Στις εννιά νυχτώνει,
κόκκινο της δύσης
ντύθηκαν οι κλώνοι.
Στη μικρήν οθόνη
βλέπεις τις Ειδήσεις
με τη Σία Κοσιώνη.
Τα σκουπίδια τόνοι,
ψάξε για να ζήσεις,
η καρδιά ματώνει.
Σφίγγοντας τη ζώνη,
εν τω μέσω κρίσης,
με μακρύ κορδόνι.
Θάβονται στη σκόνη,
τόσες αναμνήσεις,
περασμένοι χρόνοι.
Σού λυγά το γόνυ
κι έπρεπε ν’ αφήσεις
μια γυναίκα μόνη.
Φεύγει το καμιόνι,
της πικρής της ζήσης,
χιόνι σε πλακώνει.
Υπουργοί-βαρώνοι,
πριν να τους ψηφίσεις,
μοιάζαν με διακόνοι.
 |  |
