Ποιος είναι; Ποιος;

Ανάστημα μέτριο
προς το κοντό,
μάτια αρουραίου
αυχένα χονδρό.

Ήρεμη φάτσα
σαν άκακος γάτος,
κινείται αθόρυβα
δείχνει αεράτος.

Οξύτατη όσφρηση
τα πάντα μυρίζει,
με τσάντα μεγάλη
και λάπτοπ γυρίζει.

Γκριζόμαυρες τρίχες
κοσμούν το κεφάλι,
η ζήμενς του έδωσε
μίζα μεγάλη.

Με στυλ πρεσβευτή
γυρνά τον πλανήτη,
στενές σχέσεις έχει
με τον Σημίτη.

Στο φίλο του έβαλε
μεγάλο μαράζι,
τώρα τον βλέπει
και δρόμο αλλάζει.

Πακέτα της ζήμενς
έχει στον τόκο,
στις μπίζνες τον ξέρουν
ως κύριο «Ρόκο»

Τα πάντα ρυθμίζει
με τρόπο ωραίο,
το χρήμα λατρεύει
σαν τον Εβραίο.

Το γρίφο θα λύσω
να μη σας κουράσω,
Μαντέλη τον λένε
στο όνομα Τάσο.

Θάνος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Το ένδοξο παρελθόν στην Αρουράδα

Μια φορά κι έναν καιρό, στων αρουραίων τη χώρα, την ονομαστή Αρουράδα, κυβερνούσε ο Σημιτοπόντικας, ένας αρουραίος σούπερ! Ω, τι ωραία που κυβερνούσε ο Σημιτοπόντικας κι όλοι οι αρουραίοι τριγύρω του, τον επευφημούσαν και τον θαύμαζαν!...

«Εγώ», έλεγε με χαμηλωμένο το κεφάλι ο Σημιτοπόντικας, «είμαι ένας απλός λογιστής και τίποτ’ άλλο… Ένας λογιστής με περιβραχιόνια και μπρατσάκια»… Υπονοώντας φυσικά ότι, τα «περιβραχιόνια» και τα «μπρατσάκια» του, τον βοηθούν να διατηρεί καθαρά τα μανίκια του έτσι και τυχόν ακουμπήσει στο μελάνι…

Ενώ όμως διατηρούσε καθαρά τα μανίκια του, και καμάρωνε με χρυσά μανικετόκουμπα δίπλα στην μπουρούχα του, την Ποντικοδάφνη (πώς λέμε «Πικροδάφνη»), ενώ που λέτε τα διατηρούσε παστρικά και καθαρά, κάποιοι, ω, κάποιοι βουτούσανε το δάχτυλο στο μέλι!...

Μέλι, μέλι λαμπερό,
τον κακό σας τον καιρό,
φάτε μέλι κι εκκενώστε,
ψίχουλα στον κόσμο δώστε!

Ναι, αλήθεια είναι! Υπήρχε ένα θεόρατο βάζο με μέλι, κάπου στο κέντρο της Αρουράδας, στη συνοικία των πλουσίων ονόματι Κοτρωνάκι, και μες στο μέλι αυτό, ωσάν μελισσοκόμοι, τσαλαβουτούσαν διάφοροι και τρώγανε οι καημένοι: Τσίρι-τίρι, τσιριτρό, τσιριτρί-τσιριτρό!

Απλά μαθηματικά, μην το ψάχνετε… (Τώρα, βέβαια, οι εισαγγελείς το ψάχνουνε, μπας και τσαλαβουτούσε εκεί και ο Σημιτοπόντικας – και έτσι μάλλον είναι αν και μέχρι στιγμής δεν αποδείχτηκε. Μέχρι στιγμής, χε, χε)!...

«Ποντικομαντέλη μου, Ποντικομαντέλη μου, μού το ’καψες τ’ αμπέλι μου», τραγουδούσε το ραδιόφωνο μια ωραία πρωία… Κι ο Ποντικομαντέλης κατέφθασε τρεχάτος:

«Με ζητήσατε, άρχοντά μου, Σημιτοπόντικα»;

«Βρε, καλώς το παιδί»… Τον καλωσόρισε ο Σημιτοπόντικας με τη γνωστή γλοιώδη φωνή του, που εγώ αν ήμουν Δάφνη θα την είχα κάνει προ πολλού, με ελαφρά… (Σημείωση: Η φράση «αν ήμουν Δάφνη» σημαίνει: «αν βρισκόμουν στην Δάφνη, την περιοχή της Αθήνας». Για να μην έχουμε τίποτα επικίνδυνες παρεξηγήσεις, δηλαδή)…

«Εισέπραξες από την Αρουροsiemens, μωρέ»; Ρώτησε γεμάτος αγωνία ο Μέγας Ηγέτης των Πιστών. (Μην μπερδεύεστε, μιλάμε για τον προηγούμενο του προηγουμένου. Ο Φον Μπουχέσας θα παίξει σε επόμενο ευθυμογράφημα. Σήμερα οι ρόλοι είναι …μετρημένοι!).

«Εισέπραξα, εισέπραξα, κι εγώ και ο κουμπάρος! Θα δώσω και στην κόρη μου, για ν’ αποκτήσει θάρρος»!...

«Σε μένα; Σε μένα δεν θα δώσεις το κατιτίς μου»; Κλαψούρισε ο Σημιτοπόντικας.

«Μα, σάς το ’φερα ήδη το κατιτίς σας», απάντησε πρόθυμα και ετοιμόλογα (όχι ετυμόλογα ούτε ατιμόλογα) ο Ποντικομαντέλης. «Γυρίστε από πίσω, για να σάς το βάλω»…

«Τιιιιιι»; Φρύαξε ο Σημιτοπόντικας.

«Όχι, καλέ! Δεν είναι αυτό που νομίσατε», τον καθησύχασε αδερφίστικα ο Ποντικομαντέλης. «Απλά, εεε, έλεγα να κρατάμε και μια πισινή, διότι πίσω έχει η αχλάδα την ουρά και ποτέ δεν ξέρεις ποιοι έρχονται πίσω από μας»…

«Έχεις δίκιο, έχεις δίκιο», συμφώνησε ανακουφισμένος ο Σημιτοπόντικας. «Σύρε παιδί μου στη γυάλα του πρώην χρυσόψαρου και κάμε τη δουλειά σου. Πρόσεξε μόνο, τι θα ρίξεις, μη με ρίξεις»! Για να καταλήξει φιλοσοφικά: «Δικαιοσύνη, δικαιοσύνης μάτι δεν βγάζει»!...

