Γράφει ο Τάκης Ξαπλαρής
Αχ, με πονέσανε τα πόδια μου!... Αχ, κάλους θα βγάλουνε!... Αχ, πατερίτσες θα χρειάζομαι!... Καλέ, τι πορεία ήταν αυτή; Τι παλμός; Τι ζωντάνια; Τέλειο το ρεπορτάζ που έκανα για το «Πολιτική Σάτιρα!». Θα χαρούνε πάρα πολύ μόλις τούς στείλω τις φωτογραφίες που τράβηξα. Στιγμιότυπα συγκλονιστικά!...
Πρώτο στιγμιότυπο: ΕΓΩ με μια διαδηλώτρια να κρατάμε την ελληνική σημαία. (Τράβα ο ένας τράβα ο άλλος, μάς σκίστηκε λίγο στο τέλος, αλλά δεν φάνηκε στον φακό). Δεύτερο στιγμιότυπο: ΕΓΩ με έναν διαδηλωτή αγκαλιασμένοι και βαστώντας στα χέρια μας από μία μπύρα Φιξ! Τρίτο στιγμιότυπο: ΕΓΩ με έναν μπάτσο να ποζάρουμε μονιασμένοι! Τέταρτο στιγμιότυπο: ΕΓΩ οκλαδόν στο πεζοδρόμιο, σκνίπα στο μεθύσι, ενώ η πορεία έχει απομακρυνθεί!
Φωτογραφίες τεφαρίκι, μωρέ παιδί μου!... Θα κάνουν πάταγο στο διαδίκτυο! Αμέεε!...
Αλλά, ήρθε επιτέλους η ώρα ν’ ανοίξω την πόρτα μου και να μπω στο σπιτάκι μου… Ας ψάξω για τα κλειδιά μου… Νάτα! Και ένα, και δύο, και τρία, και τέσσερα κλειδιά! Είμαι ο κλειδοκράτορας του σπιτιού μου!... Μέχρι κι η Σούλα, με θαυμάζει! Που δε θα ’πρεπε, βέβαια, να με θαυμάζει γι’ αυτό, μα για τις άλλες χάρες μου!... Εν πάση περιπτώσει, κάνε γυναίκα να δεις καλό… Ας ΜΗ χτυπήσω το κουδούνι.
Θα μπω απότομα για να τής κάνω έκπληξη…
[Συνεχίζεται...]
Σημείωση: Μη σας εκπλήσσει, φίλες και φίλοι που το πρώτο μέρος του ευθυμογραφήματός μας σήμερα είναι τόσο μικρό! Ακολουθούν τα μεγάλα - μετά συγχωρήσεως! Ετοιμαστείτε να το απολαύσετε, κι εσείς κι εγώ ταυτόχρονα, καθώς τώρα το γράφω και το διασκεδάζω το ίδιο με σας!!! Ούτε ξέρω ακόμα, πού θα μας βγάλει, αλλά κάτι καλό έχω στο μυαλό μου, χε, χε!...
 |  |
