Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Εμείς πεινάμε κι εκείνοι μας αποκαλούν «διεφθαρμένους». «Φορολογήστε τους πλούσιους Έλληνες», φωνάζουν. Η ίδια η Μέρκελ, τις προάλλες, σε αγόρευσή της στο Γερμανικό Κοινοβούλιο, έκανε λόγο για «Έλληνες μεγιστάνες οι οποίοι έρχονται στο Βερολίνο και αγοράζουν όχι μόνο ένα σπίτι, αλλά τον δρόμο ολόκληρο»…
Πού είναι τοι; Πες τε μου, να τους δω! Έχουμε τέτοια φρούτα εμείς εδώ και δεν τα πήραμε ακόμα χαμπάρι; Πράγματι, έχω δει ανθρώπους να ψάχνουν μέσα στους κάδους των σκουπιδιών. Τους είδα με τα μάτια μου μα και πληροφορήθηκα περιπτώσεις. Τι όμως συμβαίνει με τους …άλλους; Υπάρχουν; Μήπως δεν υπάρχουν;
Την εποχή των «παχιών αγελάδων» –επί Κώστα Καραμανλή και πιο πίσω– στη χώρα μας γινόταν κυριολεκτικά πάρτι! Γνώρισα εργολάβο δημοσίων έργων που μού είπε: «Τώρα είναι η σειρά μου να πάρω έργο από το κράτος».
«Μα, καλά, κύριε τάδε μου!», απόρησα. «Πώς προεξοφλείτε ότι θα κερδίσετε τον διαγωνισμό»; (Σημειωτέον ότι, τότε εργαζόμουν ως μεταφραστής-δακτυλογράφος σε μεγάλη εταιρία και εγώ τού είχα πληκτρολογήσει τα κείμενα της συμμετοχής του σ’ εκείνον τον διαγωνισμό του δημοσίου).
«Το προεξοφλώ, διότι όλοι οι άλλοι έχουν αποσυρθεί!», μού απάντησε…
Όπως στη συνέχεια εξήγησε – τον ρωτούσα δήθεν με θαυμασμό, για να τον κάνω να λέει – ήταν καμιά δεκαριά εργολάβοι που συμμετείχαν μόνιμα σ’ όλους τους διαγωνισμούς του δημοσίου. Κρατούσαν σειρά, λοιπόν, μεταξύ τους κι αντί να συναγωνίζονται στη χαμηλότερη τιμή, συναγωνίζονταν στη ρεμούλα και την αρπαχτή.
Άρα, είπα ψέματα πριν, όταν δήλωνα ότι δεν έχω δει τέτοια φρούτα! Ωστόσο, κι αν τα έχω δει, σήμερα είναι φτωχοί, πάμπτωχοι οι περισσότεροι! Αυτό εννοούσα προηγουμένως, για να ακριβολογώ… Στις μέρες μας, αυτά τα φρούτα χαθήκανε… Άνοιξε η γη και τα κατάπιε! Ο συγκεκριμένος μάλιστα εργολάβος, έχει κάνει αίτηση στον πτωχευτικό κώδικα…
Πτώχευσε εδώ και τρία χρόνια…
Φαίνεται πως, ό,τι φάγανε, φάγανε κι απόμεινε μόνο η φήμη πια… Όμως, η «υστεροφημία» – που λέμε – έχει και τα αρνητικά της. Αυτά τα αρνητικά προσπαθούν τώρα να εκμεταλλευτούν χθόνιες ξένες δυνάμεις, οι οποίες δολερά φιλοδοξούν να λυμανθούν τον τόπο μας. Και διαιωνίζουν τις ατάκες του Γιωργάκη Παπανδρέου.
Ο Παπανδρέου έλεγε: «Κυβερνώ έναν διεφθαρμένο λαό». Οι ξένοι λένε: «Οι Έλληνες είναι ένας διεφθαρμένος λαός»… Υπάρχει διαφορά; Όχι, διαφορά δεν υπάρχει. ΔΙΑΦ(Θ)ΟΡΑ υπάρχει… Που δεν υπάρχει κιόλας… «Κάλλιο να σού βγει το μάτι, παρά τ’ όνομα». Τ’ αποφθέγματα των παλαιών, στοιχειώνουνε πάντα…
Α, και κάτι ακόμα: Κάποτε πήγα στη θάλασσα στο Καβούρι – ή στη Βουλιαγμένη ήταν; Δε θυμάμαι. Θυμάμαι, ωστόσο, τα αυτοκίνητα δεξιά κι αριστερά από το δικό μου… Τσερόκι απ’ τη μια μεριά· Καγιέν από την άλλη… Κι εγώ στη μέση, να χαζεύω κάτω τους γυμνιστές! Μ’ ένα μικρούλι Ρενώ, παλιό και σαραβαλιασμένο…
Και μια κόκα-κόλα που αγόρασα με τα τελευταία μου ψιλά…
Τελικά, φίλες και φίλοι, πιο εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι υπάρχουν εξωγήινοι – και UFO’s – απ’ το να αποδείξει με απτά επιχειρήματα κατ’ αδιάσειστο τρόπο πως δεν υπάρχει διαφθορά στην Ελλάδα. Ίσως υπάρχει…
Θα πείτε όμως, και πού δεν υπάρχει; Είναι άγιοι οι Γερμανοί, δηλαδή; Οι Γάλλοι; Για να παταχθεί εκατό τοις εκατό η διαφθορά σε μια ανθρώπινη κοινωνία – οποιαδήποτε ανθρώπινη κοινωνία και οπουδήποτε στον πλανήτη – προϋποτίθεται και απαιτείται η πλήρης και καθολική καθυπόταξή της.
Το θέλουμε, αλήθεια, αυτό;