«Κόρακα μου, εσείς»!... Τον παίνεψε ο Ποντικομαντέλης και πήγε στη γυάλα και τη γέμισε με γάλα, για να γίνουνε τα ψάρια της μεγάλα. Δέκα εκατομμύρια είναι αυτά! Αν πέρασαν από τον Ποντικομαντέλη, γιατί να πάνε στον Ποντικο-ανω-κατωμερίτη και να μην πάνε στον πιο λογικό τους προορισμό, ήτοι τον Μεγάλο Ηγέτη των Πιστών, της συμπαθούς – κατά τ’ άλλα – Αρουράδας…

Και ζήσανε αυτοί καλά μέχρι τώρα, και εμείς χειρότερα από τώρα και πίσω, εεε μπρος!

Πολιτική Σάτιρα!
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Πρωθυπουργός εκάλεσε την Άννα στο Μαξίμου

Το μάθατε τι έγινε στο χώρο της Παιδείας;
Η φημισμένη Υπουργός και ξακουστή Αννούλα,
λένε πως παχυλούς μισθούς μοιράζει σε Συμβούλους
και τα ταμεία αδειάζουνε απ’ τα λεφτά του ΕΣΠΑ.
Το άκουσε ο Πρωθυπουργός, φούσκωσαν τα νερά του
και την Αννούλα κάλεσε στο Μέγαρο εσπευσμένα.
Αμήχανος στριφογυρνά, δεν θέλει να πιστέψει
και με θυμό τρεμάμενος, κραυγάζοντας της λέει:

--- Άννα μου, βρήκες τον καιρό, βρήκες κι εσύ το μήνα,
με τέτοιο περιστατικό θόρυβο για να κάνεις;
Αφού κακό μας έκανε η Άντζελα Γκερέκου
και δύσκολα, με το στανιό, γλυτώσαμε την Τζάκρη;
--- Ψέματα λένε πρόεδρε, σπιούνοι, συκοφάντες,
για να σκαρώσουν σκάνδαλο, όπως με τις κουρτίνες.
Εξ άλλου τούτα τα λεφτά είναι απ' την Ευρώπη
κι εμείς αδρά πληρώνουμε, όσους για μας δουλεύουν.
--- Τι λες Αννούλα μου γλυκιά, έλα στα συγκαλά σου,
άμα το μάθει η Τρόικα στα τάρταρα θα πάμε,
η Μέρκελ μ’ ευχαρίστηση θηλιά θα μας περάσει,
και θα βουίξουν τύμπανα σε όλη την Ευρώπη.
--- Άρχοντα, πήγα για καλό της έρμης της Παιδείας
και είπα με τα χέρια μου να βάλω λιθαράκι,
σ’ αυτό το οικοδόμημα που είναι στοιχειωμένο,
κι αν το κατώφλι του διαβείς, ασπρίζουν τα μαλλιά σου.
Αφού ο Άρης πήγε νιός και βγήκε γερασμένος,
παρόλο ότι έβαφε τα στρογγυλά του μάτια.
Θυμήσου τον Γεράσιμο, την άτυχη Γιαννάκου
και τόσους άλλους Υπουργούς, εκτός της αφεντιά σου.
--- Καλά τα λες Αννούλα μου, σοφά μου τ’ αραδιάζεις,
μα βλέπω τα μαλλάκια σου, μαύρα και γυαλισμένα,
τα βελουδένια μάγουλα στο φως λαμποκοπούνε,
που φαίνεται ότι εκεί, σε πιάνεται το κλίμα.
--- Πρόεδρε είμαι ακούραστη, νυχθημερόν δουλεύω
και την υγειά μου την χρωστώ, στον κρόκο της Κοζάνης,
που τέτοιο μαγικό φυτό δεν έχει η οικουμένη,
κι αν θέλεις ν’ ανανεωθείς, πεσκέσι να σου φέρω.
--- Άννα κουβέντα άλλαξε, μη φεύγεις απ’ το θέμα
και κοίταξε το θόρυβο να τον καταλαγιάσεις,
με διαψεύσεις διαρκώς σε όλα τα κανάλια
γιατί διαφορετικά, χείμαρρος θα σε πάρει.

Χαιρέτισε τον Πρόεδρο, γλυκά χαμογελώντας,
καθησυχάζοντας αυτόν, πως όλα είναι φήμες,
κι ευτυχισμένη γύρισε πίσω στο Υπουργείο,
στο θρόνο της την άραξε, κι ας είναι στοιχειωμένος.

Θάνος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Το τραγούδι του Μαντέλη (τραγουδιέται στην Πεντέλη)

Μάνα μου, μανίτσα μου,
παίρνω τη βαλίτσα μου
και φεύγω μακριά σου,
πηγαίνω στ’ Αζερμπαϊτζάν,
εκεί που δε με ξέρουν καν,
στη χώρα του Καυκάσου!

Στην Αζερία, στο Μπακού,
θα τρέφομαι καλού-κακού,
με ρύζι κόκκο-κόκκο,
μη μού τελειώσουν τα λεφτά,
που ’χω στη ζούλα μαζευτά,
από τον φίλο Ρόκο!

Τους πάντες εξεγέλασα
και με τη «σαύρα» γέλασα,
την εκ Κολωνακίου,
ως παρά τω πρωθυπουργώ,
χόρτασα «φυστικάκι» εγώ,
με βουλιμία εγκύου!


Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Τα καμώματα ...της Ντόρας

Ποιεί ο Θάνος

Τώρα που σείεται η γη, χαροπαλεύει η χώρα,
κόμμα να κάνει σκέφτεται η θυμωμένη Ντόρα.
Για την ζωή του αγωνιά, ο Έλληνα πολίτης
κι αυτή ψάχνει τα σκηνικά να στήσει την Αυλή της.

