Ads



24 Σεπτεμβρίου 2015

ΠΕΡΙ ΚΑΜΜΕΝΟΥ (ΔΗΜΗΤΡΗ)


Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ο Δημήτρης ο Καμμένος τιτιβίζει στο Twitter
και τ’ αγνά τα προβατάκια τον ακούν και λεν, «ω, μήτερ»!

Τα κοράκια περιμένουν να τον δουν στο μαύρο χώμα,
να μοιράσουν μεταξύ τους το πολιτικό του πτώμα!

Αχ, γιατί; Γιατί, Δημήτρη, διέπραξες τέτοια «πατάτα»,
μήπως μοιάζεις με τον Πάνο, «κατά μάνα, κατά τάτα»;

Μήπως, τ’ άλλο πρόσωπό τους, των ΑΝ.ΕΛ., είν’ το δικό σου,
να το κάνω τραγουδάκι, να το πει η Σοφία Βόσσου;

Get our toolbar!

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

22 Σεπτεμβρίου 2015

ΤΗΣ ΜΠΕΤΥΣ


Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Άμα τον φάν’ οι Αμερικάνοι
τον Τσίπρα, η Μπέτυ τι θα κάνει;
Τόσοι και τόσοι στο κουρμπέτι,
θέλουν να παντρευτούν την Μπέτυ!

Θα τού ’τοιμάσει τα σαράντα
και θα τον αγαπά για πάντα;
Γιά, από τα εννιάμερα και πέρα,
θα βγάλει νυφικό και βέρα;

Όσους μνηστήρες τη ζητήσουν,
θα τους ρωτήσει πρώτα, «τ’ ήσουν».
Κι όποιον στο τέλος θα διαλέξει,
θα τής θυμίζει τον Αλέξη!

«Ξουτ, απ’ το σπίτι μου, μαλάκα»,
θα σκούζει ο Αλέξης απ’ τη λάκα!
Μα των νεκρών τα λόγια κι οι ήχοι,
τα κλειουν απέξω οι μαύροι τοίχοι!

Get our toolbar!

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

21 Σεπτεμβρίου 2015

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ (ποιητικά)


Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Στη μάχη αυτή των Εκλογών,
εδικαιώθηκε ο αγών,
του Αλέξη και του Πάνου.
Ο Λαφαζάνης κι η δραχμή
–αχ, μην τους κλαις αυτούς, αχ, μη!–
εβγήκαν εκτός πλάνου.

Ο Σταύρος έχασε πολλούς,
ο προβληματικός ο πλους
του «Ποταμιού» τον τρώει.
Οι ψηφοφόροι του, μαζί,
εις της Νου-Δου το μαγαζί
συνάχτηκαν αθρόοι.

Της Χρυσαυγής τα ποσοστά,
απ’ τον κοσμάκη που χρωστά,
πήραν την ανιούσα.
Μα, μια μερίδα του λαού,
στο σύστημα φώναξεν: «Ου!...»,
από την κάλπη απούσα.

Κι αρχίνησε και μια βροχή,
στα σπίτια που ’χουν οι φτωχοί
να στάζουν τα ταβάνια.
Να βλέπει ο Τσίπρας τα νερά,
μες στη μεγάλη του χαρά,
ξάπλα με την Μπαζιάνα.

Get our toolbar!

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

20 Σεπτεμβρίου 2015

ΠΩΣ ΘΑ ’ΝΑΙ;


Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Πώς θα ’ναι; Τι λογές; Πώς θα ’ναι; Τι λογές;
Οι φετινές, οι κίβδηλες ετούτες Εκλογές;
Αναρωτιέμαι ’γώ! Αναρωτιέσαι ‘σύ!
Αναρωτιόμαστε κι οι δυο, δυο βλάκες και μισοί!

Πηγαίνω στα Δεξιά! Τραβάς Αριστερά!
Στο Κέντρο συναντιόμαστε, «γερά!» μού λες, «γερά!».
Θες Τσίπρα γι’ αρχηγό· Βαγγέλη θέλω ’γώ·
κι οι δυο τους, με τα ψέματα γεμίζουν φορτηγό!

Μας παίζουν στο ραμί, μας παίζουν στο κουμ-καν,
μας παίζουνε στο πόκερ τους και δε μιλάμε καν!
Πώς θα ’ναι; Τι λογές; Πώς θα ‘ναι; Τι λογές;
Οι φετινές, οι κίβδηλες ετούτες Εκλογές;

Get our toolbar!

