμε το παρόν μιούζικαλ-ευθυμογράφημα. Απλά, ο Καραμανλής σιώπησε. Να εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε, δεν συμφωνείτε;
Αμέεε!... ΤΕΛΟΣ
(Αλλά θα επανέλθουμε λίαν συντόμως, χε χε!).
Πολιτική Σάτιρα!
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
4 Ιουνίου 2010
Οι ελεγκτές ξανάρχονται
Οι ελεγκτές ξανάρχονται,
να δουν, να κρίνουν και να πουν,
αν οι δημόσιοι άρχοντες
τα καταφέρνουν ή σιωπούν.
Άκου το βήμα τους βαρύ,
το βλέμμα τους θεοσκότεινο,
να μας νικήσουνε μπορεί,
μα δε γυρεύουν κότινο.
Γυρεύουν ένα-δυο νησιά,
στο Αιγαίο ή στο Ιόνιο
κι οι κάτοικοι στην Κηφισιά,
όλοι να πιούνε κώνειο.
Εμπρός, τα πλούτη ας κρύψουμε,
μη μας συλλάβουνε μ’ αυτά,
τα πόδια τους να γλείψουμε,
«παιδιά, δεν έχουμε λεφτά»!
Τα φροντιστήρια των παιδιών,
τις πενιχρές συντάξεις μας,
οι ελεγκτές της Κομισιόν,
λέν’ «σύμβολα της τάξης μας».
Αν βγούμε για καναν καφέ,
αλίμονο, τη βάψαμε,
δε μας πιστεύουν, βρε αδερφέ,
που ό,τι είχαμε το χάψαμε.
Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)