Ντόρα, ψηλή και ώριμη, μη σκέπτεσαι σαν πρώτα,
γαλήνιο όρμο δεν θα βρείς αν δεν αλλάξεις ρότα.
Ο κόσμος αγανάκτησε δεν δείχνει ενδιαφέρον,
αφήστε τα προσωπικά για το κοινό συμφέρον.

Χαράξετε νέα γραμμή, κοινή συνισταμένη,
φωνή Λαού-οργή Θεού, όλους σας περιμένει.
Ένας Λαός περήφανος, ξύπνησε προδομένος
κι έχει θεριέψει μέσα του, ακράτητο το μένος.

Αφού κι εσείς ανήκετε στα κόμματα σειράς,
μεγάλη ευθύνη έχετε που νοιώθω φουκαράς.
Για την Ελλάδα φτιάξετε εξέδρα σωτηρίας,
γιατί αλλιώς, πρώτα εσάς, θα φάει ο καρχαρίας.

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Βατοπεδινό, πολύ βατοπεδινό

Βατοπεδινέ μου πάτερ,
κάτι λεν για σας στο Άλτερ,
μήπως ξέρετε τι λένε
κι οι καλόγεροι, σας κλαίνε;

Βατοπεδινέ υπουργέ μου,
σε μιαν εκπομπή του Θέμου,
άκουσα πως είστε σέξι,
το ’χετε άραγε προσέξει;

Βατοπεδινέ ρεπόρτερ,
βγείτε σαν το Χάρι Πότερ,
να μάς πείτε ποιος ο κλέφτης,
μα και ποιος ο Αλογοκλέφτης!

Βατοπεδινή μου αγάπη,
(το υπογλώσσιό μου χάπι!),
είπα «ναι» με τις φωνές σου,
σ’ όλες τις ανταλλαγές σου…

Βατοπεδινή μπαρούφα,
ποίημα χωρίς την τρούφα,
σ’ έγραψα να κάνω πλάκα
κι όλοι λένε: «Α, τον μαλ…»!...


Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Βαράνε ντέφια και βιολιά

Ποιεί ο Θάνος

Βαράνε ντέφια και βιολιά,
τραγούδια και διπλοπενιά,
ζητωκραυγάζουν όλοι
που πιάσανε τον Τόλη.

Βαράνε ντέφια και βιολιά,
το Σ.Δ.Ο.Ε. βγήκε παγανιά
γιατρούς για να τσιμπήσει,
τον κόσμο να κοιμίσει.

Και νύχτα και με αντηλιά
με δίχτυα βγήκαν και θηλιά,
πιάσανε λιμουζίνες,
νυκτόβιες λουμπίνες.

Τώρα τα τύμπανα χτυπούν
στο φως οι λίστες για να βγουν,
βάλανε και τενόρους
γι’ αυτούς που κλέβουν φόρους.

Με το ρυθμό της μουσικής
δίνουν στα μέσα Μαζικής
τις λίστες των ενόχων
κι επιλεγμένων στόχων.

Όσο κρατάει ο χορός,
τρέφει ελπίδες ο λαός
το κράτος πως θ' αλλάξει
και ας αναστενάξει.

Όταν σιγήσει η μουσική
και έλθει η κρίσιμη στιγμή
που θα ανοίξει ο κουμπαράς,
δεν θα υπάρχει ο παράς.

Τα όνειρα τ' απατηλά
ότι μαζέψανε λεφτά,
στα δίχτυα στα ριχτάρια
θα βγουν πάλι παπάρια.

Η κρατική μας μηχανή
θέλει καλή επισκευή,
δείχνει κακά σημάδια
ότι μας «τρώει» λάδια.

Δεν θέλω καν να το σκεφτώ
να δω το Γιώργο σκυθρωπό
να ’χει τα χέρια ανοιχτά
να πει: «Πού πήγαν τα λεφτά;»!...

Σχόλιο του (ζηλιάρη) Πολ Σάτιρου: Βγήκαν οι Εφό- βγήκαν οι Εφόροι παγανιά,
μάς κάναν τα λεφτά νια-νια!

Σημείωση της Διεύθυνσης του Ιστολογίου: Ο Πολ Σάτιρος μόνος του τα γράφει, μόνος του γελάει. Γεια σου, βρε Θάνο γίγαντα!...


Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Οι Πατρίκιοι της Βουλής

Ποιεί ο Θάνος

Της Δημοκρατίας λένε
ότι είναι ο Ναός,
και αυτό βαθειά πιστεύει
ο Ελληνικός Λαός.

Με θυσίες των προγόνων
στέκει εκεί που της αρμόζει
και στο κέντρο της Αθήνας,
μεγαλόπρεπα δεσπόζει.

Ευτυχώς τα γεγονότα
που κυκλοφορούν εσχάτως,
τον θεσμό δεν αφορούνε,
όμως βλάπτουνε το κράτος.

Αναφέρονται σε άλλα
που πρωτίστως αφορούν
βοηθούς και υπαλλήλους,
που εκεί υπηρετούν.

Τα αφεντικά του οίκου
με κριτήρια αφανή,
ημετέρους διορίζουν
ως και κάθε συγγενή.

Ανεψιοί, νονοί, κουμπάροι,
έχουν καταλάβει θέσεις,
τους μισθούς απολαμβάνουν
μ’ επιπρόσθετες ανέσεις.

Στη Βουλή ο χρόνος φθάνει
μέχρι δεκαέξι μήνες
και συμβαίνει τούτο μόνο,
παραδόξως εν Αθήναις.

Ευλογούν τον εαυτό τους,
τους εντός Βουλής οικείους
και χωρίζουν τους πολίτες
σε πατρίκιους και πληβείους.

Την παραφωνία εγκρίνει
άνευ σκέψεως πολλής,
δίχως αιτιολογία
και ο Καίσαρ της Βουλής.

Ζουν περιχαρακωμένοι
κατά βούληση μετρούν,
είναι στο δικό τους Κάστρο
που οι εύζωνοι φρουρούν.

Κάθε χρόνο δεκαέξι
αν εισπράττουνε μισθούς,
τα στατιστικά στοιχεία
θα μπερδέψουν τους Σοφούς.

Ο Λοβέρδος να παρέμβει,
Ύπατος ασφαλιστής,
οι Συγκλητικοί μειώνουν
το προσδόκιμο ζωής.