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

19 Σεπτεμβρίου 2015

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ


Η πρόταση του ιστολογίου μας για τις Εθνικές Εκλογές Σεπτεμβρίου 2015 – τις κίβδηλες Εκλογές όπως ο κόσμος καταλαβαίνει, δεδομένου ότι το σε συντριπτική πλειοψηφία επικρατήσαν «ΟΧΙ» του πρόσφατου δημοψηφίσματος δεν αντιπροσωπεύεται από κανένα κόμμα – είναι:


Όσον αφορά τις προβλέψεις μας για το ποιος θα επικρατήσει τελικά, εμμένουμε στην αρχική πρόβλεψή μας (δείτε σχετική ανάρτηση), διότι, αν και το κόμμα του κ. Παπανδρέου, το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. δεν κατεβαίνει στις Εκλογές, ενώ το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ενώθηκε με τα απομεινάρια της ΔΗΜ.ΑΡ. και παρουσιάζονται πλέον σε κοινό ψηφοδέλτιο, τα δύο γεγονότα αυτά καθόλου δεν επηρεάζουν τα ποσοστά των κομμάτων που κατά τη γνώμη μας θα μπούνε στην επόμενη Βουλή.

Καλά μας αποτελέσματα (όσο καλά μπορεί να είναι, βέβαια).

Get our toolbar!

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

14 Σεπτεμβρίου 2015

ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ


Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης

Στη μάχη την εκλογική
τούτου του Σεπτεμβρίου,
αν πάμε με τη λογική
κι όχι με μνήμη εμβρύου,
κανένα κόμμα απ’ τα πολλά,
τα εχέγγυα δεν έχει,
όσο τρανά κι αν απολά
στις γειτονιές στελέχη,
όσο κι αν βγαίνουν στην TV
κάνοντας τους αγγέλους,
εμείς δεν είμαστε στραβοί,
τους μάθαμε επιτέλους,
ξυπνήσαμε στο πάτωμα,
χωρίς ευρώ στην τσέπη
κι απ’ το πολύ κεράτωμα
δε μας αφήσαν λέπι!

Στη μάχη την εκλογική,
την Κυριακή την άλλη,
θα ’χουν μιαν όψη τραγική
στο κρατικό κανάλι,
με τον Χαρίτο σαν γαμπρό,
τη Μάριον σαν κουμπάρα,
τον Άδη να θωρούν λαμπρό
στην κάτω τους την μπάρα,
τα χαμηλά τα ποσοστά
του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. βεβαίως,
με τους ΑΝ.ΕΛ. σάρκα κι οστά,
πριν διαλυθούν βιαίως,
και του Κεδίκογλου η μορφή,
μπρος τους αναστημένη,
«μετανοείτε, αδερφοί»,
να τούς επισημαίνει!

Get our toolbar!

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ


Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Το πρόβλημα με μας τους λογοτέχνες είναι ότι έχουμε υπερβολικά καλή πένα για τα άρθρα. Το «προτέρημά» μας αυτό – προτέρημα για τις λογοτεχνικές δουλειές, φυσικά – καταντά σοβαρό μειονέκτημα σε κάθε άλλη περίπτωση, ιδιαίτερα όταν αρθρογραφείς υπέρ ή κατά ενός κρίσιμου θέματος το οποίο αφορά την πολιτική του τόπου σου, δηλαδή την εν τοις πράγμασι ζωή εσένα και των συμπατριωτών σου.

Μπορείς να επηρεάσεις και να παρασύρεις κόσμο μαζί σου, όχι όμως προς τη σωστή μα προς τη λάθος κατεύθυνση. Μπορείς – και το σκέφτηκα τώρα δα που αναζητούσα κι εγώ το θέμα μου – να μιλήσεις για την άτυπη ψήφο του λαού, αυτή την ψήφο που κανένας πολιτικός ποτέ δεν τη σεβάστηκε. Πώς, φερειπείν, το «ΟΧΙ» ενός δημοψηφίσματος, μετατρέπεται τόσο εύκολα σε «ΝΑΙ».

Ή, πώς είναι δυνατό να συμβαίνει, σε μια υποθετική κοινωνία φοροφυγάδων (του μέλλοντος, του παρελθόντος, αδιάφορο· άλλωστε πρόκειται για παράδειγμα μόνο), οι αιρετοί της άρχοντες να κάνουν σημαία τους, προεκλογικά, το κυνήγι της φοροδιαφυγής; Εδώ αναδεικνύεται η Υποκρισία, ο ρόλος της Υποκρισίας, η Αναγκαιότητα της Υποκρισίας σε μια κοινωνία, την εν λόγω, εντελώς ανύπαρκτη ίσως.

