«Μαμά, μπαμπά, ο αφεντικός μου με φούχτωσε»!...
«Τι λες, παιδάκι μας»;
«Ναι, ναι! Μού την έπεσε κανονικά!... Τι να κάνω»;
«Κοίταξε παιδάκι μας… Θα πας να διαπραγματευτείς μαζί του. Κάνε όποια διαπραγμάτευση θέλεις, όσο σκληρή κι αν είναι! Μόνο ένα πράγμα να προσέξεις: ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΑΠΟΛΥΣΕΙ. Άμα σε απολύσει χαθήκαμε, δεν θα έχουμε λεφτά στο σπίτι για να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας».
«Εντάξει, μαμά, μπαμπά! Τρέχω να διαπραγματευτώ»!...
Κατά το βραδάκι, η κόρη επιστρέφει χαρούμενη:
«Τι έγινε, κορούλα μας; Πώς πήγαν οι διαπραγματεύσεις»;
«ΔΕΝ με απέλυσε!... ΔΕΝ με απέλυσε»!...
«Μπράβο σου!... Σωθήκανε τα λεφτουδάκια μας!!! Μα, για πες μας, πώς τα κατάφερες»;
«Κοιτάξτε να δείτε, μαμά, μπαμπά. Για να δεχτεί να μην με απολύσει, έπρεπε κι εγώ να δεχτώ να μού την …ακουμπήσει λιγάκι»!
«Και, κάθισες»;
«Φυσικά και κάθισα! Εσείς δεν μού είχατε πει ότι ο όρος είναι ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΑΠΟΛΥΣΕΙ; Δεν γινόταν αλλιώς. Δεν μπορούσα να τον φοβερίσω ότι ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ… Διότι ξέρει τι λέμε και γνώριζε τον όρο που μού επιβάλατε»!
«Πω, πω, βρε κορούλα μας… Αλλά τουλάχιστον έσωσες τη δουλειά σου… Ξέρεις τι τραγικό θα ήταν για όλους μας, αν έμενες άνεργη»;
«Και βέβαια το ξέρω, μαμά, μπαμπά… Τον επόμενο μήνα – είπε ο αφεντικός μου – που είναι να πάρω τον επόμενο μισθό, θα ξανακουβεντιάσουμε. Ζητάει κι αυτός βελτίωση των όρων της συμφωνίας μας»!...
comments powered by Disqus