Σημείωση: Παραποιήσαμε λίγο την εξαιρετική γελοιογραφία του Καλαϊτζή, αλλά ελπίζουμε ότι θα μας συγχωρέσει ο πάντα εμπνευσμένος αυτός καλλιτέχνης. Πολιτική Σάτιρα!
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Ένα δάκρυ για την Τζάκρη

Ένα δάκρυ για την Τζάκρη,
την πανέμορφη κοπέλα,
που όλους τους συγχωριανούς της,
εδιόρισε στην Πέλλα.

Είναι κότσος ο Κοτρώτσος
ή αρχηγός μες στο κοτέτσι,
που αποκάλυψε το θέμα;
– Μην τυχόν και δεν είν’ έτσι;

Μα αν συννόμως γίναν όμως,
όλες τούτες οι προσλήψεις,
μπήκαν και πολλά ξαδέρφια
της εν λόγω, δίχως τύψεις.

Αχ, βρε Τζάκρη, βρήκες άκρη,
να βολέψεις φουκαράδες
και παρόλα αυτά σε βρίζουν
οι παλιοβρωμοφυλλάδες!

Πολ Σάτιρος

Σχόλιο Πολ Σάτιρου: Τρέμε Θάνο!...

Σχόλιο Διεύθυνσης Ιστολογίου: Πίσω έχει ο Θάνος την ουρά!... (Το οποίο σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει, ότι εντός ολίγου θα αναρτήσουμε και το σούπερ ποίημα του Θάνου)! Χε, χε!...
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Στου Κωστάκη τη γιορτή

«Αγαπημένε μου, Κωστάκη», άφησε ένα σημείωμα πρωί-πρωί σήμερα, Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, η Νατάσσα στο σύζυγό της, τον Καραμανλή, «θα λείψω για λίγο… Κατεβαίνω στην αγορά, να σού αγοράσω το δωράκι σου»…

«Βρε, τι θα μού αγοράσει; Τι θα μού αγοράσει;», άρχισε ν’ αναρωτιέται γεμάτος αγωνία ο πρώην ηγέτης μας. Με την τσίμπλα στο μάτι, άνοιξε το ψυγείο και πήρε το λατρεμένο του σάντουιτς ανασύροντας μαζί κι ένα δισκάκι σπανακόπιτα.

Χλάπα-χλούπα, χλαπάκιασε μέχρι και την τελευταία μπουκιά, ρούφηξε κι ένα δίλιτρο γάλα και, τέλος, ρεύτηκε χορτάτος. Μπουρ…

Κλικ-κλικ, ακούστηκε τότε το κλειδί στην πόρτα και γύρισε φορτωμένη με ένα κάρο πράγματα η Νατάσσα… «Χρόνια πολλά, τζουτζούκο μου! Ξύπνησες βλέπω»!

«Ξύπνησα Νατασσούλα μου, πρώην πρώτη κυριούλα μου, νυν τσαχπίνα γιατρινούλα μου! Τι αγόρασες για τη γιορτούλα μου»;

«Μωρό μου», απάντησε η Νατάσσα, «έχεις ποιητικό ταλέντο! Τι ομοιοκαταληξίες είναι αυτές! Εσύ χαραμίστηκες στο πρωθυπουργιλίκι! Άλλωστε μού το λένε και στο δρόμο, όπου βρεθώ! Ο μπακάλης, ο μανάβης, ο χασάπης, όλοι έχουνε για σένα λόγια αγάπης»!...

«Τι σού λένε, δηλαδή»; Ρώτησε καχύποπτα ο Καραμανλής, μισοκλείνοντας ένα μάτι…

«Μα, ότι εσύ δεν έκανες για πρωθυπουργός… Κι όχι μόνο μού λένε ωραία λόγια, αλλά σήμερα μού δώσανε και δώρα για σένα! Κοίτα εδώ, πόσα πακέτα μάζεψα»!

Και λέγοντας αυτά, ξετύλιξε με τα λεπτά χεράκια της το πρώτο πακέτο, το οποίο προερχόταν απ’ τον μπακάλη.

«Ααα, τι είναι αυτό»; Ούρλιαξε ο Καραμανλής βλέποντας να βγαίνει από μέσα ένα χοντρό και μεγάλο λουκάνικο!

«Λουκάνικο είναι, αγάπη μου, μην τρομάζεις! Σού το στέλνει ο μπακάλης και λέει να το βάλεις στη σκάρα! Να δεις τι νόστιμο θα σού φανεί μόλις το δοκιμάσεις»!…

«Αγάπη μου, κάθισα κατά λάθος πάνω στη σκάρα χτες το βράδυ και την βούλιαξα», κλαψούρισε ο Καραμανλής»…

«Δεν πειράζει, μωρό μου. Κάπου αλλού θα το βάλουμε, μη φοβάσαι. Ας δούμε το επόμενο δωράκι. Είναι από τον μανάβη»… Κι η Νατάσσα άνοιξε το δεματάκι του μανάβη.

«Αμάν, θα τρελαθώ», τσίριξε ο Καραμανλής στη θέα του νέου δώρου. «Τι είναι τούτο πάλι»;

«Μα, αγγούρι… Ένα αγγούρι είναι αγάπη μου! Τι σ’ έπιασε και χτυπιέσαι; Θα το βάλουμε στη σαλατούλα μας κι όλα θα πάνε καλά»…

«Πάει η σαλάτα, αγάπη μου», έσκουξε ο Καραμανλής. «Χτες το βράδυ, σκόνταψα στο χαλί κι έπεσα με τα οπίσθια πάνω στις ντομάτες κάνοντάς τες λιώμα».

«Κρίμα. Αλλά ωστόσο, κάτι άλλο θα κάνουμε και με το αγγούρι, που θα σού αρέσει πολύ. Σκούπισε τα δάκρυά σου για να προχωρήσουμε στο τρίτο δωράκι»!