Δε θέλεις να πεις για την άτυπη ψήφο; Τη σιωπηρή ψήφο; Την καταναγκαστική ψήφο, σαν, καλή ώρα, στις μέρες μας, που καλούμαστε να ψηφίσουμε μεταξύ ομοειδών κομμάτων, με ομοειδή χαρακτηριστικά και ομοειδή κατεύθυνση – του Γ΄ Μνημονίου, τι άλλο; – ε, να μην πεις! Σάμπως μπορείς, οποιεδήποτε άνθρωπε, να είσαι σίγουρος πως, λάμνοντας στην αντίπαλη όχθη, κανένας δε θα σε βουλιάξει με τα δυο χέρια του στα μισά του ποταμού;

Ράβεις το στόμα σου, μουγκανίζεις κάτω απ’ τα ράμματα, που σε πονάνε, γιατί η σιωπή πονάει, ματώνει, σκοτώνει τελικά. Και, συν τοις άλλοις, νιώθεις κι αυτό: Σ’ αφήνουν αμόρφωτο! Καλλιεργούν μέσα από τις φυλλάδες και τα κανάλια τους τη ζωώδη σου σκέψη, σού επιβάλλουν τραγούδια με ανόητο στίχο και, με τον ανόητο στίχο που είναι τα τραγούδια αυτά, να μη γυρεύεις ούτε καλύτερο τραγουδιστή. Φωνές αδούλευτες, τραχιές, για να καταναλώνεται πιο εύπεπτα κι ο στίχος, έτσι.

Διαλέγουν την στιγμή, την πιο κατάλληλη στιγμή, για να σού στάξουν το δηλητήριο: «Πετάξτε στη θάλασσα τους μετανάστες»!... Σε φανατίζουν, σε αφιονίζουν κατά συνανθρώπων σου. Μικρός που έπαιζα στην αυλή του σπιτιού μου, έριχνα – δίκην παιχνιδιού – το μερμήγκι της διπλανής μυρμηγκοφωλιάς στη λάθος τρύπα! Τα ξένα μερμήγκια, αμέσως τού επιτίθενταν ακρωτηριάζοντάς το οικτρά εξαιτίας ενός προαιώνιου καπρίτσιου της φύσης που επιτρέπει την τέτοια συμπεριφορά. Θυμάμαι πόσο, με τα γουρλωμένα παιδικά μου ματάκια μισούσα τους βασανιστές! Αλήθεια, αν υπάρχει Θεός, πόσο θα μισεί εμάς, όταν μας βλέπει να πετάμε ψωμιά στους μαντρωμένους μετανάστες, χειρότερα κι από να ’ναι ζώα. Στα ζώα τουλάχιστον, κάθεσαι για να δεις αν θα το φάει, ικανοποιείσαι όταν αισθάνεσαι ότι χορταίνει, ξαναπηγαίνεις και τούς ξαναδίνεις τροφή.

Ούτε έναν χώρο για να κάνουν ντους οι άνθρωποι, δεν παρέχουμε. Αντίθετα, τους στοιβάζουμε στα τρένα μας και εμπρός μαρς για τα σύνορα. Να τούς φορτώσουμε στους άλλους, να τους ξεφορτωθούμε εμείς. Κάποτε όμως, τα ίδια τούτα τρένα θα φορτωθούν με εμάς. Και, κανένας Σίντλερ, δε θα αρπάξει τη μάνικα για να μας δροσίσει με νερό. Κι ο τελικός προορισμός μας θα γράφει: «Άουσβιτς». Πόσο λίγη σημασία θα έχει, τότε, αν στις Εκλογές τούτες ’δώ, θα βγάλουμε τον Τσίπρα ή τον Μεϊμαράκη…

Get our toolbar!

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

9 Σεπτεμβρίου 2015

Το Debate των πολιτικών Αρχηγών


Απόψε στο μεγάλο Debate των Αρχηγών θα παρεβρίσκεται και ο Ζοχάδας Παν! Θα μπουκάρει μέσα στο στούντιο μεσούσης της συνέντευξης και θα τους καταλάβει όλους εξ απίνης!...

