Μνημόνιο 1843

Γράφει ο Saimon the Saint Kar

Ο κορμός του άρθρου είναι από την Ημερησία τα δε ποταπά σχόλια του γράφοντος…

Το νεοελληνικό κράτος γνώρισε τρεις πτωχεύσεις, το 1843, το 1894 και το 1932, πέραν του ξένου δανείου του 1898 που έθεσε τη χώρα σε διεθνή αποικιακό οικονομικό έλεγχο. Σήμερα ζούμε την τέταρτη πτώχευση της Ελλάδος.

Τι σημαίνει όμως ο όρος χρεοκοπία για μια εθνική οικονομία; Χρεοκοπία σημαίνει όταν το κράτος κηρύσσει παύση πληρωμών και δηλώνει στους πιστωτές του πως αδυνατεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του σε αυτούς. Στην συνέχεια είτε η κυβέρνηση έρχεται σε διαπραγμάτευση με τους πιστωτές της προτείνοντας να γίνει η εξόφληση σε μικρότερα ποσά, η αν τα χρέη είναι δυσβάστακτα (και αυτό είναι το χειρότερο), αναλαμβάνει το Δ.Ν.Τ. και εκχωρεί σημαντικούς πόρους της πτωχευμένης χώρας απ' ευθείας στους πιστωτές της.

Δείτε λοιπόν τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετέ το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται (ως φάρσα ή ως τραγωδία ενός έθνους;). Η σύγκριση, μόνο θλίψη και οργή μπορεί να προκαλέσει.

Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. (Σήμερα οι εμφύλιοι πόλεμοι έχουν αντικατασταθεί από τις εκλογές και τα λούσα και του παλατιού από τους «Τζαμπατζήδες» και μακρυχέρηδες πολιτικούς). Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό των συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που μετά βίας έφταναν τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Σατανική σύμπτωση ή έγκλημα εκ προμελέτης;).

Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Κι άάάλλη σύμπτωση; Τυχαίο; Ε, δεν νομίζω!!). Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων
Αγγλίας-Γαλλίας-Ρωσίας (βρε τι μου θυμίζει, τρεις μαζί… αν πείτε «τρόικα» κερδίζετε τσικουλάτα…) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (!!!!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Το Δ.Ν.Τ. δεν είχε εφευρεθεί ακόμα και στις μετέπειτα USA ήταν όλοι εναντίον όλων και ξανά όλοι μαζί εναντίον των Ινδιάνων).

Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Βρε, σαν ποιον μοιάζει , που έλεγε κι ο μακαρίτης ο Αλέκος ο Τζανετάκος…). Τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου είναι τα παρακάτω:

(Πάσα ομοιότης με την σημερνή πραγματικότητα είναι εντελώς συμπτωματική, ασχέτως εάν ουδείς το πιστεύει…).

1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν. (Και μου το ’λεγε το φάντασμα του παππού ότι το σχέδιο του Ραγκούση
   είναι ίδιο με κείνο της εποχής του κι εγώ ο άπιστος του ’λεγα ότι δεν είναι δυνατόν…).
2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες. (Ωχ!! Σαν προφητεία μοιάζει!!!).
3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια. (Τώρα θα τα πάρουν οι Τράπεζες, εκτός κι αν προλάβουν οι στρατιωτικοί να πιάσουν τα περάσματα…).
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της δεκάτης, που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή. (Βρε!! Μήπως δε βλέπω καλά; Για 1843 μιλάμε ή για 2011;; Μήπως τον τότε Υπουργό τον λέγανε Παπακωσταντίνου;;).
5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου. (Τίποτα Φ.Π.Α. από 6% σε 23% δε το ’χανε σκεφτεί…).
6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα. (Σήμερα τα χαρίσανε στους «νταβατζήδες»…).
7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους. (Ώπα!! Είχε κι ο Λοβέρδος τον προπάππο του προπάππου του παππού του
   Υπουργό;;).
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι
   δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου. (Σήμερα αρχίσαμε τις απολύσεις απ τους δασκάλους…).
9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό. (Όχι!!! Αυτό σήμερα δε γίνεται !! Τι θα γίνουν δηλαδή τα δικά μας Πράσινα Παιδιά, κάμπιες;;).
10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες εθνικές γαίες με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης! (Απόρρητο Σχέδιο: Μπιρμπίλω! Μα τέτοια ομοιότης; Μήπως αντιγράφουν όλοι από κανένα διαχρονικό σκονάκι;;).
11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού!!! (Βρε Ιστορικέ! Για πότε γράφεις ; Αυτά γίνονται σήμερα!).