«Από ποιον είναι»;

«Από τον προσωπικό μου κομμωτή. Αυτόν που με λούζει, με χτενίζει και με ταχταρίζει την ώρα που εσύ κοιμάσαι στα έδρανα της Β… εεε, στο κρεβατάκι σου. Τι λες; Να το ανοίξουμε»;

«Εντάξει…», συγκατάνευσε κάπως πιο ήρεμος τώρα ο Κωστάκης ελπίζοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει κάτι για να τον ανησυχήσει. Άλλωστε, ένας μπαρμπέρης τι κακό θα μπορούσε να τού στείλει;

«Ένα κέρατο, αγάπη μου», μονολόγησε η Νατάσσα. «Ένα κέρατο σού στέλνει ο κομμωτής μου».

«Άραγε να τρώγεται»; Έκανε απορημένος ο Καραμανλής.

Αμ, και τρώγεται, και χωνεύεται, Κωστάκη μου…

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Ο Γιωργάκης χέρι-χέρι

Ποιεί ο μέγας συνεργάτης μας, Θάνος

Ο Γιωργάκης χέρι-χέρι
με τον σέρ Καρατζαφέρη,
βγαίνουν νύχτα στο σεργιάνι
ο φακός να μην τους πιάνει.

Φόρμες και σπορτέξ φοράνε
και σακίδια κουβαλάνε,
σε παγκάκι έχουν κάτσει
μην τους δουν οι παπαράτσι.

Φαίνεται ότι πονάνε
για το Διεθνές μιλάνε,
το Ταμείο εννοώ
που φορτώσαν στο Λαό.

Στης νυχτιάς την ησυχία
σκέφτονται τη συμμαχία
που την έχουνε κρυφή,
σε κακό να μην τους βγεί.

Θα ξεσπάσει καταιγίδα
αν τους δει η Παπαρήγα,
με σφυρί και με δρεπάνι
και τους δύο θα ξεκάνει.

Αν τους δει ο Σαμαράς
δεν τους καίγεται παράς,
αφού φόρτωσαν την πείνα
στον Κωστάκη απ' τη Ραφήνα.

Για τον Τσίπρα ούτε λέξη
αγνοούνε τον Αλέξη,
δεν τους απειλεί ακόμα,
ώσπου να στεριώσει κόμμα

Φεύγοντας σταυροφιλιούνται
και σε στυλ Σαρλώ κινούνται,
μην τους πάρουνε χαμπάρι
και χαλάσει το παζάρι.

Πριν περάσει μια στιγμή
και ο Σερ αναφωνεί,
Γιώργο, αύριο να με πάρεις,
πριν το λόγο σου θα βγάλεις.

Σχόλιο Πολ Σάτιρου (ο οποίος συνειδητοποιεί πλέον ότι έχει γερό ανταγωνιστή):

Μέσα στη δυστυχία την απόλυτη,
οι Γιώργηδές μας, γίναν αυτοκόλλητοι!
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Άντζελα Γκερέκου, αγάπη μου!

Θα κάνουμε μιαν αλλαγή,
σήμερα να συμφέρει,
στο Υπουργείο Τουρισμού,
πριν έρθει καλοκαίρι!

Θα στείλουμε την Άντζελα,
στο σπίτι με τον Τόλη
και φαλακρό μουστακαλή,
θα φέρουμε στην πόλη!

Τον Νικητιάδη δηλαδή,
που αγορεύει ωραία
και δεν τραβάει την προφορά,
ωσάν την Κερκυραία!

Αυτός ποτέ δεν τραγουδά,
ποτέ δεν φοροκλέβει,
ούτε στου Ιόνιου τα νερά
πηγαίνει να ψαρεύει!

Ήθελες άντρα πλούσιο,
Άντζελα, κι άντρα γόη,
σού προέκυψε φοροφυγάς
κι η Εφορία τον τρώει!

Πολ Σάτιρος (είμαι ερωτευμένος με την Άντζελα...)
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Σχέδιο "Καλλικράτης"

Ποιεί ο Θάνος

Τον Καλλικράτη ανέσυραν απ' την αρχαία Ελλάδα,
μήπως με την σοφία του μας βγάλει απ’ τον Καιάδα.
Αφού καταπατήσαμε προκλητικά τους νόμους,
για να σωθούμε τρέχουμε σε μακρινούς προγόνους.

Γράφοντας τα ονόματα και βάζοντας ταμπέλες,
νομίζουμε θ’ αναστηθούν οι κλασσικές ιδέες.
Γνωρίζουμε πολύ καλά, πως δεν φυτρώνει σπόρος,
εκεί που χρόνια κατοικεί, ο αδηφάγος σκόρος.

Ο σκόρος της διαφθοράς, της ξέφρενης κραιπάλης.
της οκνηρίας, της κλεψιάς, της φαύλης διαπάλης.
Πολιτικοί χειρουργικά, μακριά από κάθε μάτι,
κόβουν, προσθέτουν, αφαιρούν, μέλη του Καλλικράτη.

Άλλοι τον θέλουνε ψηλό και άλλοι μακρυχέρη
και όλοι τον τραβολογούν, εκεί που τους συμφέρει.
Τον θέλουν χωροταξικό, γιατί τους καίει ο Χάρτης,
κι εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι θα βγεί σακάτης.

Ο κλασσικός αυτός ανήρ, όπως κι αν βγεί εν τέλει,
πιστεύω πως στη χώρα μας κάτι καλό θα φέρει.
Τον περιμένει ο λαός, μετά πολλών λαμπάδων,
να κόψει τα προνόμια των αιρετών Αγάδων.

Οι εκλεγμένοι προεστοί, χιλιάδων Δήμων των Ο.Τ.Α.,
για το καλό του …τόπου τους, σκορπούσαν αφειδώς λεφτά.
Τίτλους και θέσεις μοίραζαν απλόχερα στους Δήμους,
και σε μια νύχτα έκαναν τους μίνιμουμ, μαξίμους.

Όλοι οι σύμβουλοι «Αντί», είπαν να βαπτισθούνε,
και υψηλά καθήκοντα με τη σειρά ν' ασκούνε.
Δηλώνεις Αντιδήμαρχος, κι αυτό απλά σημαίνει,
πέφτει μισθός εξ ουρανού, όταν ο μήνας βγαίνει.