«Επ! Τι θέλεις εδώ, Ζοχάδα Παν»; Θα ρωτήσει ξαφνιασμένος ο συντονιστής δημοσιογράφος της Ε.Ρ.Τ., Πάνος Χαρίτος.
«Ξέρεις πολύ καλά τι θέλω», θα απαντήσει ζοχαδιασμένος ο Ζοχάδας Παν. «Και πρόσεξε, κακομοίρη μου, μη μού κολλάς γιατί από εμένα θα το ’βρεις»…

Ο Πάνος Χαρίτος θα ζαρώσει φοβισμένος στο κάθισμά του. Μετά τη λήξη του επεισοδίου θα δηλώσει πως δεν αντέδρασε επειδή νόμισε ότι κοιμάται και απλά βλέπει ένα κακό όνειρο… Χαριτωμενιές!...

«Κο-κο-κόοο», θα κακαρίσει σαν κότα η Φώφη Γενηματά, πρώτη στο δρόμο του μασκοφόρου εκδικητή. «Έλα εδώ, μωρή κότα», θα κράξει εκείνος και θα την αρπάξει από τον λαιμό.
«Μη! Τη θέλω τη ζωούλα μου», θα εκλιπαρήσει η Φώφη.
«Αυτό να το σκεφτόσουνα πιο πριν», θα βρυχηθεί ο Ζοχάδας και το σουβλί του θα τής χώσει στο στόμα και πάπαλα το πουλερικό…

«Εγώ είμαι ο Πάνος Καμμένος, αν τολμήσεις να με αγγίξεις, θα εκδικηθεί για λογαριασμό μου ο Τέρενς Κουίκ», θα φωνάξει απειλητικά ο επόμενος πολιτικός Αρχηγός, ήδη σηκωμένος από τη θέση του αλλά μη βρίσκοντας – όπως και οι υπόλοιποι – πουθενά μια πόρτα, ένα παράθυρο, για να το σκάσει… Της μοναδικής εξόδου, άλλωστε, θα παρεμβάλλεται με τον επιβλητικό του όγκο ο Ζοχάδας!

«Ώστε, εσύ, είσαι ο Πάνος Καμμένος, πουλάκι μου»; Θα ειρωνευτεί ο Ζοχάδας. «Με τις κρουαζιέρες σου στο Αιγαίο; Με τις υπερπτήσεις σου στα Ίμια; Με το ωραίο σου γραφείο στο Πεντάγωνο; Με την όμορφη γυναικούλα που σήμερα θα χηρέψει»; Και λέγοντας αυτά, θα τον πιάσει από τα πόδια και θα τον κρεμάσει ανάποδα σαν σαρδέλα.

«Παίρνουμε μια σαρδελίτσα, εεε, Παναγιωτούλα… Την καθαρίζουμε… Τής ρίχνουμε λάδι… Τής ρίχνουμε ξύδι… Κι ύστερα, τής κόβουμε το κεφαλάκι»… Καπούτ κι ο Καμμένος. Τώρα σειρά έχει ο Θεοδωράκης…

«Εχμ, μήπως έχετε καμιά συγγένεια με τον Μίκη τον Θεοδωράκη, τον γνωστό μουσικοσυνθέτη»; Θα ρωτήσει ο Ζοχάδας Παν τον κατουρημένο Σταύρο Θεοδωράκη. «Ο-οοο-όχι», θα τραυλίσει ο τελευταίος. Με συνοπτικές διαδικασίες, ο Ζοχάδας Παν, θα τον καρατομήσει. «Γιατί τον καρατόμησες»; Θα ψελλίσει δειλά ο Πάνος Χαρίτος, εντελώς σιωπηλός και αμέτοχος μέχρι εκείνη την ώρα. «Τον καρατόμησα γιατί έδωσε τη λάθος απάντηση». θα αποκριθεί ο Ζοχάδας Παν…

«Εγώ είμαι εναντίον του Μνημονίου», θα νιαουρίσει από τη γωνία του τραπεζιού ο Παναγιώτης Λαφαζάνης με καταϊδρωμένα τα γυαλάκια του, αυτά που τον κάνουνε να μοιάζει με κουκουβάγια… «Ασφαλώς και δε θα με πειράξεις εμένα, συνωνόματε, Ζοχάδα Παν. Έτσι δεν είναι»;

