Ο.Α.Ε.Ε... Κι ούτε ένα τηλεφώνημα,
μοιάζει σαν στου κουφού την πόρτα να χτυπάς,
έχω αγωνία και θα κάνω by-pass!
Ο.Α.Ε.Ε... Κι ούτε ένα τηλεφώνημα,
στης Καλλιθέας τον γνωστόν Οργανισμό,
λες κι εγκατέλειψαν το κτίριο για σεισμό!
Κι όλο τούς παίρνω στο τηλέφωνο,
με πιάνει το παράπονο
π’ αδιαφορούν ενώ πληρώνω συνεχώς,
τις εισφορές μου και κατάντησα φτωχός!...
Ο.Α.Ε.Ε… Η μούρη μου κρεμάστηκε,
πάνω στα κάγκελα που μένουνε κλειστά,
με ξεζουμίζουν μα τους αγαπώ πιστά!
Ο.Α.Ε.Ε…
Ο.Α.Ε.Ε... Κι ούτε ένα τηλεφώνημα,
μήπως μακάκας ήμουνα τόσον καιρό,
έχω μεγάλο δίκιο και πού να το βρωωωωωω!
Δείτε την είδηση που μάς ενέπνευσε το ποίημα...
 |  |