Διπλόμισθοι οι πιο πολλοί, χωρίς φόρους και τέλη,
γεύονται λάθρα τους καρπούς, απ’ του Λαού τ’ αμπέλι.
Γι’ αυτό θα πρέπει, φίλοι μου, ο νέος Καλλικράτης,
αντί για αρχιτέκτονας, να καταστεί χασάπης.

Σχόλιο του ζηλιάρη Πολ Σάτιρου: Καλλικράτη, κάνε κράτει, για να μη σού βγει το μάτι!...
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Ύπουλη παραποίηση στίχων της Adonna

Η τεράστια πρόσφατη επιτυχία της γνωστής ελληνοαμερικανίδας τραγουδίστριας Adonna, με γενικό τίτλο «Don’t Cry», μεταφράστηκε και στα Ελληνικά! Αλλά η είδηση δεν είναι, ότι μεταφράστηκε, αλλά το πώς μεταφράστηκε! Πιο συγκεκριμένα:

Το ρεφρέν:

Oh, baby, baby, don’t cry,
you can still buy souvlaki,
a big souvlaki with pie,
so go out and get it; bye-bye!

Μεταφράστηκε στη γλώσσα μας ως εξής:

Μωρό, μωρό μου, μην κλαις,
έχεις αστακό με χαβιάρι,
σαμπάνια ωραία απ’ το κελάρι
και στο γκαράζ σου μια μερσεντές!

Βλέπετε; Βλέπετε; Μας εμπαίζουν στεγνά! Λες και ζούμε στα κράτη του (πάλαι ποτέ) υπαρκτού σοσιαλισμού (κοινώς Μπρέζνιεφ)… Να μη μαθαίνουμε δηλαδή την κατάντια της οικονομίας μας, αλλά να νιώθουμε μεγιστάνες και κροίσοι.

Είμαστε κροίσοι! Ζήτω η κρίση!...

Και μια μικρή υποσημείωση: Το CD της Adonna (Αντωνία Ψειρή) κάνει θραύση υαλοπινάκων στους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης, ενώ σύντομα θα κατακλύσει και τις παραλίες μας, όπου θα το πουλούν πλανόδιοι μαύροι επιβήτορες!

Πολιτική Σάτιρα!
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Πολίτικαλ Σιτιουέισον (Βαλς)

Ανεβαίνει το χρυσάφι,
κατεβαίνει το ευρώ,
σήμερα θα φάω πιλάφι,
αλλά κρέας πού θα βρω;

Βράζω σκέτα λίγο ρύζι,
ρίχνω ντοματοπολτό,
τι ωραία που μυρίζει,
σαν φτωχός χωρίς παλτό!

Ο Λοβέρδος μες στη σάλα,
φέρνει τ’ ασφαλιστικό,
σύνταξη στο μαθουσάλα
και το κράτος νηστικό!

Ο Καραμανλής κρυμμένος,
τρέμει τον πρωθυπουργό,
όστις επανειλημμένως,
επιμένει «να ’ρθει εδώ»!

Φτιάχνει η Ντόρα νέο Κόμμα,
Κόμμα Βατοπεδινό,
τη δικιά της την κονόμα,
να ψηφίζει το κοινό!

Ακριβαίνουνε τα πάντα,
ψάχνω μια δουλειά να βρω,
στην οδό Σταδίου συμβάντα
και στην τσέπη δέκα ευρώ.

Πολ Σάτιρος (δε βγαίνω στην σύνταξη, νια-νια-νια)
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Ευρω-μηχανισμος Δ.Ν.Τ. - Με γεμάτο πιστόλι

Ποιεί ο Θάνος (νέος μας συνεργάτης)

Μηχανισμό μας βάλανε οι φίλοι μας εταίροι,
να συντονίσει τα μυαλά στον δρόμο να μας φέρει.
Μετά από άστατη ζωή σπατάλης κι ασωτίας,
γονυπετώς ζητήσαμε την χείρα βοηθείας.

Πολιτικοί ανεύθυνοι με ψέματα και λόγια
την χώρα ξεπουλήσανε μαζί με τα λαμόγια.
Αφού χωρίς περίσκεψη χαράξανε πορεία,
ως κηδεμόνα φέρανε την ξένη Δεσποτεία.

Τις εντολές ο Έλληνας θα παίρνει από παντού
και όλα θα ρυθμίζονται από το Δού Νού Τού.
Θα πρέπει πρώτα να ρωτά τι ώρα θα δειπνήσει,
πόσο θα φάει, πόσο θα πιεί και πότε θ’ αγαπήσει.

Οι μήνες είναι δύσκολοι κι Ομηρικά τα χρόνια,
αιχμάλωτη Κυβέρνηση με Υπουργούς σαν πιόνια.
Παρ’ όλα αυτά μας σέβονται, κανείς δεν μας εμπαίζει,
αφού πιστόλι έχουμε …γεμάτο στο τραπέζι.

Το όπλο θέλει χειρισμό με σύνεση και μέτρο,
γιατί αν σκάσει πάνω μας πάμε στον Άγιο Πέτρο.
Όποιος με όπλο δανεικά από εταίρους πάρει,
αν δεν γυρίσει τα λεφτά, στον Άδη θα σαλτάρει.

Αν τρώμε μόνο φρυγανιές και σκέτα μακαρόνια,
η νόσος θα θεραπευθεί μέσα σε τρία χρόνια.
Όμως κι αν αντιδράσουμε τίποτα δεν θα γίνει,
ας ευλογούμε το Θεό ο άρτος να μας μείνει.

Έλληνες, δείξτε υπομονή στη στέρηση, στην πείνα
πατάξετε αμείλικτα την μίζα, την κομπίνα.
Κι αν όλα τελειώσουνε με τρόπο ομαλό
κάποιους πρέπει να κλείσουμε μέσ’ στον Κορυδαλλό.

Το σχόλιο του Πολ Σάτιρου επί του παραπάνω ποιήματος: Δεν γέρασα ακόμα! Δεν θέλω να βγω στη σύνταξη! Αυτός ο Θάνος, που γράφει τέτοια ανουσιουργήματα πρέπει να κρεμαστεί ανάποδα από το Δου-Νου-Του του!...