«Χα, χα, χα», θα γελάσει τρανταχτά ο Ζοχάδας Παν. «Εγώ δεν ήρθα εδώ για να μην πειράξω κάποιον!... Όλους σας θα σας πειράξω, κανονικά. Αλλά, λόγω του ότι εσύ είσαι αντιμνημονιακός και οπαδός της δραχμής, σού δίνω την ευκαιρία να εξαγοράσεις την ποινή σου έναντι διακοσίων μεταλλικών δραχμών»…
«Μα… Δεν έχω!... Πού να τις βρω τις διακόσιες μεταλλικές δραχμές, άνθρωπ… εεε εκδικητή μου; Αφού το Νομισματοκοπείο είναι κλειστό»…
«Κλειστό το Νομισματοκοπείο; Είναι ποτέ δυνατόν; Νόμιζα ότι πήρες ο ίδιος ταξί για να πας εκεί να το ανοίξεις»…
«Πήρα ταξί, ναι όντως πήρα ταξί, μα όταν έφτασα εκεί, ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΝΟΙΓΑΝΕ»!
«Ώστε δεν σού ανοίγανε, ε»; Χρατς, ποπ-ποπ-ποπ, πάει και το κεφαλάκι του Λαφαζάνη, χοροπηδάει στο πάτωμα σαν να ’ναι τόπι…

«Και τώρα, οι τρεις μας»!... Θα αναφωνήσει ανακουφισμένος ο Ζοχάδας Παν. «Ξεμπέρδεψα με τους μικρούς, ήρθε η στιγμή να ξεμπερδέψω και με τους μεγάλους».
«Μεγάλο είναι το μάτι σου», θα τσιρίξει ο Τσίπρας.
«Μεγάλο είναι το γινάτι σου», θα συμπληρώσει ο Μεϊμαράκης.
«Μεγάλο είναι το μπιπ-μπιπ σου», θα ολοκληρώσει την καταστροφή ο Χαρίτος, αλλά τούτον εδώ, πια, κανένας δεν θα τον ακούει…

Δυο πανέμορφες cheerleaders, οι οποίες θα έχουν καταφθάσει στο ραδιομέγαρο της Ε.Ρ.Τ. κατευθείαν από τα γήπεδα του Eurobasket της Κροατίας, θα αποθέσουν με χάρη στα χέρια του Ζοχάδα Παν τη …Σούβλα!... Θα πρόκειται, δε, για την ίδια εκείνη σούβλα που πριν από χρόνια και καιρούς οι Τούρκοι χρησιμοποιήσανε για να σουβλίσουνε τον Αθανάσιο Διάκο αυτοπροσώπως!

«Μαμάαα», θα ουρλιάξει ο Τσίπρας…
«Μπαμπάαα», θα ουρλιάξει ο Μεϊμαράκης…
«Παππούουου», θα ουρλιάξει, χωρίς πάντως να προορίζεται γι’ αυτόν, ο Χαρίτος…

«Την βλέπετε την Σούβλα; Την βλέπετε»; Θα κάνει επισείων ένας τελείως πλέον εκτός εαυτού Ζοχάδας Παν. «Προλαβαίνω, δεν προλαβαίνω να τη χώσω στα σκέλια σας»…
«Τι εννοείς με τη φράση, “προλαβαίνω, δεν προλαβαίνω”»; Θα ρωτήσει ο Χαρίτος.
«Εννοώ, αγαπητέ μου, ότι ξημέρωσε»…
«Ε, και»;
«Ξημέρωσε και θα ξυπνήσω… Κι άμα ξυπνήσω, θα ατενίσω την πραγματικότητα και θα καταλάβω ο καψερός ότι τελικά κανέναν από εσάς δεν σούβλισα, κανέναν δεν καρατόμησα, όλοι είστε ζωντανοί μπροστά μου σαν εφιάλτες και, το χειρότερο απ’ όλα, όσο προχωρεί ο καιρός, αρχίζει να μού περνάει και η Ζοχάδα. Σας συνηθίζω, δυστυχώς. Τούτο, μάλιστα, το τελευταίο είναι και το πιο επικίνδυνο απ’ όλααα»…

Μπου, χου, χου…

Get our toolbar!

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

5 Σεπτεμβρίου 2015

ΠΕΡΙ ΕΘΝΙΚΗΣ (Ποίημα του Λάκη Γκολάκη)


Οι παίκτες μας της Εθνικής,
από το γκολ έχουν χωρίσει.
Μήπως οφείλεται στην κρίση;
Μήπως στο τέλος που ’ν’ εγγύς;

Και χάνουν απ’ τους Φινλανδούς,
που ’χουν ψυχρότερο το ρέζους.
Μάς παριστάνουν τους Κινέζους;
Μάς παριστάνουν τους Ινδούς;

Έχουμε γίνει σαν παλιά
κι είμαστε της Ευρώπης τσάτσοι.
Τότε μια νίκη θα μάς κάτσει:
Αν βγάλει ο φαλακρός μαλλιά!

Get our toolbar!

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Η Πολιτική Σάτιρα στο F/B