Εν τω Συντάγματι ο λαός,
λυσιτελώς ικάνει,
ουδόλως παρά θίν’ αλός,
καρδίαν να πάει, τού κάνει.
Εις τας εισόδους της Βουλής,
αμέτρητοι πολίται,
ίστανται ακοίμητοι εν πολλοίς,
διότι η πατρίς πωλείται.
Ρεύσιν πανθάνει ο Σαμαράς,
ενώπιον των Γάλλων,
σώσον ημάς εκ της αράς…
– Ουδείς σας σώζοι μάλλον.
Ορών τα πλήθη με θυμόν,
ώσπερ αν ήσαν σκλάβοι,
εσθίων, ως λέγει, μεθ’ ημών,
ο Πάγκαλος εδιάβη.
Ο Βενιζέλος εκφωνείν
λόγους κληθείς ενδόξους,
ακούει της Μέρκελ την φωνήν,
ύδωρ ωσί, μεθ’ όξους.
Ην δε τις μόνος, Κουρουμπλής
(μάγκα μου, μάγκας είσαι),
εν τοις εδράνοις της Βουλής
τολμήσας διαφωνήσαι.
Αλλ’ εψηφίσθη τελικώς,
τ’ απονενοημένον,
ένας εισέτι τελικός
και με το ματς στημένον.
Ούδ’ ήλιος επεφάνη ευθύς,
ούδ’ άγαν ακτίς μένει,
ην δε τοις πάσι συμπαθείς,
οι Αγανακτισμένοι.
comments powered by Disqus