Και το σχόλιο της Διεύθυνσης του Ιστολογίου: Καλωσόρισες Θάνο, ποιηταρά! Χαιρετίζουμε τη συνεργασία μας μαζί σου! Καιρός είναι πια να πάρει σύνταξη ο Πολ Σάτιρος και να απαλλαγούμε επιτέλους από δαύτον!...
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Οι ψείρες

Καρατζαφέρης, Παπανδρέου, Αλέκα,
οι ψείρες περπατάνε στα γιλέκα
και ποιος θα σαμαρώσει
την Ντόρα την καμπόση,
που βγαίνει στα κανάλια νέτα-σκέτα;

Τον Τσίπρα τον καπέλωσαν οι γέροι
και τώρα πια, τι τσαμπουρνάει δεν ξέρει,
στο δύσμοιρο τοπίο,
ενώπιος ενωπίω,
οι ψείρες τρων πατόν και χοιρομέρι.

Η Ελλάδα παίρνει δάνεια να πληρώνει,
το συνταξιούχο που τα κακαρώνει,
τον αόμματο που βλέπει,
τη Σούλα και την Πέπη
κι οι ψείρες κάνουν να! ένα κακαρόνι!

Από το Καστελλόριζο ως τη Θάσο,
οι Τούρκοι στο Αιγαίο ρίξαν λάσο
και καρτερεί ο Ταγίπης,
να δει πότε θα λείπεις,
μα οι ψείρες σουλατσάρουν με το πάσο…

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Ο σπάταλος Άρης (σύμφωνα με το Fimotro)

Εμείς δεν φταίμε! Διαβάσαμε την είδηση στο Fimotro και γελάσαμε με την ψυχή μας. Το πετεινάρι (ο Άρης καλέ, ο Άρης), που ήθελε και να γίνει αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας (τρομάρα του!), έκανε - λέει - μεγάλες σπατάλες ο αθεόφοβος, τον καιρό που διετέλεσε Υπουργός Τουρισμού! Σκεφτείτε ότι, μόνο τα κομπολόγια που αγόρασε από κεχριμπάρι, κόστισαν στα κρατικά ταμεία περίπου δυο χιλιάδες ευρώ!

Αφήστε πια οι πανάκριβοι πίνακες, τα δείπνα κι οι σουίτες των ξενοδοχείων! (Γκόμενες δεν μάθαμε αν είχε, αλλά ε, όλο και κάτι θα βολευόταν, νέο παιδί που είναι). Α, πώς τη λέγανε εκείνη την ηθοποιό, την ελληνοαμερικανίδα που ήταν όλο χαμόγελα και ρεβερένσες μαζί του; Καλέ μιλάμε για Το πλάσμα!... Πώς τη λέγανε, βρε παιδί μου; (Αν θυμάστε, στείλτε μήνυμα. Γουστάρουμε να γράψουμε και γι' αυτήν ποίημα). Διαβάστε εδώ έπος:

Τι σού σούρνουν, φίλε Άρη,
κει στο Fimotro, οι κουμπάροι;
Τι σού σούρνουν, τι σού λένε,
πως τα τιμολόγια φταίνε;

Χάντρες από κεχριμπάρι,
κομπολόγια με θηκάρι,
διαμονή σε λουξ σουίτες,
ομελέτες, τηγανίτες!

Έργα τέχνης που έχεις πάρει,
όχι βέβαια απ’ το παζάρι!
Όλα τα καλοπληρώνεις,
Άρη μου και καμαρώνεις!

Πώς σε πήρανε χαμπάρι,
κει στο Fimotro, βρε Άρη;
Τα μεταξωτά σου φύκια
κι οι βαρκάδες σου με καΐκια!

Γέμισες τη χώρα βάρη,
να σε διώξουνε μακάρι.
Δεν αστειεύεται ο Αντώνης,
σπαταλάς; Τα κακαρώνεις!

Είπαμε, βρείτε μας το όνομα της ηθοποιού, εκείνης της χυμώδους και λοιπά και λοιπά, κι εμείς θα την κάνουμε Αθάνατη (λογοτεχνικώς ειπείν πάντα...).

Πηγή: Η είδηση που έχει κατά αποκλειστικότητα σήμερα το φιλικό μας ιστολόγιο Fimotro, βρίσκεται στον απευθείας σύνδεσμο: http://fimotro.blogspot.com/2010/05/blog-post_5329.html, με τον απολαυστικό τίτλο: "Πάει κι αυτός".

Πολ Σάτιρος

Υ.Γ.: Ωχ, το κομπολόι μου!...
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Του Μαρκόπουλου οι κουρτίνες

Του Μαρκόπουλου οι κουρτίνες,
υστερούν μπρος στης Αννούλας,
που ’ν’ πιο ακριβές και φίνες,
διακοσίων χιλιάδ’ ευρώ!

Ο Μαρκόπουλος ζηλεύει
και στον Σαμαρά γκρινιάζει,
«κοίτα πόσα αυτή ξοδεύει,
πού τα βρίσκει, να τα βρω;

»Μην παρακρατεί κονδύλια,
από τους φόρους του κοσμάκη;
Σαμαρά, με τρώει η ζήλια,
κάνε κάτι να χαρώ»!

Μα ο Αντώνης τον θωπεύει,
μαλακά στην ωμοπλάτη,
«άσ’ την Άννα να ξοδεύει,
τον κακό της τον καιρό!

»Τριάντα πλήρωσες χιλιάδες,
τις δικές σου τις κουρτίνες
κι είν’ τουλάχιστον αυθάδες
να γυρεύεις κι άλλα ευρώ!

Συμμαζέψου, συνετίσου,
στο τσακ γλίτωσες και πάλι,
δεν εθύμωσε μαζί σου,
ο Γιωργάκης το μωρό»!

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Η δήλωση του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου

Την προάσπιση της Δημοκρατίας με αφορμή τα γεγονότα στην Αθήνα και τα οικονομικά μέτρα ζητά ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος. Σε ανακοίνωση του που διανεμήθηκε σε όλα τα Μ.Μ.Ε. πριν από λίγο, αναφέρει:

«Αφουγκράζομαι το κοινό αίσθημα του πόνου και της θλίψης, αυτό που πλέον υπερβαίνει κάθε ‘κατηγορώ’. Όταν ο θυμός υπερχειλίζει, όταν η ελπίδα δεν διαφαίνεται, το συναίσθημα εκφράζεται με βία και αντίδραση. Όμως τώρα, δεν είναι η στιγμή να υποκύψει η Ελλάδα και ο λαός της σε αυτή την οργή, όσο δικαιολογημένη και εάν είναι. Τώρα είναι η στιγμή να προασπίσουμε την πίστη μας στην Δημοκρατία. Είναι η στιγμή να θυμηθούμε, ότι στις πιο δύσκολες δοκιμασίες αντεπεξήλθαμε με την ανεξάντλητη δύναμη που συσσωρεύουμε όταν είμαστε ενωμένοι.

