Μας πήρε και μας σήκωσε ο αστεροειδής,
αν είσαι εξωγήινη, τότε, εγώ να δεις!...
Πετώντας στο διάστημα, το χέρι σου κρατώ
και συ μού λες με δάκρυα, «μωρό μου, σ’ απατώ»!...
«Με ποιον μωρή;», τσαντίζομαι και βρίζω δυνατά!
«Μ’ αυτόν τον μπάρμπα-Γιάννη, βρε, που λένε κανατά»!...
Τον βλέπω τον αντίζηλο, λιγάκι παρεκεί
και λάμνω προς το μέρος του, με διάθεση κακή!...
«Α, μπάρμπα-Γιάννη, σ’ έφαγα»!
«Σιγά μωρέ, τ’ αβγά»!...
«Δεν ντρέπεσαι; Δεν ωχριάς»;
«Είναι πολύ αργά»…
Και όντως, έχει δίκιο αυτός, διαλύεται η Γη,
σιγά τώρα την γκόμενα! Στείλτε την στην οργή!...
 |  |