Και τελικά τι… πέτυχαν με όλα αυτά; Η απάντηση είναι : Φάγανε το κεφάλι τους…

Ο λαός εξαθλιώθηκε για μεγάλο διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά επειδή είμαστε αδιόρθωτοι, φαλήρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το «Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χαρίλαου Τρικούπη το 1893. Το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έδιωξε τον Βασιλιά ( εδώ πάει το «Φάγανε το κεφάλι τους») και έφερε Σύνταγμα στη χώρα. H άμεση σύνδεση επανάστασης και συνεπειών από τα οικονομικά μέτρα αναδεικνύεται από τότε, που διαδραματίζονται τα γεγονότα. Ιδού μερικές από τις πολλές συνδέσεις:

• O γνωστός φιλέλληνας-τραπεζίτης (!!! Αυτό να ’βλεπα σήμερα και τι στον κόσμο!!) Eυνάρδος απευθυνόμενος προς τον Λουδοβίκο της Βαυαρίας, πατέρα του Όθωνα, γράφει ότι «το δάνειο υπήρξε μία από τις σπουδαίες αιτίες της μεταπολίτευσης του 1843». Για την ακρίβεια μία από τις δύο (ως δεύτερη κρίνει την αβουλία του Όθωνα). Κατηγορηματικοί είναι και οι πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων για την πυροδότηση της Επανάστασης.
• O Γάλλος Πισκατόρι επισήμανε στους προϊσταμένους του: «Aφ’ ης ημέρας το αφιχθέν εκ Λονδίνου πρωτόκολλον και η επιδοθείσα παρά των Υπουργών των Tριών Aυλών διακοίνωσις εδημιούργησαν την εντύπωσιν ότι ο μεν Bασιλεύς ηδύνατο να μην ενδώση εις υποχωρήσεις (να κάνει δηλαδή κι άλλες περικοπές), το δε Έθνος δεν θα ετύγχανε βοηθείας παρ’ αυτού (δηλαδή έπαψε να είναι ο διαμεσολαβητής της βοήθειας των προστάτιδων δυνάμεων προς την Ελλάδα) κατέστη φανερόν ότι αργά ή γρήγορα θα ανελαμβάνετο απ’ ευθείας αγών μεταξύ του Bασιλέως και της χώρας (εννοεί του λαού)».
• O πρεσβευτής της Αγγλίας Λάιονς, έγραφε προς την κυβέρνησή του ότι «κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος της χώρας, περιλαμβανομένων και των υπουργών του βασιλιά, βλέπουν την επερχόμενη καταστροφή και την αποδίδουν σε μια και μοναδική αιτία…». (Τότε το βλέπανε, σήμερα στραβωμάρα έχουν όλοι ή τα ευρώ τα ’χουν στα μάτια;;).

Τα ακούτε βολευτάδες του σήμερα ;; Φάγανε το κεφάλι τους... Με τόσες συμπτώσεις μήπως γίνει το ίδιο και σήμερα;; Ε, αυτό… τυχαίο μεν, αλλά ΤΟ ΝΟΜΙΖΩ !!!!

Στείλτε email στον κ. Saimon the Saint Kar

comments powered by Disqus