»Προκειμένου να κατορθώσει η ελληνική κοινωνία τα πρώτα, επώδυνα βήματα εξόδου από την ύφεση, είναι αναγκαία μια υπέρβαση: να διαχωρίσει, για κάποιο διάστημα, την πολιτική και κοινωνική κρίση από την οικονομική. Όπως κάθε υπέρβαση, χρειάζεται δύναμη και υπομονή. Εντός των Δημοκρατικών θεσμών, ο λαός μπορεί να βρει έκφραση και ελευθερία, να απαντήσει στην αδικία, να βρει το σθένος να κρατήσει την Ελλάδα ψηλά.

»Προ πέντε εβδομάδων, βρισκόμενος στο Πήλιο, είχα εκφράσει την σκέψη, ότι ενδεχομένως, να πλησιάζουμε στο σημείο μιας συντονισμένης, ειρηνικής διαμαρτυρίας της ελληνικής κοινωνίας, όπως έγινε προ ετών στην Ιρλανδία, όπου ο λαός, με μια σύσσωμη, σιωπηρή πορεία έδωσε το στίγμα της κοινής γνώμης σε όσους πλήγωναν την χώρα και τους πολίτες της. Αυτή ήταν η στάση ενός λαού έναντι στην τρομοκρατία, αυτή πιστεύω πως πρέπει να είναι και η απάντηση σε όσους απειλούν την Δημοκρατία στην Ελλάδα.

»Εάν λυγίσει ο λαός, θα είναι θύμα, εάν αντιδράσει, θα είναι θύτης.

Εάν όμως, με την σοφία της ηρεμίας και την δύναμη της αλληλεγγύης υπερβεί τον πόνο της αδικίας, θα βγει νικητής και θα φωτίσει τον δρόμο για την επόμενη γενιά, για τον υπόλοιπο κόσμο».

Αυτή είναι η δήλωση του Κωνσταντίνου και εμείς θα συμπληρώσουμε ότι είναι καιρός πλέον να έρθει κι αυτός για να βοηθήσει. Είναι άξιος πολιτικός, εξαιρετικός άνθρωπος, και δεδομένου ότι μιλά και τάσσεται υπέρ της Δημοκρατίας – με τη σημερινή της έννοια ελπίζουμε – είμαστε σίγουροι ότι θα βρεθεί το κατάλληλο πλαίσιο ώστε να ενταχθεί (ως νόμιμα εκλεγμένος και με αρχή και λήξη θητείας) στο κυβερνητικό δυναμικό της χώρας μας. Ασφαλώς όχι ως βασιλιάς, αλλά ως σημαίνων πολιτικός άντρας.


Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Βαθιά και ριζοσπαστικά άλογα

Ο Γιώργος Παπανδρέου αποκαλύπτει σήμερα με απόλυτη ειλικρίνεια αυτό που εμείς γνωρίζαμε πάντα! Ότι πίσω από τις αποφάσεις του, πίσω από τις ενέργειές του, βρίσκονται τα "βαθιά και ριζοσπαστικά άλογα" της φάρμας του μπαμπά της Άντας! (Ακούστε με προσοχή τι λέει στο παραπάνω βίντεο το οποίο τραβήξαμε κατά τη σημερινή του ομιλία στη Βουλή).

Ο μπαμπάς της Άντας λοιπόν, έχει μια φάρμα εκεί στην εξοχή, όπου εκτρέφει τα εν λόγω καθαρόαιμα, προκειμένου να τα καβαλικεύει μια φορά την ημέρα ο Γιωργάκης μας και να λαμπικάρει το μυαλουδάκι του! Κάθονται ήσυχα και δεν διαμαρτύρονται όταν τους περνάς τα γκέμια, ούτε βέβαια απεργούν στον κέντρο της Αθήνας. Τέλος, δέχονται να τραφούν μόνο με σανό.

Βολικό, ε;

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Να 'τανε το 2001 (Άσμα ηρωικόν)

Μέρες που είναι, αξίζει να έχουμε υψηλόν πατριωτικόν φρόνημα. Και να καθόμαστε φρόνιμα και, φυσικά, νηστικοί. Καμαρώστε έπος που δημιουργήσαμε μέσα σε μόλις πέντε αιώνια λεπτά της ώρας:

Σε φορτώσαν ένα-ένα,
μέτρα κολασμένα,
για να βγάλουν τα κλεμμένα,
του Καραμανλή.

Θέλεις σύνταξη να πάρεις,
μα ο μισθός παγώνει
κι είν’ φαρδύ το παντελόνι
και στενός εσύ.

Πας σε απεργίες, τις μέρες στους δρόμους
και στον ποπό σου, ανάβουν φωτιά,
ρωτάς ποιος φταίει, σηκώνουν τους ώμους
κι η Goldman Sachs σού τραβάει τ’ αφτιά.

Επιβάλλουνε και φόρους,
στα μωρά απ’ τη γέννα,
απ’ το δυο χιλιάδες ένα,
άρχισαν αυτά.

Που σε πιάσαν απ’ τη μύτη,
ψεύτες του Σημίτη
κι απ’ τις Σέρρες ως την Κρήτη,
φάγαν τα λεφτά.

Η μουσική, αξιοσέβαστοι αναγνώστες μας, είναι η γνωστή, ο τραγουδιστής μόνον διαφέρει ελαφρώς. Είναι ελαφρός, ενώ την προ μέτρων εποχή ήταν παβαρότης. (Η λέξη "παβαρότης" βγαίνει απ' το "σοβαρότης", συνώνυμον των "σεμνότης και ταπεινότης").

Πολ Πεινάλας... εεε Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...